گروه سیاسی: همسر شهید والامقام سید مجتبی نواب صفوی رهبر فقید فدائیان اسلام و برگزیده جایزه جهانی گوهرشاد آسمانی شد.
به گزارش بولتن نیوز، نیرالسادات نواب احتشام رضوی فرزند سید علیرضا نواب احتشام رضوی، از رهبران انقلاب خراسان در سال 1314 در مسجد گوهرشاد (مشهور به قیام گوهرشاد) بود که در آن قیام مجروح و تهران منتقل و شهیدش کردند.
«صبح بیستوهشت دیماه سیوچهار، از خواب که بلند شدم، در چهره بچههایم، زردی و رنگپریدگیای را دیدم که علامت یتیمی است! حدسم این بود که دیشب، باید اتفاقی افتاده باشد! رادیو را که باز کردم، گفت: شب گذشته سید مجتبی نواب صفوی و یارانش، اعدام شدند! پی جوی جنازهاش شدم. با پیکر او، میشد یک انقلاب به پا کرد! نهایتاً گفتند: آنان را همان نیمهشب، در مسگرآباد دفن کردهاند! رفتم و خودم را به روی قبر محبوبم انداختم، همراه به گریهای که احساس میکردم، دارد زمین و زمان را میسوزاند! برای مردم سخنرانی کردم، بیپروا اهداف نواب را میگفتم و به شاه میتاختم! روزهای متمادی، کارم همین شده بود! پس از چند روز، شبی آقا به خواب یکی از دوستان آمده و گفته بود: به خانواده ما بگوئید که چند وقت، سر قبر نیاید! بعدها معلوم شد که یکی از کامیونهای ارتشی مستقر، مأموریت داشت مرا در حاشیه حضور در قبرستان، زیر بگیرد...»
اینها بخشی از واگویه های زنی بود که تنها هشت سال با محبوب خویش به سر برد و در بقیه عمر، تنها با خاطرات آن میزیست! او نهایتاً پس از دههها رنج و حِرمان، بعد از افطارِ دیشب، رهسپار دیدارِ یار شد!
نیرالسادات احتشام رضوی، پدری داشت نامدار و مبارز. هم ازاینروی وقتی به عقد نواب درآمد، میدانست که زندگی پرتلاطمی در انتظار اوست. بااینهمه روزگار پس از رفتن همسر، با بدترین چهره خود، به او رخنمود! دوستان دیروز، دیگر او را نمیشناختند و وی با سه فرزند دختر -که آخری چند ماه پس از شهادت پدر، به دنیا آمده بود- در پیِ قراری بود که از او میگریخت! صبری که او در برابر محنتهای زندگی پرفرازونشیب خود نشان داد، به جهادِ زنان صدر اسلام میمانست! بااینهمه و شگفت، آنکه روحیهای پولادین داشت و گفتار و کردارش، تمثیل متانت، اقتدار و حتی بذلهگویی بود! در طول سه دهه آشنایی، هرگاه که در تماسهای تلفنی و دیدارهای تهران و مشهد، با او همکلام میشدم، احساس میکردم که پشت به کوه دارد و در حریم صلابت، ادب و دقت در روایت خاطرات، مسکن گزیده است. بااینهمه ناگفته نگذارم که پس از نواب، دنیا با تمامیت اش، هرگز به چشم این زن نیامد! هماره ثناگوی محبوبِ رفته بود و روزش، بی ذکر او به شب نمیرسید! تصور میبرم که دیشب، بار دیگر با وصال یار، نیکبختی از او سراغ گرفته باشد. خدایش رحمت کند.
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com