سوء مدیریت دوره های اخیر ایریتک، تکمیل طرح ها را با سال ها تاخیر همراه کرده است

گروه اقتصادی – در دوره مدیریت فعلی، رویکردی بر شرکت حاکم شده که گویی مدیران نسبت به وخامت اوضاع و عمق بحران بی تفاوت اند؛ نه حساسیتی نسبت به عقب ماندگی پروژه ها دیده میشود، نه درکی از پیامدهای آن بر پروژه های ملی. اگر درآمد حاصل از واحد احیاءخراسان وجودنداشت، این مجموعه امروز بدون تردید ورشکسته بود

به گزارش بولتن نیوز، ایریتک اکنون یک میلیارد یورو پروژه فعال از جمله طرح های پیشران کشوررا در دست دارد، اما سرعت اجرای پروژه ها به گونه ای است که امیدی به اتمام برخی از آنها وجود ندارد ونحوه کارکرد این شرکت، نارضایتی عمومی کارفرمایان، کارکنان و پیمانکاران فرعی را به دنبال داشته است

کارشناسان خبره و آشنا به توانایی های شرکت پیمانکاری ایریتک، معتقدند که اگر این شرکت به خاطر سوء مدیریت های چند دوره اخیر ناتوان نمیشد، اکنون نه تنها پروژه های در دست اجرا و قراردادهای خود را به سرانجام می رساند، بلکه می توانست مسوولان دولت را در حل مشکلات فعلی کشور از محیط زیست، آلودگی هوا، کمبود گاز، برق و آب و... یاری رساند اما ادامه سوء مدیریت ها، همچنان تضعیف توان این پیمانکار تخصصی را به همراه دارد.

شرکت بین المللی مهندسی ایران(ایریتک) زمانی پرچمدار احداث واحدهای فولادی کشور بود و نیمی از ظرفیت احیای مستقیم کشور حاصل تلاشهای آن است اما امروز ناتوان از انجام بسیاری از قراردادهای در دست اجراست و بسیاری از طرح ها با تاخیر مواجه شده است.

سابقه این شرکت نشان می دهد که فناوری میدرکس را درکشور پیاده سازی کرده و پنجره ورود تکنولوژی های روز جهان به صنعت فولاد را گشود و با معتبرترین صاحبان تکنولوژی دنیا همکاری داشت و حتی با مشارکت یکی از آنها تأسیس شده و این همکاری حتی برای طرف خارجی نیز افتخارآمیز بوده است.

ایریتک دهه ها مرکز تربیت مهندسان و متخصصان فولاد بود و امروز بسیاری از شرکتهای مهندسی و پیمانکار فعال، حاصل خروجی های این مجموعه است.

این شرکت در شرایط تحریمی فعلی نیز میتوانست نقش اصلی در بومی سازی فناوری، تولید دانش فنی و عبور خالقانه ازچالش های متعدد انرژی، آب و برق، گاز و محیط زیست، آلودگی هوا و....ایفا کند.

اما متأسفانه طی چند دوره مدیریت اخیر وبا انتصاب افراد غیرمتخصص و فاقد نگاه توسعه ای از سوی سهامدار(ایمیدرو، ومعادن،) این سرمایه ارزشمند به یک پیمانکاربی رمق و غیرمولد تبدیل شده؛ پیمانکاری که حتی از اجرای پروژه های خود نیز برنمی آید. متاسفانه، در ذهن همگان شرکتی با این تاریخچه و دستاوردها، خاطره ای شده از روزگاری پرشکوه وحسرت و تاسف از امروز آن.

این در حالی است که اکنون یک میلیارد یورو پروژه فعال از جمله طرح های پیشران کشوررا در دست دارد، اما سرعت اجرای پروژه ها به گونه ای است که امیدی به اتمام برخی از آنها وجود ندارد ونحوه کارکرد این شرکت، نارضایتی عمومی کارفرمایان، کارکنان و پیمانکاران فرعی را به دنبال داشته است.

هرچند کاهش بودجه های توسعه ای بی تأثیر نیست، اما پرسش این است که چرا درتمامی پروژه ها،عقب ماندگی مشاهده میشودِ و حتی یک پروژه نزدیک برنامه مصوب نیست؟ این وضعیت به روشنی نشان دهنده بحران مدیریتی است، نه محدودیت مالی.

به ویژه در دوره مدیریت فعلی، رویکردی بر شرکت حاکم شده که گویی مدیران نسبت به وخامت اوضاع و عمق بحران بی تفاوت اند؛ نه حساسیتی نسبت به عقب ماندگی پروژه ها دیده میشود، نه درکی از پیامدهای آن بر پروژه های ملی. اگر درآمد حاصل از واحد احیاءخراسان (که شرکت ایریتک سهامدار آن است) وجودنداشت، این مجموعه امروز بدون تردید ورشکسته و زمین خورده بود.

از سال ها تاخیر تا 700 ماه انتظار تکمیل طرح ها در آینده

نگاهی به پروژه های در دست انجام نشان می دهد در حالیکه اکثر این طرح ها باید در ماه های پایانی تکمیل طرح و تحویل و راه اندازی باشد، اما تاخیر بسیار آنها و رشد اندک و کمتر از حد مورد انتظار باعث شده که تکمیل این طرح ها در انتظار سال های دور آینده باشند و سوال این است که آیا این طرح ها تا زمان تکمیل طرح ها و راه اندازی از نظر هزینه، فناوری روز و تولید صرفه اقتصادی خواهند داشت؟

در ادامه، نگاهی به طرح های نورد کلاف میبد، فولاد سازی و نورد ورق گرم قروه، پروژه فولادسازی قائنات، پروژه احیاءمستقیم اردبیل نشان می دهد که این طرح ها چه زمان باید به اتمام می رسید، چند درصد پیشرفت داشته و چند ماه دیگر کار نیاز دارد تا تکمیل شود؟

پروژه احیاءمستقیم اردبیل

 پروژه احیاءمستقیم اردبیل با 16ماه تاخیرات فعلی، 0.4 درصد پیشرفت واقعی ماهانه فعلی، مواجه است در حالیکه پیشرفت مورد انتظار 3.3 درصد داشته، و با توجه به روند فعلی به 100ماه دیگر جهت اتمام پروژه نیاز دارد.

پروژه فولادسازی قائنات

 پروژه فولادسازی قائنات نیز 180ماه تاخیرات فعلی دارد و 0.3 درصد پیشرفت واقعی ماهانه فعلی داشته، و درصد پیشرفت مورد انتظار 3.3 درصد بوده است. با وضعیت فعلی به 15ماه جهت اتمام پروژه با توجه به روند فعلی نیاز دارد.

فولاد سازی و نورد ورق گرم قروه

فولاد قروه نیز 10ماه فرصت باقیمانده تا انتهای پروژه دارد در حالی که 0.1 درصد پیشرفت واقعی ماهانه فعلی داشته اما پیشرفت مورد انتظار 2.1 درصد بوده است و با روند فعلی به 700ماه جهت اتمام پروژه نیاز دارد.

پروژه نورد کلاف میبد

در نورد میبد نیز طبق قرارداد، 3ماه فرصت باقیمانده تا انتهای پروژه فعلی دارد اما 0.1 درصد پیشرفت واقعی ماهانه داشته در حالی که 4.2 درصد پیشرفت مورد انتظار داشته است و به دلیل این تاخیرها به 700 ماه جهت اتمام پروژه با توجه به روندفعلی نیاز دارد.

نگاهی به نمودارهای تاخیر رخ داده در 13 طرح در دست اجرا نشان می دهد که این طرح ها باید تاکنون تکمیل و راه اندازی می شد، اما با ماه ها و سال ها تاخیر همراه شده است.