یادداشتی از دل جبههها؛ وقتی خاک رمضان ۶۱ بوی بهشت میداد
گروه سیاسی،پس از انتشار مطلبی با عنوان «ضیافت ناتمام فاتحان؛ وقتی کوهها در رمضان به هم رسیدند»، یادداشتی به دست ما رسید که به درخواست نویسنده آن، که از همرزمان همان روزهای آتش و ایمان است، بهصورت گمنام منتشر میشود.
به گزارش بولتن نیوز،نویسنده این سطور، خود از مجروحان دوران دفاع مقدس است؛ کسی که سالهاست با زخمهای جنگ زندگی میکند و از همین رو، بیشتر از آنکه خود را «جانبهدر برده» بداند، شهیدی زنده مینامد؛ مردی که هنوز هم جان و ایمانش را در مسیر انقلاب و نظام اسلامی نثار میکند و نخواست نامی از او برده شود، چرا که باور دارد این کلمات، متعلق به شهداست نه راوی.
متن یادداشت را با هم میخوانیم:
سلام و صلوات بر ارواح طیبه شهیدان
دیدن این قابهای ناب از حضور چهار اسطوره بیتکرار جبهههای نور، دل را میلرزاند و اشک را بیاختیار جاری میسازد.
همت، باقری، خرازی، کاظمی… نامهایی که هر کدام، یک تاریخ حماسهاند؛ و این فیلم، نه فقط یک سند تصویری، بلکه اذان بیدارباشیست برای وجدانهای خفته.
اینجا رمضان ۱۳۶۱ است؛
جایی که خاک، بوی بهشت میدهد
و آسمان، شاهد پرواز مردانیست که برای همیشه، قامت غیرت را در این سرزمین افراشتند.
و ما امروز، وارثان همان خونهای پاکیم…
آیا شرمندهشان نیستیم اگر در برابر هجمه دشمن، سکوت کنیم؟
آیا حق داریم در آرامشی که با خون به دست آمده، بیتفاوت بمانیم؟
خدایا…
ما را از بیتفاوتی، از فراموشی، نجات بده
و توفیق ادامه راه شهدا را، با صداقت، شجاعت و استقامت، نصیبمان فرما.
السلام علی الحسین
و علی علیبنالحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
یادشان جاودان، راهشان پررهرو
و ما، تا همیشه، مدیونشانیم…
این یادداشت، نه فقط واکنشی احساسی به یک فیلم تاریخی، بلکه فریاد خاموش نسلی است که هنوز در میدان ایستاده؛ نسلی که زخم دارد، اما عقب ننشسته، نام ندارد، اما راه دارد، و همچنان خود را بدهکار خون همان چهار اسطوره و هزاران شهید دیگر میداند.
باشد که ما نیز، وارثان شایستهتری باشیم.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
