امنیت انرژی کشور؛ بازیچه منافع شخصی یک فرد دو تابعیتی مورد حمایت مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف

گروه انرژی، در حالی که شرکت OTC نقش استراتژیکی در تولید توربوکمپرسورهای انتقال گاز کشور ایفا می‌کند و بیش از ۶۵ درصد گاز مصرفی کشور با تجهیزات این شرکت انتقال می‌یابد، عملکرد پرابهام مدیرعامل دو تابعیتی این مجموعه، آقای مسعود عارف‌پور، طی چند سال گذشته باعث خروج ده‌ها میلیون یورو سرمایه ارزی، تعلیق پروژه‌های کلیدی و بی‌ثباتی در زنجیره تولید انرژی شده است. این گزارش نگاهی جامع به نحوه سوءمدیریت، تعارض منافع و انتقال منافع ملی به شرکت‌های شخصی در خارج از کشور دارد؛ رفتاری که با سکوت و حتی حمایت مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف، آقای مهدی عبوری، همراه شده است.

به گزارش بولتن نیوز، شرکت OTC یکی از کلیدی‌ترین شرکت‌ها در صنعت نفت و گاز ایران است که با تولید توربوکمپرسورهای مورد استفاده در ایستگاه‌های تقویت فشار گاز، نقشی مستقیم در انتقال پایدار گاز به مصرف‌کنندگان ایفا می‌کند. این توربوکمپرسورها در هر ۱۰۰ کیلومتر از خطوط انتقال گاز نصب می‌شوند تا فشار لازم برای رساندن گاز به شهرها و نیروگاه‌ها را تأمین کنند.

در شرایطی که فقط هفت کشور در جهان توان ساخت چنین تجهیزاتی را دارند، ایران نیز با داخلی‌سازی این فناوری در گروه شرکت‌های OTC به این جمع محدود پیوسته است. اما جای تأسف است که چنین ظرفیت ارزشمندی در معرض نابودی به دلیل مدیریت نادرست و مداخله‌ی فردی قرار گرفته است که منافع شخصی و خانوادگی خود را بر منافع ملی ترجیح داده است.

حضور پرحاشیه و پُرابهام یک مدیر دو تابعیتی

مسعود عارف‌پور، فردی با تابعیت مضاعف ایران–آلمان و دارای خانواده‌ای ساکن در آلمان، بدون سابقه مؤثر در داخلی‌سازی تجهیزات توربوکمپرسور، به عنوان مدیرعامل شرکت OTC منصوب شده است. به فاصله کوتاهی پس از انتصاب، وی با استفاده از نفوذ مدیریتی خود، فرایند خرید تجهیزات را به سمت شرکت آلمانی شخصی‌اش با نام Energy OASE Gmbh سوق داد.

این شرکت که مالکیت آن در اختیار شخص مسعود عارف‌پور و فرزندش، طاها عارف‌پور، است، به‌عنوان واسطه برای تمامی خریدهای ارزی شرکت OTC عمل کرده و در هر تراکنش، سود یا همان "بالاسری" دریافت نموده است. طبق مستندات موجود، وی حتی دستور داده است که هر خریدی بالای ۲۵۰۰۰ یورو، باید با واسطه‌گری این شرکت خانوادگی انجام شود.

خروج ارز بدون دریافت کالا

در بسیاری از این تراکنش‌ها، با وجود پرداخت میلیون‌ها یورو ارز، هیچ کالایی به شرکت OTC تحویل داده نشده است. برخی نمونه‌های مستند این تخلفات عبارت‌اند از:

• پرداخت ۲۰ میلیون یورو پیش‌پرداخت برای توربین SGT800، بدون دریافت کالا
• پرداخت ۹.۸ میلیون یورو دیگر برای همان توربین، که طبق اعلام خود آقای عارف‌پور در مجمع شرکت، احتمالاً هیچ‌گاه تحویل داده نخواهد شد
• پرداخت ارزی برای خرید قطعات حساس روتور که مستنداتی از تحویل آن وجود ندارد
• سرمایه‌گذاری ۱۱ میلیون یورویی از طرف یکی از شرکت‌های زیرمجموعه OTC در شرکت Energy OASE Gmbh برای خرید یک شرکت ماشین‌کاری پره در سوئیس؛ در حالی که مالکیت آن به‌نام شخصی آقای عارف‌پور و فرزندش منتقل شده است

این اقدامات نه‌تنها منجر به زیان سنگین برای شرکت OTC و شرکت‌های تابعه شده، بلکه سرمایه ارزی کشور را به نفع شرکتی خانوادگی در آلمان و سوئیس منتقل کرده است.

تعارض منافع آشکار، بدون واکنش

در نگاه اول، تعارض منافع در رفتار آقای عارف‌پور کاملاً مشهود است. وی از یک‌سو مدیرعامل شرکت OTC است و از سوی دیگر، مالک شرکتی است که تأمین‌کننده و واسطه OTC شده است. این ساختار معیوب موجب شده تا تصمیمات کلیدی در خرید تجهیزات، نه بر اساس نیاز و صلاح شرکت، بلکه بر مبنای تأمین منافع شرکت خانوادگی خارجی وی گرفته شود.

با وجود افشای مستند تخلفات در جلسات رسمی و مجامع عمومی، آقای مهدی عبوری، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف، که OTC یکی از زیرمجموعه‌های آن است، نه‌تنها اقدامی برای توقف این روند انجام نداده، بلکه ماموریت مدیریتی آقای عارف‌پور را برای دو سال دیگر تمدید کرده است.

قرارداد لغو شده با زیمنس؛ فرصتی که به نفع کشور نبود

یکی دیگر از نقاط ابهام در کارنامه مدیریتی آقای عارف‌پور، تصمیم غیرشفاف او در خصوص قرارداد با شرکت زیمنس است. این قرارداد، مطابق بندهای حقوقی خود، در صورت تخلف از سوی زیمنس، امکان دریافت جریمه یا مطالبه خسارت از این شرکت را برای طرف ایرانی فراهم می‌کرد.

با این حال، به‌جای پیگیری حقوقی یا بهره‌گیری از این فرصت برای احقاق حق کشور، آقای عارف‌پور قرارداد را به گونه‌ای خاتمه داد که عملاً هیچ مطالبه‌ای از زیمنس انجام نشد و زیان قابل‌توجهی متوجه شرکت ایرانی گردید. این اقدام، سؤالات جدی درباره انگیزه‌های وی در اولویت‌بخشی به منافع طرف خارجی مطرح می‌کند.

آسیب به تولید داخلی و تهدید امنیت انرژی

هم‌زمان با هدایت منابع ارزی به شرکت‌های خارجی تحت مالکیت خود، مدیرعامل OTC حداقل سرمایه‌گذاری ممکن در خطوط تولید داخل را انجام داده است. این در حالی است که بخش قابل‌توجهی از توان تولیدی شرکت راکد مانده و بسیاری از پروژه‌های توسعه‌ای شرکت در فاز توقف یا کندی شدید قرار گرفته‌اند.

تأخیر در تأمین توربوکمپرسورها مستقیماً امنیت گازرسانی به شهرها و نیروگاه‌ها را تهدید می‌کند، به‌ویژه در فصول سرد که مصرف گاز به اوج می‌رسد و هرگونه اختلال در شبکه انتقال می‌تواند منجر به بحران‌های گسترده شود.

سؤالات بی‌پاسخ از مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف

در این میان، نقش آقای مهدی عبوری، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف، بیش از پیش زیر سؤال رفته است. با وجود مستندات، هشدارها و حتی گزارش‌های رسمی، وی نه‌تنها اقدامی برای توقف یا تحقیق در مورد تخلفات انجام نداده، بلکه با تمدید حکم مدیریت آقای عارف‌پور، به‌نوعی از این اقدامات حمایت کرده است.

سؤالاتی که باید پاسخ داده شوند عبارت‌اند از:

• چرا با وجود مستندات متعدد، از برخورد با تخلفات پرهیز شده است؟
• آیا از مالکیت شرکت‌های خارجی توسط آقای عارف‌پور و فرزندش بی‌اطلاع بوده‌اید؟
• چگونه از مدیری حمایت می‌شود که هم سفارش‌دهنده، هم واسطه و هم خریدار است؟
• آیا نگاهی به وضعیت مالی، عملکرد و میزان تحویل کالای شرکت OTC در چند سال اخیر داشته‌اید؟
• چگونه با فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص مبارزه با تعارض منافع چنین فاصله‌ای گرفته‌اید؟

وقت بازنگری است

گزارش حاضر بر اساس مستندات ارائه‌شده از سوی منابع داخلی شرکت OTC و شرکت‌های تابعه آن تهیه شده است. سوءمدیریت، تعارض منافع، انحراف منابع ارزی و تهدید امنیت انرژی کشور مسائلی نیستند که بتوان نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت ماند.

وقت آن است که نهادهای نظارتی، دستگاه قضایی و وزارت اطلاعات نسبت به این پرونده ورود جدی کرده و علاوه بر پاسخگویی مدیران مسئول، سازوکارهای جلوگیری از تکرار چنین رخدادهایی را ایجاد کنند.

امنیت انرژی کشور، خط قرمز حاکمیت است و نباید بازیچه منافع شخصی حتی یک فرد شود.