مصر، صحنه مبارزه انقلاب و ضد انقلاب

گروه بین الملل ـ دکتر حسن رحیمی (روشن): این روزها سالگرد انقلاب مصر است، انقلابی که همه قراین و شواهد حکایت از اسلامی بودن این جنبش مردمی دارد. چیزی که غرب به شدت سعی داشته که آن را پوشیده نگاه دارد؛ اما در واقعیت امر،غرب نتوانستخواست ملت مصر را پنهان نگاه دارد.از این رو، در نیمه راه سعی کرد انقلاب مصر را از مسیر اصلی خود منحرف کند.

به گزارش بولتن نیوز، کشاکش دو سال گذشته بین اسلامگرایان و بقایای مبارک و جریانات سکولار، مثل انحلال مجلس منتخب چند ماه پس از انتخابات ، تلاش برای انحلال مجلس موسسان (تدوین کننده قانون اساسی ) که با اقدام پیش دستانه محمد مرسی نا کام ماند، از مواردی است که نشان از تلاش غرب و متحدان فکری آن در جامعه مصربرای به سرقت بردن انقلاب اسلامی مصر دارد.حمایت ازآقای البرادعی و دیگرانی که در وابستگی آنها به غرب شکی نیست،وحمایت از ایجاد تشکیلاتی بنام جبهه ملی مصر که توانست رهبری بخشی از جریانهای سکولار را به عهده بگیرد نیز در همین راستا ارزیابی میشود.آمریکا هنگامی که در یافت مبارک ماندنی نیست، تلاش کرد با گرفتن ژست طرفداری از ملت مصر انقلاب اسلامی ملت مصر را مصادره کند . اما تحولات مصر،تاکنون بر اساس خواست غرب به پیش نرفته است.وهمین نکته کافی است که ضد انقلاب مصر از هر فرصتی برای ایجاد اغتشاش و نا امنی در مصر استفاده کند. گاهی به بهانه اعتراض به قانون اساسی ؛ یا به بهانه چرایی دو مرحله ای بودن انتخابات و اخیرا به بهانه یک حکم قضایی در باره قاتلان بیش از70 نفر از طرفداران یک تیم فوتبال!.همه این تحرکات به این دلیل است که انقلاب مصر استمراراهداف کلی انقلاب اسلامی است واین انقلاب توانسته، مصر را از حوزه نفوذ غرب به طرف استقلال رای، به پیش ببرد گرچه این خواسته هنوز کاملا محقق نشده است ،اما دست آورد آن تا کنون برای غرب نا امید کننده بوده است زیرا که،انقلاب مصریکی از دشمنان انقلاب اسلامی و یکی از نو کرا ن غرب رااز تخت به زیر کشید،و وحشت دیکتاتور های منطقه و سران استکبار من جمله رژیم صهیونیستی را در پی داشته است. سر انجام اینکه انقلاب مصر آغازی است بر پایان یکه تازی غرب ،در سر زمین های اسلامی. در خت انقلاب جهانی اسلام در حال شکو فایی است واکنون پس از انقلاب اسلامی ایران انقلاب تونس ،انقلاب -البته نیمه تمام مصر و یمن- فضا و جو عمومی جهان اسلام انقلابی است؛ واین «دو مینو»هرچند در میان مدت،و یا،دراز مدت، تکرار خواهد شد وهر لحظه عرصه رابر نظامهای پوسیده منطقه تنگ تر خواهد کرد .بدیهی استمصر وحتی تونس در آغاز راه اند . اما واقعیت این است که باز گشت دیکتاتوری، بعید است . و هرکس در هر گوشه از خاور میانه قدرت را در دست بگیرد ناچا ر،از بر گزاری انتخابات آ زاد خواهد بود و دریک انتخابات آزاد، احزاب اسلامگرا ، مورد اقبال ملت ها، قرار خو اهند گرفت . بنا بر این ،هر حکو مت جدید در خاورمیانه اگر، صد در صد ،یک حکو مت اسلامی نباشد دست کم اسلامگرایان در آن حکومت،شریک قدرتمند قدرت خواهند بود. اما همانگونه که تجربه به اثبات رسانیده نگهداری و استمرار انقلاب و انقلابی ماندن، به مراتب مشکل تر است، از خود انقلاب، از این رو دولت نوپای مصر این رو ها،با آزمون سختی رو برو است ؛ که خروج موفقیت آمیز از آن تدبیر خاصی را میطلبد .ازین رو، تحولات آتی مصر -که بلا شک بر حرکتهای انقلابی دیگر، در منطقه اثر سلبی و ایجابی دارد-بستگی به تدبیر رهبران انقلاب مصر دارد که بدانند قاطعیت و انعطاف را در جای مناسب خود بکار برند.درحال حاضر که مصر روزهای خشونت باری را در نبرد انقلاب و ضد انقلاب میگذراند. برای قضاوت نهایی باید منتظر تحولات آینده بود.

به قول مولانا : این سو کشان سوی خوشان/// وانسو کشان با ناخوشان

یا بشکند یا بگذرد //کشتی در این گردابها!