شرکت های اروپایی با احتیاط گام بر می دارند و بازار ایران را محک می زنند

گروه بین الملل - صدای زنگ تلفن در اتاق بازرگانی ایران و آلمان قطع نمی شود ، از زمانیکه شش قدرت جهانی با تهران قراردادی منعقدکرده اند تا این کشور برنامه هسته ای خود را محدود کند ، چشم اندازی باز شده که ایران را کم کم از انزوای اقتصادی موجود بیرون می آورد.
 
به گزارش بولتن نیوز، dailystar با ذکر این مقدمه نوشت: کشوری استراتژیک با ذخایر عظیم نفت و گاز، نیاز فوری به تعمیرات اساسی زیرساخت های فرسودۀ خود ، و جمعیت جوان 76 میلیون نفری ، مورد توجه و علاقۀ خاص آلمان قهرمان برای صادرات به این کشور است که روزگاری ، بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است.

مایکل توکاس ، مدیر اتاق بازرگانی می گوید:" ما در تمام طول روز با شرکت هایی صحبت می کنیم که علاقه مند به کسب و کار با ایران هستند. "

آنها در عمل، احتمالا با احتیاط حرکت می کنند . توافق اولیه ای که یکشنبۀ گذشته، در ژنو منعقد شد و دارایی های مسدود شدۀ ایران را تا سقف 7 میلیارد دلار آزاد کرد، هنوز هم ممکن است پس از 10 سال بی اعتمادی و کینه با شکست مواجه شود و به تحریم هایی باز هم عمیق ترمنجر شود که می تواند هر گونه سرمایه گذاری شتاب زده را به ورطۀ نابودی بکشاند.

این قرارداد،که مدت شش ماه اعتبار دارد، شامل دسترسی به 1.5 میلیارد دلار بلقوه در تجارت طلا و فلزات گرانبها ، تعلیق برخی تحریم ها در بخش خودروی ایران و صادرات پتروشیمی است ، و راه هایی را نیز برای مبادلات پولی برای تجارت کالاها و خدمات بشر دوستانه ، از جمله دارو و دستگاه های پزشکی باز می کند.

ایالات متحده، تحت فشار اعضای کنگره نسبت به این معامله بدبین است، و به خاطر مخالفت بی امان اسرائیل، احتمال کسب این ثروت باد آورده را ضعیف دانسته است.

یک مقام ارشد دولت آمریکا پیش از مذاکرات گفته بود : " ما در یک توافق شش ماهه رونقی برای کسب و کار نمی بینم... و با جدیت تمام، با شدت و حدت ، طیف وسیع اکثریت تحریم هایی را که همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند، را پیگیری و پایش می کنیم."

 او اذعان کرد : " اما بدون شک برخی حوزه های کسب و کار به ایران بازخواهدگشت. "

توکاس می گوید:" نه تنها آلمان بلکه شرکت های آمریکایی نیز بسیار علاقه نشان می دهند، به ویژه در زمینه هایی مانند تجهیزات پزشکی... یکی از مهم ترین جنبه های این توافق، کانال های مالی ویژه ای است که به خاطر امضای این قرارداد باز می شود. او همچنین به تامین کنندگان قطعات خودرو، سازندگان ماشین آلات و تامین کنندگان زیرساخت ها به عنوان شرکت هایی اشاره کردکه می توانند از این امکان بهره ببرند."
 
گرچه محصولات بشردوستانه مانند داروها از تحریم ها معاف بوده اند ، اما عملا تامین این اقلام متوقف شده زیرا بانک ها و شرکت ها در مورد انجام کسب و کار با تهران محتاط بوده اند. این حالت اکنون می تواند کم کم تغییر کند ، و ورود داروهای غربی را به این کشور افزایش دهد.

ریچارد برگ استورم ، مدیر کل فدراسیون اروپایی صنایع و انجمن های دارویی، گفت:  کنترل بر جریان سرمایه غیر مستقیم به کمبود دارو در ایران کمک کرده است. فکر می کنم کاهش این محدودیت ها به نفع بیماران ایرانی است."

 شرکت داروسازی عبدی ابراهیم در ترکیه اعلام کرده که توانایی از سرگیری پرداخت ها ازطریق یک موسسۀ وام دهندۀ ترک می تواند نیروی محرکۀ مثبتی برای شرکت ها باشد .

رئیس نیزه باروت می گوید: " تیم ما مدتی است سرگرم تجزیه و تحلیل بازار ایران بوده است، اما با توجه به آخرین تحولات، ما به این روند سرعت بخشیده ایم. انتظارداریم تولید را در کوتاه ترین زمان تا پایان سال 2014 و شاید تا سال  2015 آغاز کنیم."

بزرگترین شرکت های آلمانی بیشتر از همه راز دار و خاموش هستند. شرکت خودرو و ماشین آلات سازی MAN می گوید کاری به تجارت با ایران ندارد و هیچ برنامه ای برای تغییر این وضعیت ندارد . شرکت زیمنس هم اعلام کرده که قراردادهای موجود را تکمیل خواهد کرد، اما کسب و کار جدیدی در ایران ایجاد نمی کند.

رابرت بوش ، سخنگوی زیمنس، تامین کننده بزرگ صنعت خودرو ، اذعان کرده که اگر شرایط سیاسی و قانونی اجازه دهد، با توجه به موقعیت مرکزی ایران ، جمعیت عظیم و جوان و سطح تحصیلات در ایران ، پتانسیل خوبی دراین کشور وجود دارد.

او گفت: شرکت بوش هیچ امکاناتی در ایران ندارد و دفتر تهرانش را در سال 2010 بسته است ، اما همواره  این وضعیت را از نزدیک پایش می کند و در حال بررسی چشم انداز کسب و کار در ایران است. 

دویچه بانک هم می گوید: هنوز برای صحبت در این باره خیلی زود است.
رئیس یورگن فیتسن مدیر اجرایی این بانک می گوید:"هیچ نشانه ای از تغییر اساسی مشاهده نشده که ما بتوانیم برای معاملات و کسب و کار جدید به آن اتکا کنیم"  اما اضافه می کند زمانیکه داد و ستد با این کشور بالا بگیرد ، برای مبادلات مرزی نیازمند بانک ها خواهند بود.

   بانک های ترکیه پیشاپیش به دنبال گرفتن چراغ سبز از دولت خود هستند.    
ظفر کاگلایان وزیر اقتصاد ترکیه به خبرنگاران در استانبول گفت:  "بانک های خصوصی به خاطر فشارهای ایالات متحده، قادر به انجام معاملات [ ایرانی ] نیستند. حال  که این مانع برداشته شده است ، نه تنها هالک بانک بلکه سایر بانک ها نیز می توانند پرداخت های ایران را پردازش کنند." 

سایر شرکت های اروپایی نیز با علاقه این شرایط را نظاره می کنند.
یک سخنگوی کامیون سازی سوئدی ولوو گفت : " از نقطه نظر عملی ، اگر تحریم های ایران کاهش یابد، می تواند فرصت های مثبتی برای گروه ولوو ایجاد کند. این امری واضح است . "
شرکت مصالح ساختمانی فرانسوی سنت گوبین دور نمای بلند مدتی دارد رئیس پیر آندره شالندر مدیر اجرایی این شرکت در پاسخ به این پرسش که آیا توافقنامۀ ژنو با تهران فرصت های جدیدی را برای تجارت بوجود آورده گفت:" در زمان مقتضی بله، من مطمئنا امیدواریم، اما هنوز کمی برای اظهارنظر قطعی زود است."  

 در حالی که برخی شرکت ها در جستجوی روزنه های جدید هستند، گروه  MTN اپراتور تلفن همراه آفریقای جنوبی،کار ناتمامی در ایران دارد که امیدوار است بتواند آن را فیصله دهد ، این شرکت حدود450 میلیون دلار دارایی مسدود شده در واحد ایران خود دارد که به خاطر تحریم ها بلوکه شده است.

به طور مشابه، برداشتن کامل تحریم ها می تواند به شرکت انرژی OMV اتریش اجازه دهد تا قرارداد عملیات اکتشاف و تولید گاز 2007 را با ایران احیا کند ، این شرکت به خاطر فشارهای سیاسی و تحریم ها مجبور به ترک این قرار داد شده بود.

این توافقنامه پیش بینی می کرد که OMV و شرکت ملی نفت ایران به طور مشترک دست به کار تولید گاز طبیعی مایع از بزرگترین میدان گازی جهان ،یعنی پارس جنوبی شوند ، و همچنین OMV می توانست گاز ایران را برای اروپا خریداری کند . سخنگوی OMV گفته : این شرکت " وضعیت موجود را از نزدیک زیر نظر دارد. ما همواره از گفت و گو استقبال می کنیم. اما برای نتیجه گیری خیلی زود است . "

پارس جنوبی همواره برای شرکت های بزرگ نفت و گاز اروپا که قبل از تحریم ها در ایران کار می کردند فرصتی طلایی بوده است. بیژن زنگنه وزیر نفت ایران می گوید مذاکره با سرمایه گذاران بالقوه را در این زمینه آغاز کرده است.

شرکت والورک فرانسه ، که لوله های بدون درز فولادی مورد استفاده درحفاری های نفت و گاز شیل را تولید می کند ،هم گفته که اگر شرکت های خارجی بازگردند، " قطعا ما نیز برای همکاری با آنها در ایران خواهیم بود."

توکاس می گوید: شرکت های آلمانی با رقابت بالقوۀ ایالات متحده مواجه اند و هشدار داده که تحریم های اتحادیه اروپا دست و پا گیر تر از تحریم های ایالات متحده هستند، و این امر باعث می شود تا آمریکایی ها سریع تر وارد عمل شوند.

اگر همه تحریم ها یکجا برداشته شود ، ایران سالانه تا 5 میلیارد یورو کالا از آلمان وارد خواهد کرد، واردات ایران در سال 2008 و قبل ازاعمال تحریم ها، بالغ بر 4 میلیارد یورو بود؛  اما سال گذشته تنها 5 .2 میلیارد یورو کالاهای آلمانی خریداری کرده است

امید نوری پور، نماینده ایرانی تبار حزب سبزهای آلمان ، آماده سازی محتاطانه و صبر و شکیبایی فراوان را توصیه می کند: " می خواهم به تاجران و صاحبان کسب و کار در آلمان بگویم که اکنون زمانۀ پرتلاطمی است، به ایران بروید، با دقت نگاه کنید، و سپس صبر پیشه کنید ... باید منتظر بمانیم و ببینیم در شش ماه آینده چه اتفاقی می افتد