ستارهشناسان به تازگی سیارهای شگفتانگیز را کشف کردهاند که بخش عمدهٔ آن از الماس تشکیل شده و در کهکشان ما به دور یک ستاره کوچک میگردد. این الماس فضایی ۱۰ به توان ۳۱ قیراط وزن دارد آنهم در حالی که قیمت یک الماس تراشنخوردهٔ معمولی یک قیراطی بر روی کره زمین ۵ هزار دلار است.
به گزارش دنیای صنعت به نقل از خبرگزاری رویترز؛ این سیاره از هر سیاره دیگری که تاکنون کشف شده متراکمتر است و بخش عمدهٔ آن را کربن تشکیل میدهد. با توجه به تراکم بالای آن دانشمندان معتقدند این کربن باید از نوع کریستال باشد و در نتیجه بخش بزرگی از این سیاره از الماس تشکیل شدهاست.
متیو بایلس از دانشگاه سوینبری ملبورن میگوید این سیاره در واقع یک الماس عظیمالجثه است که در هر دو ساعت و ۱۰ دقیقه یک بار به دور یک ستاره نوتروتی میچرخد.
فاصله این سیاره با ستارهاش به قدری کم است که خورشید ما را میتوان در مدار آن جا داد.
این سیاره چهار هزار سال نوری از ما فاصله دارد که برابر با یکهشتم فاصلهٔ ما از مرکز کهکشان راهشیری است. تصور میشود این سیاره بازمانده یک ستارهٔ عظیمالجثهٔ نابودشده باشد.
ستارهٔ نوترونی که این سیاره به دور آن میچرخد از نوع پولسار است و J1719-1438 نام دارد. پولسارها ستارههای مردهٔ نوترونی کوچکی هستند که حدود ۲۰ کیلومتر قطر داشته و در هر ثانیه بارها به دور خود میچرخند.
این ستاره نوترونی توسط تلسکوپهایی در استرالیا، بریتانیا و هاوایی رصد شده و ستارهشناسان بر اساس مشاهدات خود موفق شدهاند سیارهٔ غیر قابل روئیتی را که به دور آن میچرخد تشخیص داده و مشخصات آن را تعیین کند.
بر اساس مقالهای که دیروز پنجشنبه، بایلس و همکارانش در نشریه ساینس منتشر کردهاند؛ حجم این سیاره کمی بیشتر از مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی اما چگالی آن ۲۰ برابر مشتری است.
بزرگترین الماس خامی که تاکنون در کره زمین پیدا شده از معدنی در آفریقای جنوبی با وزن ۳٫۱۰۶ قیراط (معادل ۶۱۵ گرم) است. اما وزن این سیارهٔ الماسی ۱۰ به توان ۳۱ قیراط است، یعنی عدد یک به همراه ۳۱ صفر جلوی آن.
علاوه بر کربن این سیاره به احتمال زیاد دارای اکسیژن نیز هست. اکسیژن این سیاره احتمالاً در سطح آن فراوانتر و در هستهٔ عمدتاً کربنی کمتر است.
با توجه به چگالی بالای این سیاره میتوان حدس زد که عناصر سبکی همچون هلیم و هیدروژن که بخش عمدهای از سیارههای غولآسایی چون مشتری را تشکیل میدهند، در این سیاره موجود نباشند.
اما این که این الماس خارقالعاده از نزدیک چه منظرهای دارد و به چه چه چیز شبیه است، کماکان ناشناخته ماندهاست.
مارتین استپرز از دانشگاه منچستر میگوید: «در مورد این که این سیاره چه شکلی است من حتی نمیتوانم تصور آن را هم کنم. من حتی نمیتوانم تصور این را بکنم که شیئی تا این اندازه درخشان چه ظاهری خواهد داشت».