فیلم سیاسی بسازید اما نه مثل قلاده‌های طلا/امیواریم این موسسه‌ی فرهنگی نیز بودجه‌ها را حیف و میل نکند/خانم آخوندتبار! خیلی از بزرگان ما بوتاکس نکردند اما مقبول بودند/سینمای کودک و نوآوری‌هایی که ادامه پیدا نمی‌کند

گروه فرهنگی بولتن نیوز

فیلم سیاسی بسازید اما نه مثل قلاده‌های طلا

محمدرضا شرف الدین به دنبال ساخت سه فیلم سینمایی در ژانرهای مختلف است که البته اولویت وی ساخت یک فیلم با مضمون سیاسی است. محمدرضا شرف‌الدین تهیه‌کننده سینما در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این که سه فیلمنامه در ژانرهای مختلف سینمایی در دست دارد، گفت: با آغاز رسمی فعالیت‌های شورای پروانه‌ی ساخت، سه فیلمنامه‌ی سینمایی را برای دریافت پروانه ساخت ارائه خواهم داد. البته امیدوارم شورای جدید صدور پروانه‌ی ساخت رویکرد مناسبی را در زمینه‌ی تولید فیلم‌های سینمایی در پیش بگیرد.

ذره‌بین فرهنگی: ژانر سیاسی از جمله منزوی‌ترین ژانرهای سینمایی در کشور ماست. اما آن حداقل فیملی هم که در این خصوص ساخته شده را به سختی می‌توان سیاسی دانست. به طور مثال، همین فیلم قلاده‌های طلا. فیلمی که مدعی بود سیاسی‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است. در حالی که به واقع باید گفت یکی از پلیسی‌ترین فیلم‌های سینمایی ایران بود. در هر صورت به نظر می‌رسد اگر قرار است فیلم سینمایی در ژانر سیاسی داشته باشیم، پیش‌شرطش این است که مفهوم سیاست و چگونگی حضور و نمایش آن در سینما به خوبی حلاجی شود.

امیواریم این موسسه‌ی فرهنگی نیز بودجه‌ها را حیف و میل نکند

جمال شورجه به عنوان رییس، مهدی عظیمی‌میرآبادی به عنوان نایب رییس و مدیرعامل، و علیرضا عاقل زاده به عنوان خزانه‌دار هیات مدیره‌ی موسسه‌ی سینمای مقاومت و انقلاب اسلامی معرفی شدند. موسسه‌ی سینمای مقاومت و انقلاب اسلامی در قالب تشکیلاتی غیردولتی و غیرانتفاعی و به عنوان یکی از بازوهای هدایتی، حمایتی، و اجرائی سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های کلی فرهنگی و هنری امور سینمایی کشور، تشکیل و در تاریخ چهارم شهریور 1391 با شماره 32582 ثبت شده‌ است، تا براساس اهداف فرهنگی مصرّحه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با التزام به رعایت قوانین، مقررات، و ضوابط موضوعه کشور در زمینه‌های "تاریخ انقلاب اسلامی"، "دفاع مقدس"، "بیداری اسلامی"، و "مقاومت" به عنوان یک مرکز بزرگ و جامع سینمایی با قوی‌ترین و پیشرفته‌ترین تجهیزات و امکانات در جهت تولید فیلم‌های ارزشی و انقلابی فعالیت کند.

ذره‌بین فرهنگی: کم نیستند موسسات فرهنگی که در این مملکت سر از خاک درآورده‌اند اما کارویژه‌ی اصلی‌شان، چاپیدن بودجه‌های فرهنگی‌ست و لاغیر. تنها کافی‌ست نگاهی به جدول شماره‌ی 16 بودجه‌ی سالیانه داشته باشید تا ببینید چه پول هنگفتی هر سال به این موسسات تخصیص پیدا می‌کند اما متأسفانه به اندازه‌ی یک دهم این بودجه، تأثیرگذاری فرهنگی ندارند. امیدواریم موسسه‌ی سینمایی مقاومت و انقلاب اسلامی که شعارهای مهمی دارد و وظایف خطیری برای خویش تعریف کرده، در دام بودجه‌گرایی نیفتد و تولید کیفی مبتنی بر نیازهای جمهوری اسلامی را در دستور کار خویش قرار دهد.

خانم آخوندتبار! خیلی از بزرگان ما بوتاکس نکردند اما مقبول بودند

تینا آخوندتبار بازیگر جوان سینما، شنبه شب بیستم مهر ماه با حضور در برنامه‌ی "کافه سوال" از جراحی‌های زیبایی دفاع کرد. در حالی که جمعه شب نوزدهم مهر ماه گلاره عباسی با حضور در "کافه سوال" با عمل‌های زیبایی مخالفت کرده بود و پیش از این بهاره رهنما دیگر بازیگر زن سینمای ایران نیز موافق جراحی زیبایی توسط دختران و زنان جوان نبود، تینا آخوندتبار با حضور در این برنامه‌ی تلویزیونی از این نوع جراحی‌ها دفاع کرد. وی در بخشی از صحبت‌هایش گفت: چهره‌ی زیبا قابل پذیرش‌تر است. در جمع‌های مختلف هم اگر توجه کنید چهره زیبا مقبول‌تر است. با این تفاسیر چه اشکالی دارد که انسان برای رسیدن به زیبایی بیشتر، جراحی کند؟

ذره‌بین فرهنگی: راستش را بخواهید ما نه تنها از چهره‌ی آراسته خوش‌مان می‌آید بلکه حتی معتقدیم وظیفه‌ی هر مسلمانی این است که تا حد امکان آراستگی خود را حفظ کند. اما وقتی این آراسته بودن منحصر به نُرم‌های خاصی شده که رسیدن به آن از کانال یکسری جراحی‌های پر هزینه ممکن است و باعث اصالت یافتن زیبایی در برابر اخلاق و دین‌داری می‌شود، کار مشکل پیدا می‌کند. چه بسیار بزرگانی که همین الان هم در بین ما زندگی می‌کنند و در قلوب مردم جا دارند اما هیچ تناسبی بین ایشان و نُرم‌های زیبایی موجود نیست. و چه بسیار دختران و پسران به ظاهر به روزی که به علت ارتکاب رفتارهای غیر اخلاقی منفور جامعه هستند. در نتیجه این گذاره که چهره‌ی زیبا باعث مقبولیت عمومی می‌شود واقعا اشتباه است. زیرا در بین سینماگران دنیا هم هستند مفاخری که بزرگی‌شان را از روی هنرشان بدست آورده‌اند و خیلی مُدگرا نیستند.

سینمای کودک و نوآوری‌هایی که ادامه پیدا نمی‌کند

لیلی رشیدی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار مهر با یادآوری از خاطرات مجموعه‌ی "قصه‌های تا به تا" گفت: اگرچه قصه‌ی زی زی گولو متعلق به 20 سال پیش بود اما همانقدر که برای دیگران شیرین است برای من هم هنوز لذتبخش است. وی ادامه داد: زی زی گو لو جزو برنامه‌های موفق تلویزیون بود که دیگر تکرار نشد و موفقیت شخصیت زی زی گو لو هم به خاطر صداپیشگی آزاده پورمختار و عروسک گردانی عادل بزدوده بود که باعث شد زی زی گو لو تنها یک عروسک اسفنجی نباشد و موجودی باشد که زنده بودن آن را بیشتر احساس کنیم.

ذره‌بین فرهنگی: موش‌های مدرسه‌ی موش‌ها، عروسک‌های خونه‌ی مادر بزرگه، چاق و لاغر، کلاه قرمزی و پسرخاله و زی‌زی‌ گولو از جمله کاراکترهایی هستند که سینما و تلویزیون کودک ما توانست در دو دهه‌ی پیش و در مقابل حجم وسیع انیمیشن‌های خارجی برای مخاطب خود تعریف کند و با وجود همه‌ی کمبودها و انتقادات، آنقدر نقش مثبت و تأثیرگذاری داشتند که در خاطره‌‌ها مانده است. اما این مسئله حقیقتا جای سوال دارد که چرا این روند قطع شد؟ چرا ما در این ده پانزده سال اخیر، چنین خلاقیت موثری را در سینما و تلویزیون کودک و نوجوان نمی‌بینیم؟ حتی با وجود همه‌ی تلاش‌هایی که در حوزه‌ی انیمیشن شده است، به جز مجموعه‌ی موفق شکرستان، اثر جذاب دیگری پیش رو‌ی‌مان نیست؟ امیدواریم متولیان سینمایی و رسانه‌ی ملی بخش کودک و نوجوان رویکرد فعلی را تغییر دهند تا شاهد بازگشت دوران اوج این ژانر در کشورمان باشیم.