موسسه بروكينگز:براندازي ايران ممكن نيست
موسسه بروكينگز در ارزيابي شرايط ايران نوشت سيستم سياسي جمهوري اسلامي به نوعي است كه احتمال وقوع براندازي در ايران ممكن نيست.
موسسه بروكينگز در ارزيابي شرايط ايران نوشت سيستم سياسي جمهوري اسلامي به نوعي است كه احتمال وقوع براندازي در ايران ممكن نيست.
به گزارش مشرق؛ دانيل ال.بايمن، از پژوهشگران ارشد در مركز مطالعات خاورميانه «سابان»، در مطلبي كه در وب سايت موسسه «بروكينگز» منتشر شده است، مقايسه اي تحليلي از تشابهات و تفاوت هاي شرايط ايران با كشورهاي عربي از جمله تونس و مصر ارائه كرده است.
نويسنده در مقدمه مطلب خود اشاره مي كند كه پس از موفقيت جنبش هاي اعتراضي در تونس و مصر اكنون بسياري از تحليل گران آمريكايي به ايران چشم دوخته و اين كشور را محل وقوع يكي از تحولات سياسي آينده مي دانند.
ليكن تفاوت هاي ماهوي كه ميان اغتشاشات تهران در سال 88 بود و تحولات عميق منطقه اي كه در شمال آفريقا و جنوب غرب آسيا اتفاق افتاده را ناديده انگاشته اند؛ البته قابل ذكر است كه يكي از مهمترين وجوه تمايمز اين اعتراضات مردمي اين است كه ريشه خيزش عمومي كشورهاي عربي را بايد در استكبارستيزي و عدالتخواهي و اسلام خواهي آنان جستجو كرد؛ و در حالي كه اعتراض آنها به ديكتاتورهايي است كه از اقمار آمريكا و رژيم صهيونيستي محسوب مي شوند و از حمايت بي دريغ آنها در چند دهه بهره برده اند، اما اعتراضات مخالفان جمهوري اسلامي به نظامي است كه ده ها سال است بر اردوگاه استكبار جهاني و بي عدالتي غرب تاخته است.
تحليل گر مركز مطالعات خاورميانه «يابان» در ادامه مطلب خود مي افزايد: حكومت هايي مثل بن علي و مبارك عده معدودي نورچشمي و اطرافيان وفادار داشتند كه در مواقع بحراني مي توانستند به آن ها كمك كنند. ولي سيستم سياسي جمهوري اسلامي به نوعي است كه طيف بسيار گسترده، نهادهاي متعدد و افراد پرشماري را شامل مي شود و احتمال وقوع براندازي در ايران ممكن نيست.
در ادامه اين گزارش آمده است: ممكن است برخي از نهادها يا جناح هاي حكومتي در برابر يكديگر بايستند، يا به عنوان نمونه از رئيس جمهور انتقاد كنند، ولي در برابر وقوع اعتراضات همه اين ها با يكديگر متحد خواهند شد.
تفاوت ديگر شرايط ايران با كشورهاي عربي كه به نوع خود تناقض ديگري است نقشي خواهد بود كه آمريكا در واكنش به تحولات در ايران مي تواند ايفا كند. در مورد ايران با توجه به روابط تيره دو دولت و با توجه به اين كه دولت آمريكا در ايران نفوذ چنداني ندارد، دولت باراك اوباما مي تواند با صراحت و شجاعت بيشتري از معترضان حمايت كند.
دانيل بايمن مي افزايد كه عدم موفقيت آمريكا و غرب در متوقف كردن برنامه هاي هسته اي ايران قاعدتا موجب خواهد شد كه آمريكا به سمت اعمال فشار بيشتري به ايران تمايل پيدا كند، با توجه به اين كه تلاش هاي دو سال اخير براي مذاكره با ايران دستاورد چنداني نداشته، آمريكا با شدت عمل در برخورد با ايران چيزي را از دست نمي دهد. باراك اوباما با حمايت فعال تر از معترضان در ايران مي تواند به نفع موقعيت خود بهره برداري كرده و انتقادهاي موجود در خصوص كندي و انفعال در حمايت از معترضان مصر را خنثي كند.
البته در عمل حمايت آمريكا از دموكراسي در ايران مي تواند نتايج گوناگوني داشته باشد. با تمركز تبليغاتي در سطح جهان روي معترضان در ايران عملا هزينه سركوب آن براي حكومت سنگين تر خواهد شد. ولي حمايت آمريكا حتي اگر در حد حمايت معنوي و تبليغاتي باقي بماند نيروهاي انقلابي ايران را مطمئن خواهد ساخت كه آمريكا پشت اين ناآرامي هاست و بنابراين آن ها راحت تر به مقابله خواهند پرداخت.
به گزارش مشرق؛ دانيل ال.بايمن، از پژوهشگران ارشد در مركز مطالعات خاورميانه «سابان»، در مطلبي كه در وب سايت موسسه «بروكينگز» منتشر شده است، مقايسه اي تحليلي از تشابهات و تفاوت هاي شرايط ايران با كشورهاي عربي از جمله تونس و مصر ارائه كرده است.
نويسنده در مقدمه مطلب خود اشاره مي كند كه پس از موفقيت جنبش هاي اعتراضي در تونس و مصر اكنون بسياري از تحليل گران آمريكايي به ايران چشم دوخته و اين كشور را محل وقوع يكي از تحولات سياسي آينده مي دانند.
ليكن تفاوت هاي ماهوي كه ميان اغتشاشات تهران در سال 88 بود و تحولات عميق منطقه اي كه در شمال آفريقا و جنوب غرب آسيا اتفاق افتاده را ناديده انگاشته اند؛ البته قابل ذكر است كه يكي از مهمترين وجوه تمايمز اين اعتراضات مردمي اين است كه ريشه خيزش عمومي كشورهاي عربي را بايد در استكبارستيزي و عدالتخواهي و اسلام خواهي آنان جستجو كرد؛ و در حالي كه اعتراض آنها به ديكتاتورهايي است كه از اقمار آمريكا و رژيم صهيونيستي محسوب مي شوند و از حمايت بي دريغ آنها در چند دهه بهره برده اند، اما اعتراضات مخالفان جمهوري اسلامي به نظامي است كه ده ها سال است بر اردوگاه استكبار جهاني و بي عدالتي غرب تاخته است.
تحليل گر مركز مطالعات خاورميانه «يابان» در ادامه مطلب خود مي افزايد: حكومت هايي مثل بن علي و مبارك عده معدودي نورچشمي و اطرافيان وفادار داشتند كه در مواقع بحراني مي توانستند به آن ها كمك كنند. ولي سيستم سياسي جمهوري اسلامي به نوعي است كه طيف بسيار گسترده، نهادهاي متعدد و افراد پرشماري را شامل مي شود و احتمال وقوع براندازي در ايران ممكن نيست.
در ادامه اين گزارش آمده است: ممكن است برخي از نهادها يا جناح هاي حكومتي در برابر يكديگر بايستند، يا به عنوان نمونه از رئيس جمهور انتقاد كنند، ولي در برابر وقوع اعتراضات همه اين ها با يكديگر متحد خواهند شد.
تفاوت ديگر شرايط ايران با كشورهاي عربي كه به نوع خود تناقض ديگري است نقشي خواهد بود كه آمريكا در واكنش به تحولات در ايران مي تواند ايفا كند. در مورد ايران با توجه به روابط تيره دو دولت و با توجه به اين كه دولت آمريكا در ايران نفوذ چنداني ندارد، دولت باراك اوباما مي تواند با صراحت و شجاعت بيشتري از معترضان حمايت كند.
دانيل بايمن مي افزايد كه عدم موفقيت آمريكا و غرب در متوقف كردن برنامه هاي هسته اي ايران قاعدتا موجب خواهد شد كه آمريكا به سمت اعمال فشار بيشتري به ايران تمايل پيدا كند، با توجه به اين كه تلاش هاي دو سال اخير براي مذاكره با ايران دستاورد چنداني نداشته، آمريكا با شدت عمل در برخورد با ايران چيزي را از دست نمي دهد. باراك اوباما با حمايت فعال تر از معترضان در ايران مي تواند به نفع موقعيت خود بهره برداري كرده و انتقادهاي موجود در خصوص كندي و انفعال در حمايت از معترضان مصر را خنثي كند.
البته در عمل حمايت آمريكا از دموكراسي در ايران مي تواند نتايج گوناگوني داشته باشد. با تمركز تبليغاتي در سطح جهان روي معترضان در ايران عملا هزينه سركوب آن براي حكومت سنگين تر خواهد شد. ولي حمايت آمريكا حتي اگر در حد حمايت معنوي و تبليغاتي باقي بماند نيروهاي انقلابي ايران را مطمئن خواهد ساخت كه آمريكا پشت اين ناآرامي هاست و بنابراين آن ها راحت تر به مقابله خواهند پرداخت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
