محقق دانشگاه علوم پزشکی فسا با همکاری پژوهشگران نیوزلند با استفاده از فناوری نانو فرایندی را برای جداسازی باکتریهای مورد نیاز برای انجام یک فرایند صنعتی ابداع کردند که به گفته آنها کاربرد آن میتواند در کاهش قابل توجه هزینهها در برخی فرایندهای صنعتی موثر باشد.
به گزارش بولتن نیوز، نانوبیوتکنولوژی یکی از شاخههای علمی نوین است که از ادغام دو رشته بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی حاصل شده است. یکی از جنبههای این علم بهکارگیری نانوذرات به منظور بهینه سازی و توسعه فرایندهای صنعتی و تولیدی بیوتکنولوژی است.
به طورمعمول در تولید محصولات بر پایه بیوتکنولوژی از میکروارگانیسمها استفاده میشود. پس از تولید محصول، سلولهای میکروبی باید به نحوی از محصول جداسازی شوند که به عنوان یکی از مراحل پرهزینه در فرایند تولید محسوب میشود.
ازاینرو، تلاشهای گستردهای در راستای توسعه روشهای مناسب جهت جداسازی سلولهای میکروبی انجام گرفته است که از آن جمله میتوان به تحقیقات انجام شده در دانشگاه علوم پزشکی فسا اشاره کرد.
دکتر علیرضا ابراهیمی نژاد، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی فسا در این باره گفت: در پژوهش صورت گرفته تلاش شده است تا با تثبیت نانوذرات مغناطیسی آهن بر روی باکتری مورد نیاز در تولید ویتامین K، پس از انجام فرایند تولید، این باکتری به کمک یک میدان مغناطیسی جداسازی شود.
وی با تاکید بر اینکه استفاده از این روش علاوه بر تسهیل فرایند جداسازی، موجب کاهش قابلتوجه هزینههای تولید میشود، خاطر نشان کرد: برای این منظور ابتدا نانوذرات مغناطیسی آهن به روش هم رسوبی سنتز و در ادامه سطح سلولهای باکتریایی Bacillus subtilis natto که یک سویه صنعتی برای تولید ویتامین K محسوب میشود، با نانوذرات آهن پوشش داده شد.
ابراهیمی نژاد یادآور شد: در انتها پاسخ سلولهای حاصل به میدان مغناطیسی و کارایی این روش در جداسازی سلولهای باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت ضمن آنکه توان سلولهای تثبیت شده جهت تولید ویتامین K ارزیابی شد.
این محقق با اشاره به نتایج به دست آمده یادآور شد: با تثبیت مغناطیسی توانسته است با کارایی ۹۵ درصد، سلولهای باکتریایی را جداسازی کنیم همچنین تثبیت مغناطیسی موجب افزایش ۱۵ درصدی در بازده سلولهای باکتریایی در فرایند تولید ویتامین K شده است.
این تحقیقات از سوی دکتر علیرضا ابراهیمی نژاد عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی فسا با همکاری محققانی از کشور نیوزلند اجرایی و نتایج آن در مجله Applied microbiology and biotechnology با ضریب تأثیر ۳.۳۶ منتشر شد.