«السفیر» افشا کرد:
افزایش نشانه‌های ناکامی عربستان در قبال جنگ در سوریه و عراق
با وجود اینکه نشانه های ناکامی سیاست های عربستان در قبال جنگ در سوریه و عراق افزایش یافته و مهمتر اینکه این سیاست ها در حال تبدیل شدن به خطری برای خود ریاض است اما همه اینها بازهم عاملی نشد تا مسئولان عربستان در سیاست های خود تجدید نظر کنند.
گروه بین الملل، با وجود اینکه نشانه های ناکامی سیاست های عربستان در قبال جنگ در سوریه و عراق افزایش یافته و مهمتر اینکه این سیاست ها در حال تبدیل شدن به خطری برای خود ریاض است اما همه اینها بازهم عاملی نشد تا مسئولان عربستان در سیاست های خود تجدید نظر کنند.
به گزارش بولتن نیوز، پایگاه اینترنتی السفیر چاپ لبنان در شماره امروز خود در مقاله ای به قلم «عبد الله سلیمان علی» با اشاره به اقدام عربستان سعودی در اعزام «جنگجویان» به سوریه نوشت: ریاض با وجود نشانه های زیاد در ناکامی سیاست هایش، همچنان به چشم پوشی ها در زمینه انتقال «جنگجویان عربستانی» به خاک سوریه ادامه می دهد.
نویسنده افزود: پس از آنکه ادامه این سیاست ها در زمین سوریه، به در بسته برخورد کرد و از تحقق اهداف مورد نظر ناتوان شد، تبعات و عواقب آن به عربستان بازگشت به طوری که در چند وقت گذشته میزان تهدیدات علیه امنیت و ثبات این کشور تشدید شد .
رفتار دستگاههای اطلاعاتی عربستان سعودی که اوج آن در تشویق و تسهیل «مهاجرت گروهی» تندروهای حاضر در این کشور بوده و میزان حداقلی آن، در چشم پوشی و عدم اتخاذ اقدامات موثر در جلوگیری از این مساله بوده، نشان دهنده تمایل درونی مسئولان این کشور(عربستان سعودی) در نجات یافتن و خلاص شدن از خطر احتمالی این افراط گرایان بوده است بنابراین اقدام به انتقال آنان به سوریه، در واقع با نیت «زدن دو گنجشک با یک سنگ» بوده است؛ نخست تلاش برای براندازی نظام سوریه به هر قیمت ممکن و دوم، هدایت کردن فعالیت تندروهای عربستانی به جایی دور ار خاک این کشور بوده است.
در ادامه این مقاله آمده است: با وجود اینکه عربستان سعودی از آغاز سال گذشته اقدامات زیادی برای جلوگیری از مشارکت شهروندان خود در جنگ سوریه اتخاذ کرده است، به طوری که قوانینی را برای مجازات مشارکت در جنگ صادر و لیستی را از برخی تشکیلات فعال در سوریه به عنوان گروههای تروریستی منتشر کرده، اما همه این اقدامات در حد گفتار باقی مانده و در عمل چیزی تغییر نکرده است به طوری که کاروان «جهادیهای» عربستان همچنان از راه ترکیه، وارد خاک سوریه می شوند .
گویی چیزی اتفاق نیفتاده است. این مساله دو تفسیر بیشتر ندارد یا اینکه ریاض از اجرای قوانینی که خود وضع کرده، ناتوان است یا اینکه در اقداماتی که اتحاذ کرده، جدی نبوده است .
نویسنده در ادامه افزود: بعید نیست که امور از دست دستگاههای اطلاعاتی عربستان سعودی خارج شده باشد و آن هم چند دلیل دارد از جمله افزایش قدرت برخی گروههای تندرو و بی نیازی آنها از حمایت خارجی و در نتیجه سرپیچی از دستورات برخی دستگاههای موثر امنیتی که ریاض نیز از جمله آنان است. دلیل دیگر، اختلاف میان جناح های قدرت در عربستان بر سر سیاست هایی است که عربستان باید در قبال مسائل عراق و سوریه اتخاذ کند وهمچنین اقدام برخی از این جناح ها در تکیه بر حمایت گروههای اسلامی یا حداقل تلاش برای عدم تضعیف این گروهها به منظور نگه داشتن دمشق و بغداد در زیر یوغ جنگ فرسایشی از دلایل دیگر است.
در ادامه این مقاله امده است: اخیرا هم مشخص شده که برخی از گروههای تندرو، این رویای قدیمی را در سر می پرورانند که وارد خاک عربستان شوند و بر اماکن مقدس آن استیلا یابند و در راس این گروهها، تشکیلات «دولت اسلامی در عراق و شام» (داعش) است که علاوه بر «رویای ورود به عربستان»، حس انتقامجویانه ای زیادی نسبت به مسئولان عربستانی دارد و دلیل آن هم، حمایت ریاض از نیروهای «بیداری» عراق در مقابله با این تشکیلات است.
نویسنده مقاله ادامه داد: به نظر می رسد مسئولان عربستان سعودی از تجربه های گذشته بویژه تجریه افغانستان عبرت نگرفته اند برای اینکه سیاست صدور و انتقال تندروها، هر بار به خودش باز می گردد و افراط گرایانی که تلاش کرده تا از دست آنها خلاص شود، پس از کسب تجربه های نظامی و جنگی بیشتری، برای تهدید این کشور باز می گردند. در این زمینه حادثه منطقه «عرعر» در عربستان، نشان دهنده مسائل زیادی است؛ این حادثه نه فقط بیانگر ناکامی سیاست های عربستان بلکه بیانگر کودتایی علیه ریاض است.. در نتیجه احتمال ها درباره حملات به این کشور در اینده افزایش می یابد.
نویسنده ادامه داد: جالب توجه اینکه یکی از مسببان حمله به منطقه مرزی عربستان سعودی وعراق، از میان «جنگجویان» عربستانی بوده که ریاض چشم خود را از هروله آنها به سمت سوریه برای شرکت در جنگ بسته بود به طوری که ابوذر الشلاحی، که دارای تابعیت عربستانی است موفق به حضور در نبردهای سوریه شد با وجود اینکه وی از بازداشت شدگان سابق در زندان حایر بوده و به موجب قانون رسمی، ممنوع الخروج بوده است. وی چندین ماه در نبردهای سوریه بویژه در شهرهای حمص و الرقه حضور داشته است و این مساله سبب شد که مهارت های جنگی جدیدی کسب کند و این مساله قبل از انتقالش به عراق برای اجرای ماموریت تعیین شده یعنی اجرای عملیات منطقه مرزی عرعر به همراه سه نفر دیگر از جمله ابو فجر الشمری، بوده که وی هم تابعیت عربستانی داشته است .
گفته می شود که ابوذر الشلاحی از نخستین پرچمداران کمپین موسوم به «العانی را آزاد کنید» بود که خواستار آزادی زندانیان عربستانی شده بود. وی همچنین خواننده ای مشهور بود که اشعاری زیادی علیه مسئولان عربستانی دارد و چه بسا داعش با سوء استفاده از این مساله، الشلاحی را به عنوان نخستین انتحاری انتخاب کرده که عربستان را به نمایندگی از «دولت خلافت» هدف قرار دهد.
مقاله نویس السفیر در ادامه تاکید کرد: اما با وجود اینکه نشانه های «شورش جادو بر جادوگر» علنا آشکار و روشن شده است و نشانه های ناکامی سیاست های عربستان افزایش یافته و مهمتر اینکه این سیاست ها در حال تبدیل شدن به خطری برای خود ریاض است اما همه اینها بازهم عاملی نشد تا مسئولان عربستان در سیاست های خود تجدید نظر کنند؛ مساله ای که این فرضیه را تقویت می کند که مشکل از ساختار حکومت عربستان است که دچار خمودی و سستی شده و نمی تواند تصمیماتش را اجرایی کند.
آنچه که این مساله را تایید می کند، آن است که پس از چند ساعت از اجرای عملیات منطقه عرعر، گروه جدیدی از «جهادی های» عربستانی به ریاست عبد الرحمن القویعی وجمال الأسلمی وارد سوریه شدند. شگفت آنکه این دو نفر توانستند از عربستان خارج شوند با وجود اینکه این دو پس از مشارکت در نبرد سوریه قبل از حدود دو سال پیش، به ریاض بارگشتند. به طوری که اطلاعات نشان می دهد که القویعی والأسلمی در آغاز سال دو هزار و دوازده وارد سوریه شدند به طوری که به «جنبش احرار الشام» پیوستند ودر قالب این جبهه جنگیدند تا اینکه در اواخر همین سال به کشورشان بازگشتند. این دو چند روز پیش دوباره به سوریه بازگشتند و این بار به داعش ملحق شدند .
این نخستین باری نیست که یکی از «جنگجویانی» که از سوریه بازگشته، موفق شده بار دیگر به سوریه برود؛ موضوعی که خود بخود این سوال را مطرح می کند: اگر مسئولان عربستان بر اساس قوانین خودشان، از کنترل رفت وآمد این افراد شناخته شده و سابقه دار در زمینه مشارکت در عملیات تروریستی ناتوان هستند پس با افراد دیگری غیر از اینها که سوابقی ندارند و در این زمینه مشکوک و مظنون نیستند، چه کاری می توانند انجام دهند؟
به گزارش بولتن نیوز، پایگاه اینترنتی السفیر چاپ لبنان در شماره امروز خود در مقاله ای به قلم «عبد الله سلیمان علی» با اشاره به اقدام عربستان سعودی در اعزام «جنگجویان» به سوریه نوشت: ریاض با وجود نشانه های زیاد در ناکامی سیاست هایش، همچنان به چشم پوشی ها در زمینه انتقال «جنگجویان عربستانی» به خاک سوریه ادامه می دهد.
نویسنده افزود: پس از آنکه ادامه این سیاست ها در زمین سوریه، به در بسته برخورد کرد و از تحقق اهداف مورد نظر ناتوان شد، تبعات و عواقب آن به عربستان بازگشت به طوری که در چند وقت گذشته میزان تهدیدات علیه امنیت و ثبات این کشور تشدید شد .
رفتار دستگاههای اطلاعاتی عربستان سعودی که اوج آن در تشویق و تسهیل «مهاجرت گروهی» تندروهای حاضر در این کشور بوده و میزان حداقلی آن، در چشم پوشی و عدم اتخاذ اقدامات موثر در جلوگیری از این مساله بوده، نشان دهنده تمایل درونی مسئولان این کشور(عربستان سعودی) در نجات یافتن و خلاص شدن از خطر احتمالی این افراط گرایان بوده است بنابراین اقدام به انتقال آنان به سوریه، در واقع با نیت «زدن دو گنجشک با یک سنگ» بوده است؛ نخست تلاش برای براندازی نظام سوریه به هر قیمت ممکن و دوم، هدایت کردن فعالیت تندروهای عربستانی به جایی دور ار خاک این کشور بوده است.
در ادامه این مقاله آمده است: با وجود اینکه عربستان سعودی از آغاز سال گذشته اقدامات زیادی برای جلوگیری از مشارکت شهروندان خود در جنگ سوریه اتخاذ کرده است، به طوری که قوانینی را برای مجازات مشارکت در جنگ صادر و لیستی را از برخی تشکیلات فعال در سوریه به عنوان گروههای تروریستی منتشر کرده، اما همه این اقدامات در حد گفتار باقی مانده و در عمل چیزی تغییر نکرده است به طوری که کاروان «جهادیهای» عربستان همچنان از راه ترکیه، وارد خاک سوریه می شوند .
گویی چیزی اتفاق نیفتاده است. این مساله دو تفسیر بیشتر ندارد یا اینکه ریاض از اجرای قوانینی که خود وضع کرده، ناتوان است یا اینکه در اقداماتی که اتحاذ کرده، جدی نبوده است .
نویسنده در ادامه افزود: بعید نیست که امور از دست دستگاههای اطلاعاتی عربستان سعودی خارج شده باشد و آن هم چند دلیل دارد از جمله افزایش قدرت برخی گروههای تندرو و بی نیازی آنها از حمایت خارجی و در نتیجه سرپیچی از دستورات برخی دستگاههای موثر امنیتی که ریاض نیز از جمله آنان است. دلیل دیگر، اختلاف میان جناح های قدرت در عربستان بر سر سیاست هایی است که عربستان باید در قبال مسائل عراق و سوریه اتخاذ کند وهمچنین اقدام برخی از این جناح ها در تکیه بر حمایت گروههای اسلامی یا حداقل تلاش برای عدم تضعیف این گروهها به منظور نگه داشتن دمشق و بغداد در زیر یوغ جنگ فرسایشی از دلایل دیگر است.
در ادامه این مقاله امده است: اخیرا هم مشخص شده که برخی از گروههای تندرو، این رویای قدیمی را در سر می پرورانند که وارد خاک عربستان شوند و بر اماکن مقدس آن استیلا یابند و در راس این گروهها، تشکیلات «دولت اسلامی در عراق و شام» (داعش) است که علاوه بر «رویای ورود به عربستان»، حس انتقامجویانه ای زیادی نسبت به مسئولان عربستانی دارد و دلیل آن هم، حمایت ریاض از نیروهای «بیداری» عراق در مقابله با این تشکیلات است.
نویسنده مقاله ادامه داد: به نظر می رسد مسئولان عربستان سعودی از تجربه های گذشته بویژه تجریه افغانستان عبرت نگرفته اند برای اینکه سیاست صدور و انتقال تندروها، هر بار به خودش باز می گردد و افراط گرایانی که تلاش کرده تا از دست آنها خلاص شود، پس از کسب تجربه های نظامی و جنگی بیشتری، برای تهدید این کشور باز می گردند. در این زمینه حادثه منطقه «عرعر» در عربستان، نشان دهنده مسائل زیادی است؛ این حادثه نه فقط بیانگر ناکامی سیاست های عربستان بلکه بیانگر کودتایی علیه ریاض است.. در نتیجه احتمال ها درباره حملات به این کشور در اینده افزایش می یابد.
نویسنده ادامه داد: جالب توجه اینکه یکی از مسببان حمله به منطقه مرزی عربستان سعودی وعراق، از میان «جنگجویان» عربستانی بوده که ریاض چشم خود را از هروله آنها به سمت سوریه برای شرکت در جنگ بسته بود به طوری که ابوذر الشلاحی، که دارای تابعیت عربستانی است موفق به حضور در نبردهای سوریه شد با وجود اینکه وی از بازداشت شدگان سابق در زندان حایر بوده و به موجب قانون رسمی، ممنوع الخروج بوده است. وی چندین ماه در نبردهای سوریه بویژه در شهرهای حمص و الرقه حضور داشته است و این مساله سبب شد که مهارت های جنگی جدیدی کسب کند و این مساله قبل از انتقالش به عراق برای اجرای ماموریت تعیین شده یعنی اجرای عملیات منطقه مرزی عرعر به همراه سه نفر دیگر از جمله ابو فجر الشمری، بوده که وی هم تابعیت عربستانی داشته است .
گفته می شود که ابوذر الشلاحی از نخستین پرچمداران کمپین موسوم به «العانی را آزاد کنید» بود که خواستار آزادی زندانیان عربستانی شده بود. وی همچنین خواننده ای مشهور بود که اشعاری زیادی علیه مسئولان عربستانی دارد و چه بسا داعش با سوء استفاده از این مساله، الشلاحی را به عنوان نخستین انتحاری انتخاب کرده که عربستان را به نمایندگی از «دولت خلافت» هدف قرار دهد.
مقاله نویس السفیر در ادامه تاکید کرد: اما با وجود اینکه نشانه های «شورش جادو بر جادوگر» علنا آشکار و روشن شده است و نشانه های ناکامی سیاست های عربستان افزایش یافته و مهمتر اینکه این سیاست ها در حال تبدیل شدن به خطری برای خود ریاض است اما همه اینها بازهم عاملی نشد تا مسئولان عربستان در سیاست های خود تجدید نظر کنند؛ مساله ای که این فرضیه را تقویت می کند که مشکل از ساختار حکومت عربستان است که دچار خمودی و سستی شده و نمی تواند تصمیماتش را اجرایی کند.
آنچه که این مساله را تایید می کند، آن است که پس از چند ساعت از اجرای عملیات منطقه عرعر، گروه جدیدی از «جهادی های» عربستانی به ریاست عبد الرحمن القویعی وجمال الأسلمی وارد سوریه شدند. شگفت آنکه این دو نفر توانستند از عربستان خارج شوند با وجود اینکه این دو پس از مشارکت در نبرد سوریه قبل از حدود دو سال پیش، به ریاض بارگشتند. به طوری که اطلاعات نشان می دهد که القویعی والأسلمی در آغاز سال دو هزار و دوازده وارد سوریه شدند به طوری که به «جنبش احرار الشام» پیوستند ودر قالب این جبهه جنگیدند تا اینکه در اواخر همین سال به کشورشان بازگشتند. این دو چند روز پیش دوباره به سوریه بازگشتند و این بار به داعش ملحق شدند .
این نخستین باری نیست که یکی از «جنگجویانی» که از سوریه بازگشته، موفق شده بار دیگر به سوریه برود؛ موضوعی که خود بخود این سوال را مطرح می کند: اگر مسئولان عربستان بر اساس قوانین خودشان، از کنترل رفت وآمد این افراد شناخته شده و سابقه دار در زمینه مشارکت در عملیات تروریستی ناتوان هستند پس با افراد دیگری غیر از اینها که سوابقی ندارند و در این زمینه مشکوک و مظنون نیستند، چه کاری می توانند انجام دهند؟
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
