کد خبر: ۴۷۰۸۹
تاریخ انتشار:

مرده‌ها كه شعار پيروزي نمي‌دهند!

«بيانيه صادره به نام جبهه مشاركت وقتي نااميدكننده مي شود كه برخلاف واقعيت هاي موجود مي نويسد روز پيروزي نزديك است.»
«بيانيه صادره به نام جبهه مشاركت وقتي نااميدكننده مي شود كه برخلاف واقعيت هاي موجود مي نويسد روز پيروزي نزديك است.»

شبكه ضدانقلابي بالاترين با انتشار مطلب فوق، به تخطئه بيانيه چندي پيش صادره به نام حزب مشاركت پرداخت. بالاترين هرچند تا ماهها، بلوف هاي سران حزب مشاركت را باور كرده و روي پيروزي آنها شرط بندي كرده بود، اكنون مي نويسد: حزب بدون دبيركل و ادعايي بزرگ. اين حزب مدتهاست وجود خارجي ندارد و سؤالي كه مطرح مي شود اين است؛ حزبي سياسي بدون دبيركل و اعضاي شوراي مركزي كه يا در زندان به سر مي برند و يا به خارج از كشور پناهنده شده اند و تعدادي نيز احكام سنگين قضايي را مانند شمشير داموكلس در جيب دارند، براساس كدام تحليل پيروزي جنبش سبز را نزديك اعلام كرده است؟ از طرف ديگر سازمان مجاهدين انقلاب نزديك به حزب مشاركت، مانند اين حزب منحل شده است. همچنين شخصيت هاي موثر ديني و علمي به جز تعدادي انگشت شمار، كي از جنبش سبز دفاع كرده اند. شايد نويسندگان بيانيه مشاركت فراموش كرده اند كه تبعات درخواست هاشمي رفسنجاني براي آزادي زندانيان و برخوردي نرمتر با مخالفان هنوز ادامه دارد و رسانه هاي اصولگرا و مدافعان اين طيف، وي را به خاطر اين «بي بصيرتي» نبخشيده اند. تحولات 2 سال گذشته نشان داده كه عملا افرادي مانند سيدمحمد خاتمي و يا سيدحسن خميني هم نمي توانند نقشي در اين ميان داشته باشند.

بالاترين مي افزايد: از نمايندگان اصلاح طلب مجلس هم كه اصطلاحا آبي گرم نمي شود و اصلا نمي توان و نبايد انتظار داشت كه در بهارستان نمايندگاني حضور داشته باشند كه از حقوق معترضان انتخاباتي دفاع كنند. البته نبايد بي انصافي كرد كه تعداد بسيار كمي از نمايندگان در اولين سال اين تحولات به دفاع تلويحي از سران جنبش پرداختند. دفاعي توام با محافظه كاري و تاكيد چند باره بر اين كه اساسا تقلبي در انتخابات صورت نگرفته بود و حرف رهبري فصل الخطاب است و رهبران جنبش دچار توهم بودند اما حاكميت بايد با دقت بيشتري پاي حرفهاي آنان مي نشست و...

بالاترين مي نويسد: بيانيه جبهه مشاركت آنجايي نااميدكننده مي شود كه بدون ذكر استدلال خاصي نوشته است پيروزي نزديك است. با كدام پشتوانه؟ كدام حساسيت و حضور مردمي و حتي كورسوي اميد؟ آيا حضور 15-10 نفر از فعالين سياسي در برنامه هايي مانند «روزه سياسي» در حمايت از بعضي از بازداشت شدگان مي تواند اميدواركننده باشد و يا تجمعات پراكنده و بي برنامه مانند آنچه در 25 بهمن ماه تا دو سه هفته بعدي شاهدش بوديم؟ آيا به صرف اميدوار نگه داشتن عده اي خاص و يا كساني كه مجبور به زندگي در خارج از كشور شده اند مي توان ملغمه اي از بشارت ديني و تئوري هاي عدالت و آزاديخواهانه را باز توليد كرد؟ به نظر مي رسد كه اين حزب فراموش كرده كه در حال حاضر براي بسياري از مردم ايران دغدغه اي به نام «جنبش سبز» و حتي رهبران دربندش وجود ندارد. اگر واقع بينانه نگاه كنيم حكومت در جمع كردن بساط جنبش موفق عمل كرده است. شاهد اين مدعا بازداشت چند ماهه سران جنبش و تداوم بازداشت فعالين آن از سوي حاكميت بدون كمترين واكنشي از سوي شهروندان و حتي دانشگاهها است.
كيهان

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین