ژن اعتیاد به کوکائین کشف شد
دانشمندان سازوکار مهمی را درمغز شناسایی کرده اند که دلیل اعتیادآور بودن کوکائین را توضیح داده و می تواند به ارائه درمانهای جدیدی برای این بیماری منجر شود.
به نقل از خبرگزاری فرانسه ، محققان دریافتند که ماده مخدر کوکایین در فرایندی از مغز تغییری ایجاد می کند که این دگرگونی بیان ژنهای مغز را بدون تغییر در توالی آنها، تحت تاثیر قرار می دهد.
این تغییرات در مدار لذت مغز روی می دهد. این مدار نخستین جایی است تحت تاثیر مصرف مداوم کوکایین قرار گرفته و ظاهرا تمایل به مصرف کوکائین را افزایش می دهد.
“نورا ولکو” مدیر موسسه ملی اعتیاد به مواد مخدر معتقد است، این کشف اساسی شناخت دانشمندان را از چگونگی عملکرد اعتیاد آوری کوکایین افزایش می دهد.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است، اما این یافته ها از وجود بازیگر جدید مهمی در سطح مولکولی پرده بر می دارد که در هنگام مصرف کوکائین، هدف قرار می گیرد و از این رو یک هدف جدید بالقوه برای ارائه داروهای ترک اعتیاد محسوب می شود.
این تحقیق بر روی موش ها انجام شده است.
این تحقیق تایید می کند که کوکائین مانع از فعالیت آنزیمی می شود که نقش مهم و حیاتی در کنترل “پس زایشی” بیان ژن دارد.
این پژوهشگران نشان دادند با معکوس کردن روند سرکوب این آنزیم که G9a خوانده می شود می توانند از اعتیاد به کوکایین جلوگیری کنند.
کوکایین، آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است. کوکایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ کوکا (تصویر ۱) مجزا و استحصال شد. کراک را نیز از کوکایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند. کراک خطرناکترین ماده اعتیاد آوری است که تا کنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است که یک بار مصرف آن، فرد را معتاد می کند. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، محرک سیستم اعصاب مرکزی است.
اثرات کوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان کوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی زیاد می کند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمک چشم، پریدگی رنگ، کاهش اشتها، تعرق شدید، تحریک و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حرکات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ.
در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود. ناخالصی کوکایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود که معمولا با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است. در مسمومیت حاد با کوکایین، فرد مصرف کننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فکر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.
از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی (در مصرف به صورت انفیه)، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درک زمان و مکان، رفتار تهاجمی، تحریک پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود کشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افکار هذیانی، و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین.
تحمل و ایجاد وابستگی کوکایین مشابه آمفتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می کند که این وابستگی در عصاره کوکایین یعنی کراک شدیدتر می باشد.
در آزمایشاتی که برای تحقیق پیرامون اثر کوکایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترک از جمله ضعف شدید، بد خوابی، افسردگی، تحریک پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است.
نتایج این تحقیقات در نشریه ساینس منتشر شده است.
به نقل از خبرگزاری فرانسه ، محققان دریافتند که ماده مخدر کوکایین در فرایندی از مغز تغییری ایجاد می کند که این دگرگونی بیان ژنهای مغز را بدون تغییر در توالی آنها، تحت تاثیر قرار می دهد.
این تغییرات در مدار لذت مغز روی می دهد. این مدار نخستین جایی است تحت تاثیر مصرف مداوم کوکایین قرار گرفته و ظاهرا تمایل به مصرف کوکائین را افزایش می دهد.
“نورا ولکو” مدیر موسسه ملی اعتیاد به مواد مخدر معتقد است، این کشف اساسی شناخت دانشمندان را از چگونگی عملکرد اعتیاد آوری کوکایین افزایش می دهد.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است، اما این یافته ها از وجود بازیگر جدید مهمی در سطح مولکولی پرده بر می دارد که در هنگام مصرف کوکائین، هدف قرار می گیرد و از این رو یک هدف جدید بالقوه برای ارائه داروهای ترک اعتیاد محسوب می شود.
این تحقیق بر روی موش ها انجام شده است.
این تحقیق تایید می کند که کوکائین مانع از فعالیت آنزیمی می شود که نقش مهم و حیاتی در کنترل “پس زایشی” بیان ژن دارد.
این پژوهشگران نشان دادند با معکوس کردن روند سرکوب این آنزیم که G9a خوانده می شود می توانند از اعتیاد به کوکایین جلوگیری کنند.
کوکایین، آلکالوئید اصلی برگ کوکا است که از برگهای بوته ای به نام (Ergthroxglom Coca) بدست می آید، که مرکز اصلی رویش آن آمریکای جنوبی است. کوکایین به عنوان ماده موثر در سالهای ۶۰- ۱۸۵۹ م. از برگ کوکا (تصویر ۱) مجزا و استحصال شد. کراک را نیز از کوکایین تهیه و در اواخر تابستان و اوایل پاییز سال ۱۹۸۵ م. به بازار شهر نیویورک عرضه کردند. کراک خطرناکترین ماده اعتیاد آوری است که تا کنون به بازار آمده و به حدی وابستگی آور است که یک بار مصرف آن، فرد را معتاد می کند. از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، محرک سیستم اعصاب مرکزی است.
اثرات کوتاه مدت آن مشابه آمفتامین است ولی با مدت زمان کوتاهتر، احساس افزایش انرژی، چابکی و سرخوشی زیاد می کند، از جمله اثرات آن پس از مصرف عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نبض، تنفس، درجه حرارت بدن، فشار خون، گشادگی مردمک چشم، پریدگی رنگ، کاهش اشتها، تعرق شدید، تحریک و هیجان، بی قراری، لرزش به خصوص در دستها، توهمات شدید حسی، عدم هماهنگی حرکات، اغتشاش دماغی، گیجی، درد پا، فشار قفسه سینه، تهوع، تیرگی بینایی، تب، اسپاسم عضله، تشنج و مرگ.
در حالت قطع ماده نیز افسردگی شدید حادث می شود. ناخالصی کوکایین خیابان اغلب موجب حساسیت و آلرژی شدید می شود که معمولا با آب ریزش بینی و بی خوابی شدید همراه است. در مسمومیت حاد با کوکایین، فرد مصرف کننده دچار بی قراری و تشویش، هیجان، شوریدگی فکر و اختلال تنفسی می گردد. ضربان، تنفس و فشار خون فرد افزایش می یابد.
از جمله اثرات بلند مدت آن از دست دادن وزن بدن، یبوست، بی خواب، ضعف جنسی، دپرسیون تنفسی، اشکال در ادرار کردن، تهوع، کم خونی، رنگ پریدگی، تعرق شدید، دردهای شکمی و اسهال، اختلالات در هضم و دستگاه گوارشی، سردرد، لرزش دست ها، لرزش و تشنج، پریدن عضلات و سفتی آنها، هپاتیت، آب ریزش دائمی بینی، ایجاد زخم، آماس و جوشهای پوستی به خصوص اطراف مخاط گوش و بینی، زخم مخاط بینی (در مصرف به صورت انفیه)، اضطراب، بی قراری، تشنج پذیری شدید، سوء ظن، گیجی، اختلالات درک زمان و مکان، رفتار تهاجمی، تحریک پذیری شدید، افسردگی، پرخاشگری، تمایل به خود کشی، توهمات و اختلال در حواس (به خصوص بینایی، شنوایی، و لامسه)، افکار هذیانی، و گاهی اشتهای کاذب و سرانجام ناراحتی جدی دماغی و روانی به نام سایکوز و کوکایین.
تحمل و ایجاد وابستگی کوکایین مشابه آمفتامین است وابستگی شدید روانی ایجاد می کند که این وابستگی در عصاره کوکایین یعنی کراک شدیدتر می باشد.
در آزمایشاتی که برای تحقیق پیرامون اثر کوکایین بر روی موش و میمون انجام شده، پس از قطع مصرف آن، نشانه های ترک از جمله ضعف شدید، بد خوابی، افسردگی، تحریک پذیری، گرسنگی زیاد دیده شده است.
نتایج این تحقیقات در نشریه ساینس منتشر شده است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
