گروه سیاسی: مجید حاج علیاکبری با تأکید بر اینکه مشارکت ملایریها سراسر جهان باید از طریق شبکههای مجازی جلب شود، در یادداشت پیش رو آورده است: باید در شورای شهر ملایر و سایر شوراهای روستاها، برنامههایی برای افزایش مشارکت همشهریها و علاقهمندان به ملایر ارائه شود تا خواستههای مردم از حفظ میراث فرهنگی و تاریخی گرفته تا حفظ زیباییها و فضای سبز شهر و ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری و اشتغال و تولید و کاهش بیکاری جوانان در دستور کار قرار گیرد و از تمام توان موجود و حمایتهای مردم در سراسر جهان برای کاهش مشکلات به کار گرفته شود و همان فرهنگ خیرخواهی و گذشت و فداکاری و بخشش به دیگران که در فرهنگ وقف و عملکرد نیاکان و بزرگان شهر وجود داشته، اکنون از طریق نسل امروز به نسلهای بعدی منتقل شود.
به گزارش بولتن نیوز، مشروح این یادداشت که بهصورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرارگرفته به شرح زیر است:
بسیاری از همشهریهای ملایری که به خاطر مهاجرت یا کسبوکار، از ملایر به شهرهای دیگر ایران و یا خارج کشور مهاجرت کردهاند، میگویند که در کنار کم و زیاد زندگی، برخورداری ها و نداشتن ها، غم و درد، شادی و نشاط دوران کودکی تا میانسالی، در عین حال که اندوه از دست دادن عزیزان و دوستان و مشکلات سخت زندگی را دارند، اما خاطرات شیرین، عطر گل ها و گیاهان، بوی کوچه و بازار را فراموش نمی کنند. حتی آنهایی که به آمریکا، کانادا و کشورهای مختلف رفته اند و در سال های اخیر از طریق شبکههای مجازی با مردم، دوستان و آشنایان ارتباط برقرار کردهاند به اولین خاطراتی که اشاره می کنند، در آن حس دلتنگی برای عطر و بوی کوچه ها و خیابان ها و باغ های شهر و روستا موج می زند.
جالب این است که همه آنها به بوی نم و باران در کوچههای کاهگلی شهر و محله های قدیمی اشاره دارند و اکثر آنها معتقدند که خاطرات دوران 10 تا 20 ساله زندگی در ملایر به مراتب پر رنگ تر و اثرگذارتر بر تربیت و پرورش روح وروان ما بوده و 40 سال زندگی در سایر مناطق جهان، به اندازه ملایر خاطره ساز و اثرگذار نبوده است و عطر گل ها و سنجد و توت، قدم زدن در خیابان های شهر و خاطرات کوچه ها و دورهمی و شب نشینی ها به مراتب خاطره سازتر از دیگر شهرها بوده است. گاهی دلتنگ یک رفیق و همسایه ای می شویم و آرزو می کنیم که ای کاش خبری از او بیابیم و اطلاع پیدا کنیم که چگونه زندگی می کند؟
به عبارت دیگر، مردم ملایر خاطرات خوب دوران زندگی با مردم و طبیعت و کوچه و بازار شهر را فراموش نمی کنند و این پیوند و ارتباط عاطفی و مهربانی و خیرخواهی می تواند در ساختن شهر و کاهش مشکلات، افزایش سرمایهگذاری ها و کاهش بیکاری جوانان، موثر باشد. باید از همه سرمایه های انسانی ملایر در تمام شهرها و کشورهای جهان استفاده کنیم و از آنها دعوت کنیم که در ساختن شهر مشارکت کنند.
وقتی برای خاطرات و تصاویر و دیدن شهر و روستا و آشنایان دلتنگ می شویم و برای دیدن مناظر زیبای شهر و حس عطر و بوی آن در بهار و تابستان لحظه شماری می کنیم، به همان اندازه می توان احساس مسوولیت کرد و به شکل های مختلف از آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان گرفته تا تربیت نیروی انسانی در رشته های مختلف، سرمایهگذاری در تولید و کاهش بیکاری جوانان، رشد صادرات محصولات ملایر، عمران و آبادانی شهر، ساختن کارخانه و کارگاه، حفظ آثار باستانی به جای مانده از نیاکان ما در نوشیجان، قنات ها و روستاها و... مشارکت فعال داشت. براین اساس لازم است که شبکههای اجتماعی و مجازی ملایر به سمت ارتباط موثر با سرمایه گذاران، متخصصان و صاحبان فکر و اندیشه برود و حتی اگر همشهریها ما به هر دلیلی فرصت حضور در ملایر را ندارند ایده های خود را به سایر مسوولان در شورای شهر و شهرداری ارائه دهند. باید پیوند و ارتباط موثری بین دلبستگان به ملایر در سراسر جهان برقرار شود.
از این رو، باید در شورای شهر ملایر و سایر شوراهای روستاها، برنامههایی برای افزایش مشارکت همشهریها و علاقهمندان به ملایر ارائه شود تا خواستههای مردم از حفظ میراث فرهنگی و تاریخی گرفته تا حفظ زیباییها و فضای سبز شهر و ایجاد فرصتهای سرمایهگذاری و اشتغال و تولید و کاهش بیکاری جوانان در دستور کار قرار گیرد و از تمام توان موجود و حمایتهای مردم در سراسر جهان برای کاهش مشکلات به کار گرفته شود و همان فرهنگ خیرخواهی و گذشت و فداکاری و بخشش به دیگران که در فرهنگ وقف و عملکرد نیاکان و بزرگان شهر وجود داشته، اکنون از طریق نسل امروز به نسلهای بعدی منتقل شود.
فرزندان آب و خاک شهرستان ملایر و روستاهای پر برکت آن، نه تنها وارث ظرفیت های طبیعی، جغرافیایی، آب و هوا و عطر خاص پوشش گیاهی خاص این منطقه هستند، بلکه از سرمایه های انسانی ارزشمند بسیاری نیز برخوردار بوده اند که در طول تاریخ علاوه بر نصیحت و سفارش جوانان به مرام و معرفت و انسان دوستی و ارزشمند دانستن کار و تلاش و کسب روزی و معاش و پس انداز و سرمایهگذاری، تأکید کردهاند که ببخشید زیرا که دنیا محل عبور است و عمر فانی است و لذا به نیکوکاری، خیرخواهی، گذشتن از مال و دارایی و بخشیدن به دیگران و شرکت در خیر و شر مردم توصیه کردهاند.
نتیجه چنین نگاه ارزشمندی به زندگی، موجب شده که صدها قنات پر آب با همت والای زحمت کشان این دیار در نقاط مختلف شهر و روستا، به مدت هزاران سال بجوشد و مایه حیات را به مردم و زمین های تشنه برساند و درختان کهن با ریشه های صد ساله در عمق خاک، انواع محصولات کشاورزی و میوه های مختلف در دامنه های زیبای رشته کوه های زاگرس، علاوه بر نعمت و روزی و تامین معاش و کمک به اقتصاد ایران زمین، زیباییهای خدادادی بسیاری نیز در کوچه و خیابان ها شاهد باشیم و از عطر گل ها و درختان در دامنه کوه سرده، کوه گرمه و لشگر در تا روستاهای دور و نزدیک ومیوه های خوش طعم منطقه، انسان ها را به وجد و نشاط می آورد و هر مسافری برای تهیه سوغاتی از ملایر به بازار و دکان های شهر دعوت می شود.
اما مردمان صبور، وفادار، زحمت کش و انسان دوست این منطقه نه تنها آموخته اند که بکارند و برداشت کنند و از زیباییهای طبیعی لذت ببرند بلکه یاد گرفته اند که به ضرورت ببخشند و از دارایی، زمین، آب، قنات و دارایی خود وقف کنند و این موضوع باعث شده که لقب شهر واقفین خیراندیش برازنده مردمان و بزرگان این شهر باشد.
نتیجه این بوده که حتی در دوران خان ها و رعیت در روستاها، بسیاری از افراد کارآفرین که زمین و آب نداشتند، با کشت دیم و ابتکار عمل و خلاقیت خود، محصول و درآمد و ثروت قابل توجهی کسب کردند. فرزندان بسیاری از این افراد و بزرگان و ثروتمندان که القاب سیف الدوله و فخرالدوله و... داشته اند نیز از قنات تا زمین، مدرسه، بیمارستان و کل زمین های شهر را به مردم بخشیده اند و همین خیراندیشی ها بوده که اکنون فارغ از نام و نسب و ارتباط با مراکز قدرت در طول تاریخ، نام نیک افرادی چون آقای امیر سیف الدوله در کلام فرزندان ملایر گوارا و نشاط آور و امید بخش است و به همه یادآوری می کند که زندگی آسان و سخت می گذرد، امید داشته باشد زیرا که تمام مردم این شهر، در طول تاریخ با بخشش و کار و تلاش، درکنار هم مانده اند و زندگی را در دوران سخت نیز ممکن کردهاند.
وقتی در مراسم ختم و سه شب جمعه، بزرگ و کوچک، کارگر و بازاری، کارمند وخانه دار و بازنشسته، به دیدار دیگران می روند و تأکید می کنند که ما هستیم، یادآور آن است که در این دیار، آموخته ایم که هر کس هستیم در کنار هم حاضریم به هم کمک کنیم تا زندگی به پیش رود، روستا و شهر ساخته شود. مشکلات کاهش یابد و کسبوکار، معیشت و سرمایهگذاری ها بهتر شود. یکی از همشهریها که هم در جبهه جنگ حضور داشت و در جریان شهادت بیش از 1100 شهید اهل ملایر بوده و هم در روزهای بمباران سال 65، شاهد حضور مردم در کنار هم برای خاکسپاری حدود 1100 شهید در آن روزهای سخت، بوده با ذکر خاطره ای می گفت: وقتی بمباران میشد، مردم بلافاصله در محل حاضر می شدند و به زخمی ها و شهدا رسیدگی می کردند، حضور مردم آنقدر گسترده، شجاعانه و باگذشت بود که پزشک پاکستانی در درمانگاه روستای مهرآباد نیز اعلام کرد که من هم خون می دهم!
ما نیز بسیار شاهد بوده ایم که گاهی قبل از حضور خانواده افراد فوت شده، آشنایان و همسایه ها در بهشت حاجر و بیمارستان حاضر شده اند. در امورات روزمره و مراسم جشن و شادی و یا تشکیل زندگی، ساخت خانه و کار باغ و مزرعه نیز مردم در کنار هم هستند و همه این ها نشانه پیوند عمیق مردم این دیار در طول تاریخ برای زندگی بهتر بوده است.
مردم ملایر، شهر جهانی انگور و شهر جهانی مبل منبت، در طول تاریخ چند هزار ساله خود، وارث معرفت و آموزه های تاریخی بسیاری بوده اند که نسل به نسل و سینه به سینه از نیاکان ما به یادگار مانده و مهمترین آن در کنار هم بودن است که هیچ کس احساس تنهایی نکند و در کار و معاش و زندگی و سختی ها، یار و یاور یکدیگر باشند و به خاطر حضور این شیر زنان و شیرمردان در گذر تاریخ، مرام و معرفت و انسان دوستی و خیرخواهی ریشه دوانده و شهر واقفین خیراندیش و خیرخواه، شهری زیبا، خوش آب و هوا و سرشار از نعمت های خدادی و طبیعی است که انسان ها برای رشد آن زحمت بسیار کشیده اند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com