مذاکرات سال 2008 بین عراق و آمریکا مذاکرات سختی بود
گروه بین الملل: مذاکرات سال 2008 بین عراق و آمریکا مذاکرات سختی بود و بسیار اصرار ورزیدیم که این مذاکرات بین دو کشوری که دارای حاکمیت ملی کامل هستند، باشد.
به گزارش بولتن نیوز، از مواردی که در آن مذاکرات نتوانستیم از آن عبور کنیم، عقب نشینی کامل نیروهای بیگانه از عراق بود.
توافقنامه ما با آمریکا دو قسمت داشت که اولین آن عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی از عراق بود و دوم این که توافقنامه ای استراتژیک بود که شامل زمینه های متعددی می شد.
این توافقنامه برای طرفین الزام آور نبود بلکه نقاطی که طرفین بر آن توافق می کردند که به آن عمل شود، به این نقاط عمل می شد.
عراق از آن توافق نامه استفاده کرد زیرا ایالات متحده از کشورهای ابرقدرت و از کشورهای پیشرفته در زمینه های اقتصادی و علمی و نظامی و زمینه های مختلف است.
توافق شد که این توافقنامه قابل اجرا باشد و این توافقنامه فقط به شرط این که یکی از طرفین به دیگری یک سال قبل از لغو آن خبر داده باشد، لغو شود.
توافقنامه عقب نشینی نیروهای آمریکای سخت تر از توافقنامه چارچوب استراتژیک بود و وقتی بیشتر از توافقنامه چارچوب استراتژیک گرفت.
هیئت هایی دولتی به کشورهایی همچون آلمان و ژاپن که توافقنامه هایی با آمریکا داشتند فرستادیم تا از واقعیت اینگونه توافقنامه ها با خبر شویم.
برادرانمان در کشورهای عربی درخصوص شناساندن ما نسبت به ماهیت توافقنامه هایشان با آمریکا با ما همکاری نکردند.
با توافقنامه استراتژیک در سال 2008 به صورت حزبی و جناحی تعامل نکردیم بلکه تعامل ما با این توافقنامه، تعاملی دولتی بود.
محور گفتگوهای فعلی خروج نیروهای بیگانه از عراق برای حفاظت از وضعیت امنیتی کشور است.
با پیشنهاد رئیس جمهور جورج بوش در سال 2008 برای بقای نیروهای آمریکایی به مدت 50 سال در عراق مخالفت کردم.
به رئیس جمهور بوش گفتم که جامعه عراقی وجود نیروهای بیگانه در اراضی خویش را نمی پذیرد.
تا سال 2008 آمریکایی ها 720 پادگان و مراکز نظامی در عراق داشتند.
به یکی از رهبران آمریکایی گفتم که اگر نیروهایشان در زمان مشخص شده خارج نشوند پس مقاومت ملی اعلام کرده و خود رهبر این مقاومت خواهم شد
مذکرات ما در آن زمان مدت طولانی متوقف شد و دلیل آن به خاطر 6 بند از توافقنامه بود که مهم ترین آن، بند مصونیت قضایی نیروهای آمریکایی بود.
نیروهای آمریکایی بعد امضای توافقنامه سال 2008 از عراق خارج شدند و فقط نیروهای مورد توافق و آنهم برای آموزش یا تکنسین نظامی باقی ماندند.
آمریکایی ها از ما خواستند که برای نیروهایشان در عراق مصونیت قضایی وجود داشته باشد ولی ما با این موضوع به مخالفت پرداختیم.
اوباما در مقابل ما موضعی منفی داشت و او مسئولیت آنچه که از ورود داعش و تجمعات مناطق سنی نشین بوجود آمد را متحمل می شود.
ترامپ صراحتا اعتراف کرد که داعش را اوباما بوجود آورد.
به اوباما گفتم که در بیابان های عراق داعش اردوگاه های نظامی دارد و ما به هواپیماهای آمریکایی برای بمباران آنها نیاز داریم و او وعده داد که درخواست ما را اجرا کند ولی به وعده خود وفا نکرد.
آمریکایی ها برای بمباران این اروگاه ها از ما خواستند که به سازمان ملل نامه ای بفرستیم و ما نیز همین کار را انجام دادیم ولی پاسخی دریافت نکردیم.
آمریکا پس از ورود داعش به موصل تمامی کمک ها و امداد رسانی ها را به سوی ما قطع کرد و اسلحه ای نیز به ما نداد چراکه آمریکایی ها صراحتا گفتند که چیزی به عراق نخواهیم داد تا زمانی که دولت المالکی بر سر کار باشد.
آمریکایی ها به طور شخصی ما را هدف قرار دادند و علت این کار موضع ثابت ما نسبت به خروج نیروهایشان از عراق بود.
به مذاکره کنندگان فعلی عراقی نصیحت می کنم که به آمریکایی ها اعتماد نداشته باشند زیرا مواضعشان نسبت به فروش سلاح مواضعی تجاری و سیاسی است.
از رئیس جمهور روسیه خواستم که به ما جنگنده های پیشرفته بدهد و او با این موضوع موافقت کرد و فورا برای ما بالگردهای میل 28 و میل 35 فرستاد و برعکس آمریکایی ها با من تعاملی سیاسی نداشت.
بر این موضوع اهمیت می دادیم که خروج نیروهای آمریکایی به صورت محترمانه صورت گیرد.
آمریکایی ها خللی را در زیرساخت ارتش عراق از طریق توقف تأمین سلاح بوجود آوردند و این باعث ورود داعش به عراق شد.
از بندهای توافقنامه سال 2008 این بود که عراق حق دارد که درخواست دعوت از نیروهای آمریکایی را در خاک خود بکند و این بند اجرایی نیز شد؛ هنگامی که آمریکا و دولت های دیگر برای نبرد با داعش وارد عراق شدند.
چه بسا ما متوهم بودیم هنگامی که فکر می کردیم که آمریکا متحد عراق است و در سختی ها و بحران ها در کنار عراق می ایستد.
من از هیچ کسی حال هر مقامی داشته باشد، دستور نمی گیرم و این فهم ما از جامعه خود و سازوکار سیاسی کشور است.
ایران درموضوع توافقنامه استراتژیک سال 2008 و خروج نیروهای آمریکایی از عراق دخالتی نداشت.
در سایه تحرکاتی که داعش درحال حاضر انجام می دهد دولت فعلی باید فراهم بودن اسلحه را تضمین کند و از تجربه ما در تعامل با آمریکایی ها استفاده کند.
اگر استمرار رسیدن اسلحه و تجهیزات نظامی را تضمین کردیم پس در اینصورت بر داعش و بزرگتر از داعش نیز پیروز خواهیم شد و نیازی نیز به نیروهای نظامی بیگانه نخواهیم داشت.
در زمان دولت خود بر بخش خصوصی مستقل که مرتبط با احزاب نبود تکیه کردم و هیچ هدیه ای به هیچ پروژه ای تقدیم نکردم و با شرکت ها از طریق اصل رقابت تعامل داشتیم.
فساد در حال حاضر موجود است و الان انتشار پیدا کرده است و در زمان دولت ما نیز موجود بود ولی ما قاطعانه با آن برخورد می کردیم.
به نخست وزیر فعلی گفتم که دولت فعلی ضعیف است و نباید شهدا و زندانیان و فقرا را مورد هدف قرار دهد.
ائتلاف دولت قانون از دولت حمایت خواهد کرد اگر به سوی مسیری مثبت حرکت کرده و نخواهد به سوی گزینه مخالفت حرکت کند.
ائتلاف دولت قانون در دولت مشارکتی ندارد و به آن رأی اعتماد نداده است ولی در همان زمان نیز بیانیه ای صادر کرد که در کنار دولت خواهد ایستاد و از آن حمایت خواهد کرد اگر دولت در مسیر صحیح و مثبت حرکت کند.
هیئتی از ائتلاف دولت قانون با نخست وزیر دیدار کرد و دیدگاه های این ائتلاف درخصوص مدیریت کشور را به ایشان گفت.
برخی ها از من خواستند که از براندازی دولت فعلی از طریق ایجاد تظاهرات بعد از تشکیل این دولت و حتی قبل از تشکیل آن حمایت کنم ولی من با این موضوع مخالفت کردم و به آنان گفتم که به دولت فعلی فرصت دهید که عملکرد آن را ببینیم وسپس راه درست را برای اپوزیسیون بودن درپیش خواهیم گرفت و نه این که یک بار دیگر به سوی جنگ و آتش سوزی و انفجار و کشتار و تخریب حرکت کنیم و به آنان گفتم که اگر دولت توانست نهضتی در کشور ایجاد کند و باعث شود که کشور روی پای خود بایستد، از آن حمایت خواهیم کرد.
دولت در ابتدای کار خویش بحران های بزرگی را از کرونا گرفته تا بحران مالی و کاهش قیمت نفت در پیش رو دارد.
کاهش حقوق ها از طبقات فقیر کشور پیامدهای بزرگی را در پی دارد.
مبالغ کاهش یافته از بازنشستگان چیزی برای دولت فراهم نمی کند و فقط باعث ایجاد نگرانی های اجتماعی می شود.
اگر دولت می خواهد در مسیر کاهش حقوق پیش رود پس فقط باید این کار را به افرادی با مسئولیت های عالی محدود کند.
نخست وزیر نباید به حقوق زندانیان و شهدا و زندانیان رفحاء و افرادی که به سبب نظام پیشین فراری بوده یا در غربت وطن زندگی کردند، نزدیک شود حتی اگر این موضوع مقتضی قرض گرفتن شود و این برای بقای نظام سیاسی کشور و عدم تزلزل آن است.
قرض گرفتن و حمایت از حقوق کارکنان دولتی بهتر از تزلزل دولت و نظام سیاسی است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
