رقابت پنهان برای صندلی مدیریتی جم؛ رد پای صرافی‌ها، لابی‌ها و بانک لندن

گروه انرژی، رقابت در پشت‌صحنه مدیریتی یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های پتروشیمی کشور، بار دیگر خبرساز شده است. منابع غیررسمی می‌گویند برخی چهره‌های اقتصادی در تلاش‌اند با حمایت‌های پنهان و ابزارهای متنوع، معادله مدیریت در «جم» را تغییر دهند. در این میان، نام کسری غفوری – مدیر پیشین فولاد خراسان – به‌طور جدی مطرح شده است؛ اما این ماجرا فقط به یک انتصاب محدود نمی‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، در روزهایی که خبرهای اقتصادی بیشتر حول محور دلار، بورس و سیاست‌های ارزی می‌چرخند، در لایه‌های زیرین صنایع بزرگ کشور تحرکاتی در حال شکل‌گیری‌ است که شاید در ظاهر کمتر به چشم بیاید، اما در عمل، سرنوشت بخشی از منابع ملی را رقم می‌زند.

شرکت پتروشیمی جم به‌عنوان یکی از غول‌های پتروشیمی کشور، در آستانه تغییراتی در بدنه مدیریتی قرار دارد. در هفته‌های اخیر، شنیده‌ها از تلاش برخی جریان‌های سرمایه‌گذار برای جابجایی در رأس مدیریت این مجموعه خبر می‌دهند؛ تلاشی که به‌نظر می‌رسد تنها محدود به روابط صنعتی و سابقه مدیریتی نیست، بلکه پای بازیگران متنوعی از حوزه‌های مختلف به میان آمده است.

یکی از چهره‌هایی که نام او در این معادلات بارها شنیده شده، کسری غفوری است؛ مدیری که پیش‌تر در صنایع فولادی حضور داشته و اکنون برخی منابع او را یکی از گزینه‌های جدی برای ورود به ساختار جم می‌دانند. اما نکته جالب، مسیری است که برخی از فعالان رسانه‌ای درباره آن روایت کرده‌اند؛ مسیری که از کافی‌شاپی در کیش آغاز، به صرافی‌ای خانوادگی ختم شده و اکنون به بانکی در لندن پیوند خورده است.

طبق اطلاعات غیررسمی، این کافی‌شاپ که گفته می‌شود با سرمایه‌گذاری یکی از نزدیکان مقامات سابق راه‌اندازی شده، نقش مهمی در شبکه‌سازی‌های اقتصادی برخی چهره‌ها ایفا کرده است. در ادامه نیز نام یک صرافی خانوادگی در تهران مطرح شده که برخی آن را حلقه اتصال منابع مالی پروژه‌های آتی می‌دانند. افزون بر این، تأسیس یک بانک در لندن – که گفته می‌شود سهامدارانش با برخی اعضای خانواده غفوری ارتباط دارند – به گمانه‌زنی‌ها درباره حمایت مالی برون‌مرزی از تحرکات مدیریتی دامن زده است.

با این حال، کارشناسان رسانه‌ای هشدار می‌دهند که افکار عمومی در برابر چنین روندهایی حساس شده و خواهان شفاف‌سازی از سوی نهادهای ذی‌ربط هستند. پرسش‌هایی که بارها تکرار می‌شود، ساده اما مهم است: منابع مالی این فرآیندها از کجا تأمین می‌شود؟ نقش نهادهای نظارتی در تأیید صلاحیت‌ها چیست؟ و مهم‌تر از همه، آیا جایگاه‌هایی به این سطح از اهمیت باید تحت‌تأثیر روابط و منافع قرار گیرد یا بر پایه تخصص و عملکرد؟

در این میان، نام هاشم نجفی، از چهره‌های باتجربه پتروشیمی، نیز به عنوان فردی که احتمال دارد جای خود را واگذار کند، همچنان در مرکز توجه است. زمزمه‌هایی در برخی محافل از کنار زدن تدریجی او به گوش می‌رسد؛ مسئله‌ای که می‌تواند تبعات رسانه‌ای گسترده‌تری در پی داشته باشد.