او باید می‌ماند؛ قصه‌ی نجات پزشکی که قرار بود شهید شود

ایشون از بازماندگان یا یادگار نسلی ست که مرد بودن مردانگی غیرت شرف ناموس وطن پرستی را نشان همه ما دادند رفتند چه گلستانی میشد این سرزمین اگر می ماندن این جوان هایی که الان عکس و مزارشان رو میریم می بینیم در بهشت زهرا س دلاور مردانی که از همچیز گذشتن برای اب خاک وطن انقلاب اسلامی مردان جوان امروز که موسفید کردن یادگار دفاع مقدس هستند چه حال هوای خوبی دارند می شینی باهاشون کیف می کنی صفا می کنی دوست داری بشینی پای حرف شان اصلا اخلاق این نسل چیزه دیگری ست تجربه زندگی با مردان جنگ رو داشتم واقعا انسان هستند اینها همان نسلی بودن که امام فرمود در شکم های مادران شان هستند سربازان من در دهه های سی چهل شمسی ما کجا اینها کجا البته یک چیزهایی ما یاد گرفتیم از این عزیزان این نسل جوان امروز باید بیشتر بشناسند این رزمندگان هشت سال دفاع مقدس شهیدان دعا کردند رفتند مرا تنها رها کردند رفتند دعا کردن در زندان بمانم دعا کردن سرگردان بمانم این شعر رو خواند اهنگران ولی به نظر من شهیدان دعا گوی دوستداران شان هستند بهترین ها رو از خدا می خواهند برای اونهایی که یادشان هستند هنوز براین درب های من قفلی لجوج است بجوش ای اشک هنگام خروج است در میخانه را گیرم که بستن کلیدش را چرا یارب شکستند اگر اه تو از جنس نیاز است در باغ شهادت باز باز است کجایند مردان بی ادعا روحشان شاد یادشان گرامی باد شهدا دعا گوی همه ما باشند

مردی از نسل دلاوران ان شاء الله عاقبتش بعد از 120 سال با شهادت در راه خدا همراه شود

درد و بلایش بخورد توی سر هزار هزار مسئول و پزشک تاجر مسلک بی کفایت. واقعا آدم احساس کوچکی در مقابل عظمت و بزرگی اینگونه افراد و شهدای زنده میکند. خداوند تبارک و تعالی اینها را برای انقلاب حفظ فرماید