ایران و آمریکا فهرست متوازن نبایدها و خطوط قرمز را مشخص کردند

گروه بین الملل: مجموع وقايع دو هفته اخير نشان می دهد ايران و آمريكا وارد دوره اي از " فهرست متوازن نبايد ها" شده اند و هر یک خطوط قرمز خود و طرف مقابل را که به ازاى رعايت هر آيتم از خطوط قرمز خود رعايت خواهد كرد را مشخص كرده اند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از اقتصاد سیاسی، با بر هم نهى مجموع وقايع دو هفته اخير مي توان تاييد كرد كه ايران و آمريكا وارد دوره اي از " فهرست متوازن نبايد ها" شده اند. به نحوي كه هر يك از طرفين خطوط قرمز خود و خط قرمزي از طرف مقابل را كه به ازاى رعايت هر آيتم از خطوط قرمز خود رعايت خواهد كرد را مشخص كرده اند.

 نكته جالب آنجاست كه خطوط اصلي اين فهرست متقابل نه در مذاكره بلكه پشت بلندگو ها اعلام مي شود. امري كه بازار ارز هم بخوبي آن را متوجه شده و فراتر از نوسانات زودگذر سياسي( مثل حرفهاي متناقض پمپئو) به آن واكنش روندي نشان مي دهد.

نمي توان گفت چنين فهرستى پيش از اين وجود نداشته اما قطعا اكنون اين فهرست تعميق شده و براي اولين به طرز معناداري متغيرهاي مهم برونزاي اقتصادي را هم در بر مي گيرد.

اين كه چه "برهان قاطعي" آمريكا را از فشار حداكثري به يكباره به يك فهرست متوازن تنازل داده اكنون رسانه اي و آشكار نيست، (و موضوع اين نوشتار هم نيست)،اما بشرط تدبير، دوره جديد كنترل رفتارهاي اقتصادي سلبي طرف آمريكايي مي تواند براي اقتصاد ايران بسيار خوب و حتي بهتر از هر نوع اقدام ايجابي طرف آمريكايي براي كمك به اقتصاد ايران باشد. طول و عمق اين دوره گذار مشخص نيست و اساسا متغير است اما قطعا بيشتر به رفتار طرف ايراني بستگي دارد تا طرف آمريكايي.

فهرست بايدهايي كه احتمالا طرف ايراني براي طولاني و عميق كردن دوران ثبات ممكن است اتخاذ كند مي تواند چنين باشد:

1️ كانال مذاكره با آمريكايي ها را نبنديد اما هرگز مذاكره اي براي به نتيجه ايجابي رسيدن انجام ندهيد. اصطلاحا پاي خود را لاي درمذاكره نگه داريد.

2️ ضمن رعايت خطوط قرمز طرف مقابل، در همه موارد با نقض آن يك موي باريك فاصله داشته باشيد.

3️ در همه مواردي كه در فهرست نبايد ها تعيين تكليف نشده بصورت فعال بطرف مقابل فشار آوريد.( موارد يك تا سه مواردي است كه طرف آمريكايي دقيقا در حال انجام آن است.)

4️ از فرصت كاهش تنش با آمريكا براي تقويت روابط با قطب هاي مخالف آن بخصوص چين استفاده كنيد. اشتباهي كه پس از برجام رخ داد نبايد تكرار شود. ايران بايد بياموزد كه در جنگ تجاري موجود ناچار از انتخاب چين يا آمريكا نيست بلكه مي تواند با چين "و" آمريكا تنظيم مسير كند بدون ان كه وجوه روابط ايران با يكي از اين دو، برگه اي براي معامله با طرف غايب باشد. به ياد بياوريم كه بخش مهمي از توفيق برنامه عمراني چهارم بخصوص در حوزه فناوري ناشي از تنظيم صحيح روابط اقتصادي با شوروي " و" آمريكا بود. كشورهاي كمي بلحاظ جغرافيايي، تاريخي و اقتصادي شانس بهره گيري صحيح از اين " و" را دارند و ايران يكي از آن كشورهاي معدود است.

5️ برنامه اصلاح ماليه دولت بخصوص بودجه جاري فارغ از ان كه عدد فروش نفت در چارچوب فهرست نبايد ها چقدر خواهد بود( حتي اگر مثلا عدد بالاي يك ميليون بشكه در روز بود) حتما بايد ادامه يابد. شرح اين گزاره نياز به يادداشتي جدا دارد اما رها كردن اصلاح بودجه جاري باعث كاهش كيفيت و طول دوره ثبات جديد خواهد شد. به همين اهميت يا شايد مهم تر تغيير منطق بودجه عمراني و اتخاذ برنامه هاي هدايت اعتبار است. تاكيد مي كنم عدم افزايش نرخ تشكيل سرمايه ثابت، ايران را بلحاظ اقتصادي در وضعيتي قرار خواهد داد كه امكان حفظ روايي عمل طرف مقابل در فهرست نبايد ها را اساسا نخواهد داشت. وضع جديد نه حل مشكل بلكه صرفا فرصتي براي حل مشكل است.

6️ تمركز سياستگذار پولي در دوران جديد عقلا از ارز به سمت سياست هاي مديريت اجزاي نقدينگي خواهد رفت. تكرار اشتباهات گذشته از جمله رها كردن بازار پول يا تصور ان كه تعميق بازارهاي مالي از شدت و حجم نياز به ذخاير خواهد كاست نه تنها از حجم مشكلات نخواهد كاست بلكه بر شدت آن خواهد افزود.

مجددا تاكيد مي كنم كه دوره تازه نه حلال مشكل بلكه فرصتي براي حل مشكل است كه ميزان توفيق ايران در حل مشكلاتش بصورت درونزا بر دوره زماني و كيفيت دوره جديد خواهد افزود.