برای پاکسازی فتنه گران در سطوح دولتی نیاز به حماسه ای مانند 9 دی داریم

گروه سیاسی: اتفاقات بعد از انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388 و عدم تمکین به قانون از سوی برخی از کاندیداها و فراخوان های آنها برای کشاندن مردم به کف خیابان ها موجب شد تا اعتراضات غیرقانونی به نتیجه انتخابات، به فتنه ای هدف دار تبدیل شود. فتنه ای که به نظر می رسد نتیجه یک حادثه یا یک تصمیم یک شبه نبود بلکه ابعاد آن نشان می داد که براساس اهداف و برنامه ریزی های از پیش تعیین شده در حال روی دادن بود.

به گزارش بولتن نیوز، جریانی که زمینه های ناآرامی و تخریب اموال عمومی را در سال 88 رقم زد و در ادبیات سیاسی ما با نام فتنه شناخته می شود از لحاظ فیزیکی نتوانست به واسطه حضور به موقع مردم در وسط میدان در دفاع از انقلاب و اسلام و کشور(حماسه 9 دی)کاری از پیش ببرد، اما جالب اینجاست که اذناب فکری جریان فتنه هنوز در بستر مدیریتی کشور مشغول به کار هستند و جالب تر این است که دارای پست ها و مناصب بالای مدیریتی در سطوح تصمیم گیری دولتی می باشند. در حقیقت حضور اصحاب فتنه در حوزه مدیریتی کشور مختص به یک دولت نبوده و نیست؛ بطوریکه می توان به راحتی ردپای حضور آنها را در دولت قبل یعنی دولت موسوم به تدبیر و امید به ریاست آقای روحانی دید که دارای پست های کلان مانند وزیر و معاون وزیر و ... بودند؛ این روند استمرار و ماندن یا راه یافتن فتنه گران در عرصه مدیریت کشور در سطوح میانی و کلانی در دولت فعلی نیز به مانند دولت قبل همچنان ادامه دارد. حال شاید سوال این باشد که این اتفاق چگونه ممکن است؟ آیا از سوابق آنها بی خبرند و یا اینکه چگونه توانسته اند علیرغم مشکل امنیتی و ایده ای خودشان را در دولت مدعی انقلابی بودن جای بدهند؟

برای پاسخ به این سوالات باید چند نکته مهم را مدنظر قرار داد اول اینکه رویه غیر حرفه ای دولت فعلی در عدم تغییر مدیران دولت قبل با ادعای فراجناحی عمل کردن موجب شده تا این مدیران وابسته به جریان فتنه و دولت قبل همچنان بر سر پست ها و مناصبشان باقی بمانند. دوم اینکه دولت فعلی از وزیران تا مدیران آن گویا هنوز خبر ندارند که دولت عوض شده و باید مدیران نیز عوض شوند و همین شوآف آنها یکی از دلایل ماندگاری مدیرانی است که نه تنها به دولت بلکه به انقلاب و نظام نیز باوری ندارند. سوم اینکه انتصابات در این دولت علیرغم استعلامات از مراجع بالا دستی بدون توجه به هشدارها انجام می گیرد. این بدان معناست که این دسته از مدیران که متعلق به دسته بندی فکری – سیاسی جریان فتنه اند به راحتی توانسته اند با ویژگی های رانتی، رفاقتی – تلفنی و ... در این دولت نیز جایگاه های متعددی را برای خود دست و پا کنند.

واقعیت امر این است که پدیده حضور مدیران وابسته به جریان فتنه در دولت فعلی به مراتب حساس تر از دولت قبل است؛ چون که دولت قبل همواره در ذیل اقدامات خود برای تبری جستن از فتنه گران به انحاء مختلف طفره می رفت اما این دولت که داعیه انقلاب و نظام را دارد و مدعی بازتولید آرمان های انقلاب در تولید محتوا است چرا باید به گونه ای عمل کند که خودی ها را پس بزند و فتنه گران را در عرصه مدیریتی بگمارد؟ در واقع این موضوع آنقدر حساس است که تنها می توان دو پاسخ درخور را برای آن جست 1- بی تجربه گی دولت و وزرای خودسر آن 2- شبکه سازی فتنه گران در عرصه مدیریتی کشور؛ که در هر دو حالت وظیفه دولت پاکسازی عرصه مدیریت کشور از بی تجربه ها، خودسرها و فتنه گران است.