کد خبر: ۵۵۷۱۸۸
تاریخ انتشار:

ترکیه در فاز دفاعی یا تهاجمی- علیرضا جباری*

ساخت دیوار حائل در مرز ترکیه با کشورهای ایران، سوریه و عراق، تلاش برای خرید سامانه های قدرتمند دفاع هوایی مانند اس 400 و احتمالا پاتریوت، تقویت ...

به گزارش بولتن نیوز ، اواسط سال 1395 دولت ترکیه نخستین مطالعات خود را برای احداث دیوار بتنی در مرز با سوریه آغاز کرد. دیوارهایی که به گفته ' رجب طیب اردوغان' رئیس جمهور ترکیه قرار است علاوه در حدود 910 کیلومتر مرز مشترک با سوریه، بر حدود 600 کیلومتر مرز مشترک با عراق و حدود 550 کیلومتر مرز مشترک با ایران نیز کارگذاشته شوند.
ترکیه در شمال به واسطه دریای سیاه و در غرب نیز به وسیله دو دریای مرمره و اژه از کشورهای همسایه خود یعنی یونان و بلغارستان جدا شده است. تنها مرز زمینی این کشور با بلغارستان از استان ادیرنه در شمال غربی این کشور می باشد. البته دریای بزرگ مدیترانه در جنوب غربی ترکیه نیز قرار گرفته که در آن کشور قبرس وجود دارد. بخش شمالی آن در تصرف ترک های مقیم بوده که ' بخش ترک نشین ' قبرس نامیده می شود و به استثنای ترکیه از سوی هیچ کشوری تاکنون به رسمیت شناخته نشده است.
دیوارهایی که ترکیه در مرزهای زمینی خود کار گذاشته شده بنا به گفته ' ارگون توران ' رئیس شرکت توکی و پیمانکار این پروژه هر کدام با 2 متر عرض و سه متر ارتفاع، هفت تن وزن دارند و ارتفاع دیوارها با سیم خاردار نصب شده بر روی آن به چهار متر می رسد.
گفته شده که دیوار حائل بین ترکیه و سوریه سومین دیوار طولانی دنیا پس از دیوار بزرگ چین و دیوار آمریکا در مرز با مکزیک به شمار می‌رود و شامل برج‌های دیده بانی مستحکم و درهای امنیتی است.

** خرید اس 400
طیب اردوغان اوایل سال جاری در اظهار نظری بر عزم کشورش برای خرید سامانه‌ پیشرفته دفاع موشکی «اس-400» از روسیه تاکید کرد و گفت که با وجود تحریم‌های ضد روسی اعمال شده از سوی آمریکا، ترکیه از خرید سامانه اس -400 از روسیه منصرف نمی‌شود.
او همچنین بدون اشاره به نام دولت یا کشوری، اظهار داشت: خرید اس-400، شاید موجب نگرانی برخی شود اما ترکیه، خود سرنوشتش را تعیین می‌کند و این مسئله همچنین به مسائل امنیتی ارتباط دارد.
البته پیش از این اعلام، شرکای ترکیه در سازمان آتلانتیک شمالی ( ناتو) از این تصمیم ترکیه انتقاد کرده بودند. این دسته از کشورهای عضو ناتو گفته بودند که، این سامانه روسی با تجهیزات دفاعی کشورهای غربی حاضر در ناتو همخوانی و تناسب ندارد.

** پیشنهاد خرید پاتریوت به ترکیه
چندی پیش خبرگزاری «رویترز» در گزارشی اعلام کرد، یک مقام آمریکایی گفته که وزارت خارجه کشورش درحال مذاکره با ترکیه جهت فروش سامانه موشکی پاتریوت است.
«تینا کایدانو» سرپرست اداره امور سیاسی و نظامی وزارت خارجه آمریکا با بیان این مطلب به خبرنگاران گفت که یک تیم مذاکره کننده متشکل از مقام‌های دولت آمریکا با شرکت در نمایشگاه هوایی «فارنبورو» در انگلیس در رایزنی با متحدان خود از جمله ترکیه به دنبال افزایش داد و ستد دفاعی هستند.
او ادامه داد که وزارت خارجه آمریکا در همین راستا گفت‌و‌گو با ترکیه برای فروش سامانه دفاع موشکی پاتریوت را آغاز کرده است.
این در حالی است که ایالات متحده چند سال پیش حتی از دادن یک فروند بالگرد نظامی به ترکیه برای مقابله ارتش این کشور با عناصر ' پ.ک.ک ' استنکاف می کرد.

** واگذاری جنگنده فوق پیشرفته اف 35 به ترکیه
در مرداد ماه سال گذشته اعلام شد که اولین جنگنده‌های لاکهید مارتین اف 35 که محصول مشترک چند کشور به رهبری آمریکاست در سال آینده ( 2018) وارد نیروی هوایی ترکیه خواهند شد.
به همین منظور پایگاه هوایی جدیدی در مالاتیای ترکیه برای استفاده از این جنگنده ساخته و راه اندازی شده است.
موضوع واگذاری این جنگنده ها به ترکیه که یک هواپیمای جنگنده چندمنظوره نسل پنجم است فراز و فرودهایی را داشته که ایالات متحده بارها ترکیه را به ممانعت از واگذاری این هواپیماها تهدید کرده است.
اف-۳۵ هواپیمایی پنهان‌کار، تک‌سرنشین و تک‌موتوره است که در مرحله نخست برای مأموریت‌های هجومی هوا به‌ سطح طراحی شده اما توانایی انجام مأموریت‌های شناسایی و دفاع هوایی را نیز دارد.
هر چند موضوع واگذاری این نوع از جنگنده های پیشرفته به ترکیه هنوز قطعی نشده و مشکلاتی برای واگذاری اف 35 به ترکیه وجود دارد، اما در نهایت به نظر می رسد، با توجه به این که ترکیه یکی از سرمایه گذاران اصلی برای ساخت این جنگنده می باشد، آمریکا نیز مجبور خواهد بود تا با فروش اف 35 به ترکیه مخالفت نکند، هر چند بعید است که در این مسیر امتیازی را از ترکیه نگیرد.

** این میزان سرمایه گذاری ترکیه برای تهاجم است یا دفاع ؟
اما صرف نظر از تمام مباحث گفته شده که به طور عمده به تلاش ترکیه برای ارتقای سطح توانمندی های نظامی و دفاعی اشاره کرده است، پرسش اصلی اینجاست که، ترکیه چرا و با کدام هدف این حجم از سرمایه گذاری را در این زمینه انجام داده است. آیا ترک ها این سرمایه گذاری را ( آن طور که خودشان اذعان داشته اند) تنها برای مقابله با نفوذ برخی عناصر تروریستی انجام داده اند، و یا به آینده ای پر تنش در منطقه اندیشیده اند که لازمه مقابله با آن، این حجم از سرمایه گذاری است.
و شاید ترک ها از سوی یک پیمان نظامی مانند ناتو ماموریت یافته اند تا این اقدامات را با این هزینه های گزاف انجام دهند. و شاید هم از تحولات آینده منطقه تحلیلی دارند که تاکنون از نظرها پنهان مانده است. برای فهم بهتر این مطالب لازم است به دقت به تحلیل موضوع پرداخته و پاسخ های دقیقی نیز برای آنها داده شود.
بر این اساس به نظر می رسد برای رسیدن به یک پاسخ مناسب، بهتر است زاویه نگاه را اندکی تغییر داده و از دریچه ای دیگر به موضوع نگاه شود.
بنابراین طرح این پرسش که ' چرا ترکیه این حجم از سرمایه گذاری را برای بخش های دفاعی (یا تهاجمی) خود متمرکز کرده '، در شرایط کنونی منطقی و درست نیست، چرا که تلاش برای ارتقای توانمندی های نظامی و دفاعی در شرایط کنونی جهان، برای هر کشوری امری طبیعی و البته لازم است.
بر این اساس موضوعی که بسیار مهمتر به نظر می رسد تلاش آنکارا برای دستیابی به نوعی از مصونیت در برابر یک ' امر خاص ' مانند مهاجرت و یا پناهندگی است.
به عبارت دیگر بر اساس آنچه که شواهد نشان می دهد آنکارا از هم اینک خود را برای موضوعی آماده می کند که احتمالا در آینده از نظر ترک ها وقوع آن ' حتمی ' یا ' محتمل ' است.
آنکارا شاید به این تحلیل رسیده که ممکن است در آینده در منطقه خاورمیانه شرایط یا بحرانی خاص پیش بیاید که ضرورت دارد از هم اینک تدابیر لازم برای مقابله با آن اندیشیده شود.
اگر این نگاه درست باشد، پس باید مشوق اصلی ترک ها برای احداث دیوارهای حائل را ' اروپا ' بدانیم، چرا که اروپاییان عمده تمرکز خود را بر موضوع مهاجرت به خصوص مهاجرت های گسترده ناشی از بحران های منطقه به مانند آنچه در سوریه و عراق اتفاق افتاد معطوف کرده اند و بدون تردید ترکیه نیز بدون کمک و مشورت و حتی سرمایه گذاری غیر مستقیم اروپاییان بعید به نظر می رسد اقداماتی تا به این حد گسترده را انجام دهد.
بنابراین توصیه اکید کشورهای اروپایی به ترکیه از طریق سازمان ' ناتو ' همانا برداشتن گام هایی بوده است که ساخت چندین دیوار حائل تنها یکی از این موارد می تواند باشد.
اما نکته مهمی که هنوز نمی توان به صراحت پاسخ روشنی به آن داد، این است که، آیا مگر قرار است بحرانی فراتر از آنچه در حال حاضر در منطقه پر تنش خاورمیانه وجود دارد در منطقه رخ دهد که کشورهای عضو ناتو از جمله ترکیه اینگونه در حال ایجاد یک کمربند دفاعی در اطراف خود هستند . برای روشن شدن این ابهامات باید به انتظار نشست و تحولات منطقه و به ویژه برنامه های دفاعی برخی کشورهای همسایه را از نزدیک دنبال کرد.

منبع: ایرنا

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین