یادآوری لزوم برپایی نکوداشت برای سرمایه ها و مفاخر ملّی
مگر چند مرشد عباس شیرخدا داریم؟
تا آن جا که به یاد دارم، نوای گرم و صدای موزون و حماسی مرشدعباس شیرخدا را بسیار با گوش جان شنیده ام و از همان دوران کودکی و نوجوانی و زمانی که صبحگاهان برای رفتن به مدرسه آماده می شدیم، لذت بخش ترین صدا، صدای شیرخدا بود که از رادیو پخش می شد!
گروه فرهنگ و هنر-غلام رضا کاظمیان پور:
اشکال کار ما این است که اغلب از آنچه که در اختیار داریم، غافل هستیم و
قدر و منزلت آن ها را نمی دانیم یا اگر ارزش و قدر آن را بدانیم، پاس نمی
داریم.
به گزارش بولتن نیوز، بزرگان بسیاری در همه عرصه های: دینی، علمی، هنری، ورزشی، اجتماعی و ... در میان ما بوده اند که متأسفانه در زمان حیات شان به شایستگی از آن ها یاد نشده و آن گونه که باید موردتقدیر قرارنگرفته اند. اما فردای پس از حیات شان، همه به صف شده و در وصف این بزرگان سخن ها گفته و قلم فرسوده اند!
تا آن جا که به یاد دارم و سنم اقتضا می کند، نوای گرم و صدای موزون و حماسی مرشدعباس شیرخدا را بسیار با گوش جان شنیده ام و از همان دوران کودکی و نوجوانی و زمانی که صبحگاهان برای رفتن به مدرسه آماده می شدیم، لذت بخش ترین صدا، صدای شیرخدا بود که از رادیو پخش می شد؛ صدایی که همیشه و آن جا که ورزشکاران را موردخطاب قرار می داد، از آن ها با عنوان "ورزشکاران عزیز" یاد می کرد. او ورزش و ورزشکاران را دوست داشت و با محبّت با آنان رفتار می کرد؛ اما آیا با او با محبت و با عزت رفتار شده است؟
نمی دانم که جناب شیرخدا، خود ورزشکار بود یا نه؛ اما یقین دارم که این مرشد باسابقه و خوش نام کشورمان، حق سنگینی بر ورزش کشور به خصوص ورزش کشتی و کشتی پهلوانی دارد و می دانم که بسیاری از جوانمردان و دلیرمردان این سرزمین، با صدای شورآفرین شیرخدا ورزش کرده اند.
هدف از این نوشته، علاوه برخاطرنشان ساختن و یادآوری لزوم توجه بیشتر نسبت به مفاخرملّی در عرصه های مختلف، پاسداشت مقام آن ها درحیات و ممات و تأکید بر لزوم ثبت صدای استادعباس شیرخدا و ضرب آهنگ این مرشد نامدار در فهرست آثار معنوی کشور می باشد.
باشد که از این رهگذر علاوه بر نکوداشت نام و یاد این مردبزرگ كه هم اينك به مرز 90سالگی رسیده است، راه رسم محترم داشتن بزرگان و پیشکسوتان که اولین درس و نخستین آموزۀ مکتب پهلوانی و ورزش ایرانی است، زنده نگه داشته شود.
انشاءالله
به گزارش بولتن نیوز، بزرگان بسیاری در همه عرصه های: دینی، علمی، هنری، ورزشی، اجتماعی و ... در میان ما بوده اند که متأسفانه در زمان حیات شان به شایستگی از آن ها یاد نشده و آن گونه که باید موردتقدیر قرارنگرفته اند. اما فردای پس از حیات شان، همه به صف شده و در وصف این بزرگان سخن ها گفته و قلم فرسوده اند!
تا آن جا که به یاد دارم و سنم اقتضا می کند، نوای گرم و صدای موزون و حماسی مرشدعباس شیرخدا را بسیار با گوش جان شنیده ام و از همان دوران کودکی و نوجوانی و زمانی که صبحگاهان برای رفتن به مدرسه آماده می شدیم، لذت بخش ترین صدا، صدای شیرخدا بود که از رادیو پخش می شد؛ صدایی که همیشه و آن جا که ورزشکاران را موردخطاب قرار می داد، از آن ها با عنوان "ورزشکاران عزیز" یاد می کرد. او ورزش و ورزشکاران را دوست داشت و با محبّت با آنان رفتار می کرد؛ اما آیا با او با محبت و با عزت رفتار شده است؟
نمی دانم که جناب شیرخدا، خود ورزشکار بود یا نه؛ اما یقین دارم که این مرشد باسابقه و خوش نام کشورمان، حق سنگینی بر ورزش کشور به خصوص ورزش کشتی و کشتی پهلوانی دارد و می دانم که بسیاری از جوانمردان و دلیرمردان این سرزمین، با صدای شورآفرین شیرخدا ورزش کرده اند.
هدف از این نوشته، علاوه برخاطرنشان ساختن و یادآوری لزوم توجه بیشتر نسبت به مفاخرملّی در عرصه های مختلف، پاسداشت مقام آن ها درحیات و ممات و تأکید بر لزوم ثبت صدای استادعباس شیرخدا و ضرب آهنگ این مرشد نامدار در فهرست آثار معنوی کشور می باشد.
باشد که از این رهگذر علاوه بر نکوداشت نام و یاد این مردبزرگ كه هم اينك به مرز 90سالگی رسیده است، راه رسم محترم داشتن بزرگان و پیشکسوتان که اولین درس و نخستین آموزۀ مکتب پهلوانی و ورزش ایرانی است، زنده نگه داشته شود.
انشاءالله
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
