زنگ هشداری برای نظام تاراج ایرانی

گروه بین الملل- محمد محبوبی: سال‌های پایانی قرن نوزدهم، فصل مهمی در کشورهای اروپای غربی بود. فرانسه به تازگی جنگ با پروس را به پایان برده و از زیبایی عصر زیبا لذت می‌برد و فتوحات بریتانیا در عصر ویکتوریا تک‌تک قاره‌ها را درنوردیده است. آمریکا اما در ماورای آتلانتیک، روزهایی را سپری می‌کند که به عصر_طلایی شهرت یافت.

به گزارش بولتن نیوز، عنوان عصر طلایی آمریکا برگرفته از کتاب مارک تواین با همین نام است. در این دوره، اگرچه رشد اقتصادی و صنعتی فوق‌العاده بالا بود، اما بی‌عدالتی، فسادهای سیاسی و انحصارهای اقتصادی و صنعتی بیداد می‌کرد. اقتصاد و صنعت آمریکا هرچقدر زرین شده بود، اما سیاست را زنگار گرفته بود. فساد، بی‌عدالتی، رشوه و مداخلات کانون‌های قدرت‌سالار و ثروت‌سالار در سیاست، فضای نامطلوب سال‌های واپسین قرن نوزدهم در آمریکا را رقم زده بود.

در همین روزگار بود که "نظام_تاراج" برای بار دیگر بر سیاست آمریکا سایه افکند. این اصطلاح در ادبیات سیاسی آمریکا بسیار رایج است و از جمله معروف ویلیام مارسی، سناتور سابق نیویورک نشئت گرفته بود: "تاراج متعلق به فاتح است!" دیگر مناصب به افراد صلاحیت‌دار و شایسته نمی‌رسید؛ بلکه از آن کسانی بود که فاتح را به سریر قدرت رسانده بودند. شایستگان جای خود را به ناشایستگان دادند، تراست‌ها و انحصاردارها بر سیاست مسلط شدند، کارگرها در موضع ضعف قرار گرفتند و وابستگی به گروه‌های ذی‌نفوذ بود که حرف اول و آخر را می‌زد.

کار حتی به جاهای باریکی کشید. در سال ۱۸۸۱ جیمز_گارفیلد، رئیس‌جمهور آمریکا چهار ماه پس از آغاز به کارش در کاخ سفید، ترور شد و به قتل رسید. ضارب او یکی از پشتیبانان نظام تاراج بود که قول تصدی یک منصب حکومتی برایش محقق نشده بود.

سرانجام عصر طلایی آمریکا به پایان رسید، اما نظام تاراج در سیاست داخلی این کشور تا دهه‌های بعد جا خوش کرد. ایالات متحده زنگ هشدار را نواخته بود؛ اگر پای نظام تاراج سیاسی باز شود، حتی از پیشرفت‌های صنعتی و اقتصادی مهیب، دیرپاتر و سخت‌جان‌تر است.

تصویر ۱: کارتونی با عنوان "روسای سنا" که اشاره به نفوذ کانون‌های ثروت و قدرت و سلطان‌های عصر طلایی در سنا دارند.
تصویر ۲: امتیازدهی رهبر حزب به پشتیابانان در سال‌های عصر طلایی ایالات متحده
تصویر ۳: سیاستمداران نیویورکی که اقمار ریچارد کروکر، یکی از رهبران سیاسی این شهر هستند.
تصویر ۴: ضارب جیمز گارفیلد، رئیس جمهور آمریکا به‌خاطر محقق نشدن نظام تاراج و عدم دستیابی به منصب