دعوت ایران به میز مذاکره برای ایجاد صلح در سوریه ضروری است

گروه بین الملل - بحران خاورمیانه بحث قالب جلسۀ پرسش و پاسخ نمایندگان مجلس با نخست وزیر بریتانیا بود.
اد میلیبند ، رهبر حزب کارگر امروز به نخست وزیر گفت : دعوت ایران به میز مذاکره برای مبادلۀ قرارداد صلح در سوریه ضروری است.




به گزارش بولتن نیوز، دیوید کامرون گفت: هفته گذشته مجلس عوام با قاطعیت رای مخالف دادند و من گفته ام که به نتیجۀ این رای گیری احترام می گذارم و نمی توانم برنامه ای برای مشارکت بریتانیا در اقدام نظامی علیه سوریه داشته باشم.
آقای میلیبند از اولین جلسۀ پرسش و پاسخ  نخست وزیر -از زمان آغاز تعطیلات ​​تابستانی مجلس-  برای اعمال فشار بر دیوید کامرون استفاده کرد، تا وی را به تلاش و حرکت به سمت راه حلی مسالمت آمیز برای بحران سوریه وادار کند، کمتر از یک هفته پس ازآن، نمایندگان مجلس به دخالت بریتانیا در اقدام نظامی در این کشور رای منفی دادند.
آقای کامرون بارها و بارها گفته ایران باید مسئولیت حمله به سفارت بریتانیا در تهران را در سال 2011 بر عهده بگیرد ، اما ایران بر تمام کشورهای درگیر در این بحران( سوریه)  فشار می آورد تا به توافق صلح دستیابند.
 او گفت: "  وقتی شما تلاش می کنید با کسی رابطه برقرار کنید، نتیجۀ کار به اقدامات بعدی آنها بستگی دارد.
" با توجه به این که دولت ایران در تخریب کامل سفارت و محل اقامت ما در تهران دست داشته ، اکنون ما منتظر دیدن اقداماتی از سوی آنها هستیم ، در آنصورت متوجه می شویم چه نوع رابطه ای را باید برقرار کنیم."
"من با نوشتن پیام تبریک به رئیس جمهور روحانی در روز تحلیف او نشان دادم که مایلیم در مورد این مسائل به بحث بنشینیم."
" اما این را هم گفتم ، اگر معتقد باشیم که تنها کلید جادویی برای مناقشه سوریه ، اتخاذ موضعی کاملا متفاوت نسبت به ایران است ، فکر نمی کنم بتوانیم در این مورد تصمیم خوبی بگیریم. "
نخست وزیر همچنین گفت که او به نتیجۀ رای هفته گذشته درمورد اقدام نظامی علیه سوریه " احترام می گذارد " و ، افزود: "من نمی توانم  برنامه ای برای مشارکت بریتانیا در این اقدام نظامی داشته باشم ."
" من با شما موافقم که باید از تمام قدرت خود استفاده کنیم - شبکه های دیپلماتیک مان ، نفوذ خود در کشورهای دیگر ، عضویت در تمام نهادهای کلیدی مانند ، G8، G20 ، سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، ناتو - ما باید از تمام ین ظرفیت ها برای رسیدن به هدفمان استفاده کنیم."

" تنها تاسف من از نتایج هفته گذشته این است که فکر نمی کنم لازم بود مجلس را به خاطر یک رای گیری که می توانست منجر به اتخاذ یک رای شود به دو دسته تقسیم کنیم، اما گویا او تصمیم گرفت که اینگونه باشد."
 آقای کامرون گفت جهان هنوز هم باید" پاسخی بسیار محکم " به حمله شیمیایی مرگباری بدهد که در حومه دمشق رخ داده و مسئولیتش بر عهدۀ رژیم این کشور است و به گفتۀ ایالات متحده دست کم 1400 کشته برجای گذاشته است.
او گفت، این پاسخ محکم می تواند شامل کمک به نیروهای شورشی باشد، به نحوی که رئیس جمهور اسد مجبور به بپذیرش این معنا گردد که " او نمی تواند در برابر مردم خود هیچ نوع پیروزی به دست آورد. "
با این حال خیابان داونینگ، این احتمال را که برای عرضه سلاح به شورشیان درگیر با رژیم بشار اسد، به دنبال مجوز می گردد را رد نکرد."
 آقای کامرون گفت : " قبول می کنم که انگلیس نمی تواند و نمی خواهد در هر گونه اقدام نظامی در این جبهه سهمی داشته باشد، اما به هیچ وجه نباید در برابر حملات سلاح های شیمیایی و تبعات دردناک آن که به چشم خود دیده ایم، تسلیم شویم . ما باید این موضوع را در هر انجمن و نشستی که عضو آن هستیم مطرح کنیم و به بحث بگذاریم."
وی افزود بریتانا همچنین از " قدرت دیپلماتیک " خود برای فشار به کشورهای دیگر به منظور جلب مشارکت بیشتر و کمک به پناهندگان استفاده خواهد کرد، او این گفته را زمانی مطرح کرد، که سازمان ملل متحد تعداد این پناهندگان سوری را دو میلیون نفر اعلام کرده بود.
آقای میلیبند تاکید کرد که مصیبت کاربرد سلاح های شیمیایی " در میان همه جناح ها مشترک است."
دیوید کامرون گفت : باراک اوباما مجبور است به " خط قرمز " خود در مورد کاربرد سلاح های شیمیایی پایبند باشد.
نخست وزیر افزود که قصد دارد خشم دولت خود را از کاربرد سلاح های شیمیایی در نشست G20 که فردا در سنت پترزبورگ، روسیه برگزار می گردد ابراز نماید. او گفت مذاکرات با ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه در مورد این مسئله از قبل آغاز شده است.
او گفت که بریتانیا همچنین از این نشست برای هماهنگی جامعۀ بین المللی با هدف کمک به سوریه در " زمان اضطرار " استفاده خواهد کرد .
همچنین بریتانیا همواره تمام توان خود را برای حمایت از همسایگان سوریه ، از جمله ترکیه و اردن بکار گرفته ، و با ارسال کمک های بین المللی ، و همچنین حمایت از قربانیان حملات شیمیایی در این راستا تلاش کرده است.
 آقای کامرون گفت : "حقیقت این است - ما در سوریه به صلح می رسیم  مگر اینکه رئیس جمهور اسد متوجه این معنا شود که حکومتش با نوعی فشار ، یا نوعی تهدید مواجه است ،آنهم  نه فقط از جانب شورشیان ، بلکه از سوی میلیون ها نفر از مردم سوریه که باید ایستادگی کنند ، که خواستار دموکراسی هستند، که آزادی می خواهند ، که آینده ای بهتر برای فرزندان خود می خواهند . این جناحی است که ما باید بواقع از آن طرفداری کنیم. "
وی افزود : " من با شما موافقم که بریتانیا باید تمام قدرت دیپلماتیک خود را برای بحث با کشورهایی که از رژیم حمایت کرده اند بکار بگیرد و به آن دسته از کشورهایی بپیوندد که از شورشیان و مخالفان حمایت کرده اند این این مذاکرات را به نتیجه برساند ."
 آقای میلیبند گفت : کشورهای دیگر باید با تلاش های بشردوستانه ای که بریتانیا برای کمک به مردم سوریه صورت داده همراه شود چرا که سازمان ملل متحد کمتر از نیمی از منابع مورد نیاز آنها را در اختیار دارد.
او گفت مذاکرات میان شورای ملی سوریه و ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه باید ضامن مذاکرات صلح آتی باشد.
 رهبر حزب کارگر گفت : در مورد موضوع ایستادگی و حمایت از مردم سوریه ، اختلاف نظری بین حزب وی و دولت وجود ندارد.
موضوع سوریه ، کلیت جلسۀ پرسش و پاسخ نخست وزیر را تحت الشعاع قرار داده بود، و سر پیتر تاپسل،  نمایندۀ کهنه کارمجلس  هم هشدار داد که حملات آمریکا به سوریه می تواند " قیامتی" برپا کند.
سر پیتر ، نمایندۀ کهنه کار لوث و هورنکستل، هفتۀ گذشته علیه دولت رای داد و آقای کامرون در حرکتی برای هموار کردن مسیر جلب رای نهایی در مورد مداخله نظامی بریتانیا در سوریه ، با اکثریت  13 رای مخالف شکست خورد.
سر پیتر گفت: " از وقتی تراژدی سوریه مطرح شده، همیشه موضوع مبارزۀ نیک و بد در روز قیامت،  در پس پشت ذهن من موج می زند ... اگر آمریکایی ها به طور غیرقانونی نیروهای اسد را بمباران کنند و اسد بطور قانونی از روس ها دعوت کند تا شورشیان را تضعیف کنند، ناتو چه خواهد کرد؟ "
آقای کامرون پاسخ داد: " اولین نکته ای که می خواهم بگویم این است که ما هیچگاه از اقدامات غیر قانونی حمایت نمی کنیم. ما طی هفته گذشته در مورد این موضوع به تفصیل بحث و تبادل نظر کرده ایم . اینطور هم نیست که همیشه تنها راه قانونی شدن اقدامات از طریق قطعنامه های سازمان ملل باشد.
 "ما تنها از اقداماتی حمایت می کنیم که جنبۀ قانونی داشته باشد ، و با اقداماتی همراه می شویم که متناسب باشد.
" همانطور که گفته ام ، بریتانیا در این قبیل اعمال مشارکت نمی کند، اما در مورد قیامتی که ممکن است به پا شود چه کنیم؟ اگر پس از تعیین خط قرمز رئیس جمهور اوباما ، هیچ اقدامی صورت نگیرد و اگر پس از فاجعۀ وحشتناک کاربرد سلاح های شیمیایی هیچ کاریث نکنیم ، باید از خود بپرسیم که چه بلایی بر سر مردم سوریه خواهد آمد؟؟