از «ناامیدی مردم» تا اتهام «عملیات روانی»: خوانش سیاسی از موضع‌گیری جنجالی مولوی عبدالحمید
گروه سیاسی: در فضای سیاسی ایران، مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی، امام جمعه اهل سنت زاهدان، به واسطه‌ی مواضع صریح و گاهاً تند خود، همواره مرکز توجه و محل مناقشات بوده است. جدیدترین اظهار نظر او در فضای مجازی، که به صراحت از بحران‌های جدی و غیرقابل تحمل ناشی از بازگشت تحریم‌ها و بی‌حاصلی مذاکرات هسته‌ای سخن گفته و مقامات را فاقد اراده برای تغییر سیاستهای شکست‌خورده دانسته، بار دیگر شکاف گفتمانی عمیقی را نمایان ساخته است.
به گزارش بولتن نیوز، توییت مولوی عبدالحمید، تصویری تاریک و تلخ از وضعیت کشور ارائه می‌دهد. تمرکز او بر بازگشت هیئت مذاکره‌کننده بدون دستاورد و عدم مشاهده‌ی اراده در مسئولین برای تحقق مطالبات مردمی، عملاً یک نقد ساختاری به مجموعه سیاستهای داخلی و خارجی حاکمیت است. مهم‌ترین و کلیدی‌ترین عبارت این پست، که چکیده‌ی ناخوشایند این تحلیل است، این است که «امروز مردم ایران هیچ روزنه‌ای از امید نمی‌بینند.» این جمله، به مثابه حکم ناامیدی مطلق از منظر یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های مذهبی-سیاسی، پتانسیل بالایی برای ایجاد شک و تزلزل در افکار عمومی دارد.
اما آنچه به این موضع‌گیری بُعدی امنیتی-سیاسی می‌بخشد، نه خودِ نقد، بلکه واکنش شدیداللحن محافل منتقد به اوست. در نقد و تحلیلی که در پی این توییت ارائه شده، لحن از نقد سیاسی فراتر رفته و مستقیماً به قلمرو اتهام و توطئه وارد می‌شود.
این تحلیل، عبدالحمید را نه یک منتقد دلسوز، بلکه یک «شیخ قوم‌گرا» معرفی می‌کند که بر اساس «دستور العمل خاخام‌های یهودی» و به نیابت از «دستگاه‌های امنیتی اسرائیل» مشغول انجام «عملیات روانی» است.
این اتهامات، ماهیت موضع‌گیری داخلی را به یک پروژه‌ی براندازی خارجی تغییر می‌دهد. در نهایت، موضع‌گیری مولوی عبدالحمید، که همزمان با تشدید فشارهای اقتصادی و بن‌بست‌های دیپلماتیک منتشر شده، در بستر چنین اتهاماتی، دیگر یک انتقاد صرف نیست، بلکه به عنوان فتیله‌ای برای شعله‌ور ساختن شکاف‌های قومی، مذهبی و سیاسی تفسیر می‌شود. این وضعیت نشان می‌دهد که چگونه در شرایط بحرانی، دیوار بی‌اعتمادی میان بخش‌هایی از مردم و حاکمیت، با هر اظهارنظر جنجالی، بیش از پیش بلند می‌شود و هر کنشگر مهم داخلی، به سادگی به «پیاده‌نظام یک عملیات روانی خارجی» متهم می‌گردد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
به نظر بنده به جای اینکه او را تخته کنیم و یا به ایشان توهین و فحشی داده شود بهتر این است که همگان از این آقا بخواهیم که راه حل‌های خود را برای برون رفت از این مواردی که ایشان در توییت خود گفته است یعنی برون رفت از این بحران‌ها و نمی‌دونم مطالبات مردمی بیان نماید و به طور صریح یعنی تشریح نماید که وقتی میگوید مردم باید روزنه امید داشته باشند دقیقاً از ایشان سوال شود که منظور چیست و چگونه تحولی باید صورت گیرد که این امید به مردم برگردد؟ یعنی ایشان را سوال کنیم که بگوید ما در مذاکرات باید به چه نتیجه‌ای می‌رسیدیم و چه امتیازی می‌گرفتیم و امریکا و اروپا چه امتیازی از ما می‌گرفتند تا به ما هم امتیازاتی که ایشان میگوید رابدهند این را باید از ایشان سوال کرد تا از دادن شعارهای کلی و کلی گویی خودش متوجه شود که شدنی نیستند و دست بردارد. البته با این باور که ایشان وابستگی به سرویس‌های خارج از کشور نداشته باشد اگر هم داشته باشد که این بحث‌ها و این حرف‌ها چاره ایشان نیست 
وابستگی این فرد به عربستان و حمایتش از گروه های سلفی برای همه مردم منطقه آشکار است او به فراخور اوضاع سیاسی کشور در کارنامه اش از تمجید چاپلوسانه سیاستهای راهبردی نظام ورهبری تا مخالفت با رهبری ونظام دارد 
