پاتریک وایت با «پرتره‌ی آقای نویسنده» به ایران می‌آید

نشر «شورآفرین» با خرید امتیاز انتشار ترجمه‌ی آثار پاتریک وایت به فارسی، شاخص‌ترین اثر پاتریک وایت، رمان «پُرتره‌ی آقای نویسنده» را (با مقدمه‌ی جی.ام. کوئتزی، نویسنده‌ی نوبلیست و بوکری هلندی‌تبار آفریقایی‌) برای نخستین‌بار با ترجمه سلما رضوان‌جو منتشر می‌کند.

به گزارش بولتن نیوز، رمان «پرتره‌ی آقای نویسنده» در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. عنوان اصلی کتاب «The vivisector» (تشریح‌کننده‌ی حیوانات) است. وایت در این رمان علاوه بر روایت زندگی یک نقاش که در اصل بر اساس بیوگرافی خودش است، به مباحثی چون معنای زندگی، جست‌وجوی حقیقت و رنج‌های یک هنرمند می‌پردازد. شاید بهترین تصویر رمان این جمله‌ی وایت باشد که شمای کلی رمان را در خود دارد: «هیچ‌چیز به اندازه‌ی انسان، غیرانسانی نیست!»


مجموعه‌آثار پاتریک وایت که پیش از این قرار بود سارا مصطفی‌پور ترجمه کنند، پس از انصراف ایشان، ترجمه این آثار از سوی نشر شورآفرین به سلما رضوان‌جو و سیروس نورآبادی واگذار شد. از سلما رضوان‌جو پیش از این «مرگ سراغ اسقف اعظم می‌آید» اثر ویلا کاتر و «هر کسی به فکر خودش» نوشته‌ی بریل بینبریج و از سیروس نورآبادی هم «اگر یک مرد را بکشم، دو مرد را کشته‌ام»، «ما یک خانه آبی داریم»، «مرگ روی پل سن‌لوییس» و «خدای چیزهای کوچک» منتشر شده بود.

آثاری که از پاتریک وایت در نشر شورآفرین در دست ترجمه و انتشار است، عبارت‌‌اند از: پرتره‌ی آقای نویسنده، آقای وُس، ارابه‌سواران، زنده‌ها و مرده‌ها، درخت انسان، تولد دوباره‌ی اِدی توآی‌بورن، داستان عمه، خاطرات یک شخص، چشم توفان، باغ معلق، دره‌ی شادی.

پاتریک وایت (28 می 1912-30 سپتامبر 1990) اولین نویسنده‌ی استرالیایی است که توانست نوبل ادبیات 1973 را به خاطر روایت‌های حماسی و روانشناسانه‌اش که فصل نوینی در تاریخ ادبیات بود، از آن خود کند. آثار وایت دربرگیرنده‌ی مسایل هویتی، پرسش‌های هستی‌شناختی و ضعف‌ها و ریاکاری‌های بی‌شمار انسانی است که با استعاره‌های بدیع و نو درهم می‌آمیزد. وایت شخصیت عجیبی داشت: از پذیرش عنوان «شوالیه» که در  سال 1970 به او تعلق گرفت، استنکاف کرد. او حتا در مراسم دریافت جایزه‌ی نوبل هم شرکت نکرد و نماینده‌یی فرستاد تا جایزه‌اش را تحویل بگیرد. وایت تمام پولی را که از جایزه‌ی نوبل به دست آورد، صرف راه‌اندازی «بنیاد جایزه‌ی پاتریک وایت» نمود که همه‌ساله به نویسندگان مستعد و خلاق تعلق می‌گیرد. وی در سال 1979 که نامزد دریافت جایزه‌ی ادبی بوکر شده بود، درخواست کرد نامش را از میان اسامی نامزدها خط بزنند تا با این کار شانس دریافت این جایزه را به نویسندگان جوان‌تر بدهد. وایت یک‌بار دیگر هم وقتی دیگر در قید حیات نبود، برای رمان «پرتره‌ی آقای نویسنده» نامزد جایزه‌ی بوکرِ نویسندگانِ مُرده شد. وایت در عمر 78 ساله‌اش، 12 رمان، سه مجموعه داستان کوتاه، و هشت نمایش‌نامه نوشت.

مجموعه ‌آثار پاتریک وایت را با ترجمه‌ی سلما رضوان‌جو و سیروس نورآبادی و از سوی نشر «شورآفرین» منتشر می‌شود.