فرافکنی؛ راهکار تراکتور برای فرار از مسئولیت

گروه ورزشی _ سید محسن عبدالهی: پس از موج گسترده اعتراضات نسبت به فحاشی هواداران تراکتور به کریم باقری، این باشگاه به جای عذرخواهی صریح و برخورد با خطاکاران، مسیر فرافکنی و توجیه را در پیش گرفته است. در بیانیه‌های تراکتور، اگرچه توهین به باقری «محکوم» گشته، اما بلافاصله با این ادعا همراه شده که ریشه این اتفاق در «سکوت معنادار» خود باقری در قبال توهین‌های گذشته هواداران پرسپولیس است. این رویکرد، آشکارا تلاشی برای تغییر کانون توجه و تبدیل کردن باشگاه از یک «متهم» به یک «شاکی» است.

به گزارش بولتن نیوز، تراکتور با طرح پرسش‌هایی خطاب به باقری و دیگران، سعی در تداوم جنگ بیانیه‌ای دارد. این استراتژی نه تنها تنش را کاهش نمی‌دهد، بلکه با زنده نگه داشتن گذشته و ایجاد حس قربانی‌نمایی، چرخه معیوبی از کینه و پاسخ‌گویی را تقویت می‌کند. پرسپولیس نیز با انتشار بیانیه‌ای تند، صحنه را برای تشدید این مجادلات لفظی فراهم کرده است. این بیانیه‌بازی‌ها، مانع اصلی پرداختن به اصل مشکل یعنی کنترل رفتار‌های غیرفرهنگى در ورزشگاه‌هاست.

تراکتور در بیانیه خود هوشمندانه و البته خطرناک، بحث را به سمت هویت قومی کشانده و از باقری به عنوان یک «ترک زبان» انتقاد کرده که در برابر توهین به هویت خود سکوت کرده است. این نگاه، آتش اختلافات را به عمیق‌ترین و حساس‌ترین لایه‌های اجتماعی می‌برد. فوتبال نباید عرصه کشمکش‌های قومی باشد. همه طرف‌ها، به ویژه باشگاه‌ها به عنوان نهاد‌های تاثیرگذار، مسئولیت دارند به جای دست گذاشتن روی این گسل‌ها، برای اتحاد ملی و پاک‌سازی فضای ورزش از این سموم تلاش کنند.

در این میان، سکوت یا اقدام ناکافی فدراسیون فوتبال ایران غیرقابل قبول است. این نهاد نباید نظاره‌گر باشد. فدراسیون مکلف است فراتر از محکومیت‌های کلی، با تصمیمات قاطع، بازدارنده و عادلانه وارد عمل شود. این شامل اعمال مجازات‌های سنگین برای باشگاه متخلف (اعم از جریمه نقدی، محرومیت از میزبانی یا کسر امتیاز)، برخورد با بازیکنان یا عوامل تحریک‌کننده و الزام باشگاه‌ها به شناسایی و معرفی هواداران افراطی است. تنها در این صورت است که می‌توان امیدوار بود چرخه خشونت کلامی و فرافکنی متوقف شود.