نشست GECF ظرفيت انرژی ايران و جايگاه آن در معادلات جهاني را نشان می دهد

به گزارش بولتن نیوز، نشست جی ای سی اف در دوراني برگزاري مي‌شود كه هنوز برجام اجرايي نشده و لذا نشان مي‌دهد كه ادعاي منزوي بودن ايران ادعايي واهي است.

بیژن زنگنه وزیر نفت ایران در این راستا گفته است: "دنیا به ایران به عنوان بازیگری مهم در عرصه گاز نگاه می کند و استقبال سران کشورها از اجلاس جی یی سی اف، این موضوع را تایید می کند".

زنگنه پس از برگزاری نشست فوق العاده وزارتی جی یی سی اف، در کنفرانسی خبری با بیان این مطلب در خصوص برنامه افزایش تولید نفت ایران در پساتحریم گفت: "ما برای برگشت به بازار جهانی نفت و افزایش تولید نفت خود، نیازی به اجازه اوپک یا سازمان دیگری نداریم زیرا این حق مسلم ماست".

کشورهای شرکت کننده در اجلاس تهران می دانند که ایران با توجه به سهم بیش از ١٨,٢ درصدی ایران از ذخایر گازی جهان، تا پایان سال ١٤٠٤ می تواند بیشتر از 10 درصد بازار جهانی گاز را در اختیار خود بگیرد و به وزنه ای مهم در بازار جهانی گاز بدل شود.

تا مردادماه ١٣٩٤ و پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی تولید گاز ایران با افزایش 11.7 درصدی به ٧٦٠ میلیون متر مکعب در روز رسیده و صادرات گاز طبیعی ایران با افزایش ٤,٥ درصدی به ٢٦.٦ میلیون مترمکعب در روز افزایش پیدا کرده است.

در عین حال رکن الدین جوادی مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران گفته است که ظرفیت تولید گاز ایران از پارس جنوبی تا سه سال آینده به ٨٢٠ میلیون مترمکعب در روز خواهد رسید و به گفته عزیزالله رمضانی، مدیر امور بین الملل شرکت ملی گاز ایران، راه اندازی فازهای جدید پارس جنوبی تا چهارسال آینده علاوه بر پوشش ١٠٠ درصدی شبکه داخلی کشور، امکان صادرات روزانه ٢٠٠ میلیون مترمکعب گاز را فراهم می کند.

به گفته رمضانی بازار داخلی گاز ایران رو به اشباع است و بزودی شبکه خانگی و صنایع کشور به طور کامل تحت پوشش این سوخت قرار می گیرند.

در صورت افزایش ظرفیت تولید گاز طبیعی ایران، پروژه های دیگری برای صدور گاز طبیعی از ایران و از طریق خطوط لوله به کشورهای همسایه و فراتر از آن نیز وجود دارد و این امر می تواند وضعیت استراتژیک ایران در منطقه و جهان را بیشتر از گذشته ارتقا دهد.

صدور گاز به هند و پاکستان با پروژه خط لوله صلح، انتقال گاز ایران به عراق، پروژه خط لوله گازی ایران-سوریه-اروپا، پروژه خط لوله Persian pipeline (صادرات گاز به اروپا IGAT٩)، به منظور حضور فعال در بازارهای بالقوه کشورهای اروپایی و انجام تعاملات پویاتر در حوزه انرژی، همچنین ایفای نقش اساسی به عنوان یکی از تأمین کنندگان اصلی گاز برای این قاره، پروژه خط لوله انتقال گاز به کشور کویت، پروژه خط لوله انتقال گاز به کشور عمان و پروژه خط لوله انتقال گاز به کشور بحرین در کنار پروژه های متعدد ال ان جی از جمله پروژه هایی است که ایران هم اکنون در دست دارد.

محمد حسین عادلی، دبیرکل ایرانی جی یی سی اف با اشاره به رشد ١,٧ درصدی تقاضای سالانه گاز در ٢٥ سال آینده، در مورد پیش بینی بازارهای گاز جهان در آینده معتقد است که گاز بیشترین رشد را در میان سوختهای فسیلی خواهد داشت و تولید برق به طور روز افزون به گاز وابسته می شود.

به گفته وی قرار است در نشست تهران دو سند راهبردی در نشست وزیران بررسی و تصویب شود؛ راهبرد بلندمدت این مجمع که هم اکنون در حال نهایی شدن نخستین سند و ارائه نتیجه مطالعات روی مدل جهانی گاز که حدود چهار و نیم سال در حال بررسی بوده دومین سندی است که به حضور وزیران ارائه خواهد شد.

ایران، روسیه، قطر، الجزایر، بولیوی، مصر، گینه استوایی، لیبی، نیجریه، ترینیداد و توباگو، ونزوئلا، پرو، امارات و عمان اعضای اصلی GECF را تشکیل می دهند. کشورهای هلند، قزاقستان، عراق و نروژ نیز به عنوان عضو ناظر در مجمع کشورهای صادرکننده گاز در این مجمع حضور دارند.

تولید کشورهای شرکت کننده در اجلاس تهران در سال ٢٠١٤ در بخش گاز، حجمی بالغ بر ١٥٦٥ میلیارد متر مکعب در سال و تولید نفت آنها به ٣٢,٩ میلیون بشکه در روز بالغ می شود.

با توجه به صادرات روزانه ١٩,٥ میلیون بشکه ای نفت خام در روز ١٨ عضو اصلی و ناظر GECF و با در نظر گرفتن حجم صادرات ٦٤٧.٣ میلیارد مترمکعبی اعضای این مجمع به راحتی می توان دریافت که هر گونه تصمیم گیری در اجلاس تهران در مورد بازارهای گاز جهان خواهد توانست تاثیرات مهمی در آینده تامین انرژی جهان داشته باشد.

به گفته محمدحسین عادلی دبیرکل مجمع کشورهای صادرکننده گاز سومین اجلاس مجمع سران کشورهای صادرکننده گاز در مقطع زمانی حساسی برای بازارهای گاز و انرژی برگزار می شود زیرا نشست ما بلافاصله پس از پایان نشست گروه ٢٠ در آنتالیا و پیش از نشست کاپ ٢١ در پاریس برگزاری می شود.

به گفته وی، این نکته نشان می دهد مسیر توسعه پایدار را نمی توان بدون گاز به عنوان سوخت مطلوب پیمود.

عادلی ادامه داد: این اجلاس، گردهمایی رهبران جهان از کشورهای صادرکننده گاز است و مطمئنم که بررسیها و نتایج این نشست می تواند اهمیت ویژه ای برای بازارهای جهانی گاز داشته باشد.