انتخابات ایران، دموکراسی غرب را نفی می کند/ دموکراسی ایران نوع جدیدی از جنبش مردم سالاری

به گزارش بولتن نیوز، در اوایل این هفته خبرگزاری استیتیسمن آمریکا در مقاله ای به قلم پورن پیمول کانچا نالاک با عنوان " ایران: مدل متفاوت دموکراسی که کار می کند" به ستایش مدل دموکراسی ایران پرداخته و ان مدل را باعث نفی مدل غربی معرفی می کند.

نویسنده خبرگزاری استیتیسمن آمریکا می نویسد: تب بهار، آنگونه که کشورهای عربی را متحول کرد، ایران را متحول نکرد اما در عوض، همین هفته گذشته، امپراتوری پارس پیشین، یکی از قدیمی ترین تمدن های بزرگ و پایدار در جهان که قدمت آن به 4000 سال قبل از میلاد می رسد، جهان را با یک شگفتی ایرانی دیگر غافلگیر کرد. در آن روز در انتخاباتی آزادتر و عادلانه تر از گذشته، مردم ایران، انتظارات مخرب و پیش بینی های کثیف غرب را بر هم زدند و به جهانیان نشان دادند که می توانند عامل موثر و تعیین کننده ای در روند سیاسی ایران باشند و از طریق راه های مسالمت آمیز، دولترا تغییر دادند و رئیس جمهور جدیدی را بر سر کار آوردند.

او در ادامه به جشن مردم پس از انتخابات اشاره می کند و می افزاید: حسن روحانی 64 ساله به عنوان رئیس جمهور منتخب، فردی روحانی، مودب و مهربان که با اکثریت قاطع آرا به پیروزی رسید. او 50.7 درصد آرا را یعنی چیزی بیش از دو برابر آرای نفر دوم و بیش از مجموع آرای تمام نامزدهای دیگر را به دست آورد.

این مقاله به واکنش های پس انتخابات ایران اشاره کرده و می نویسد: واکنش همراه با تاخیر رسانه های غربی، پس از آن که بالاجبار در خوانش عموما سطحی اولیه خود تجدید نظر کردند، از چاپلوسی و شیفتگی تا ناباوری همراه با تمسخر و استهزا متفاوت بود. یکی، رئیس جمهور منتخب را "ملای خندانی" خواند که رنگ واقعی خود را پشت ظاهری اصلاح طلب پنهان کرده است. همان مقاله با لحنی که اغلب در آمریکایی ها اثر می کند اظهارنظر کرد که : هر بار یک ماسماسک جدید برای گول زدن مردم رو می کنند.با این حال، عادلانه این است که فرض کنیم این طبقه بندی "ماسماسکی" برای غیر آمریکایی ها هم کاربردی عملی خواهد داشت، کسانی که به هر حال این فرض را می پذیرند که حضور یک رئیس جمهور جدید می تواند به معنای تغییر قابل توجهی در سیاست و سیاست گذاری های ایران باشد.

نویسنده خبرگزاری استیتیسمن آمریکا مقاله خود را اینگون ادامه می دهد: با وجود این واقعیت که رئيس جمهور سابق اکبر هاشمی رفسنجانی قهرمان اصلاح طلبان ایران رد صلاحیت شد اما آیت الله علی خامنه ای یک روز مانده به انتخابات، خطاب به همۀ ایرانیان گفت که حتی کسانی که از نظام اسلامی حمایت نمی کنند هم رای بدهند و دیدیم که در واقع آنها همین کار را کردند. حضور بیش از 70 درصدی رای دهندگان از سال 1979 تاکنون از بالاترین سطوح مشارکت مردم در انتخابات بود. یعنی از زمانی که رهبر انقلاب آیت الله خمینی، اولین رهبر جمهوری اسلامی ایران بر رژیم سکولار پهلوی که مورد حمایت غرب بود، پیروز شد.

نویسنده این مقاله معتقد است که، ریاست جمهوری ایران حوزه اقتدار و تحت مدیریت خود را در اختیار دارد. رئیس جمهور کابینه خود را انتخابمی کند و با وجود این واقعیت که کابینۀ او باید توسط پارلمانِ به شدت حافظه کار ایران تایید شود، اما همچنان انتخاب افراددر حوزۀ صلاحیت خود اوست.

او در بخش دیگری از مقاله خود به پیشرفت های ایران در چند سال گذشته اشاره می کند و می افزاید: محمود احمدی نژاد رئیس جمهور فعلی، بخش بزرگی از بودجه ایران را به حمایت از ریاضیدانان و دانشمندان تخصیص داد . سقوط یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکا در شمال شرقی ایران در سال 2011 نشان می دهد که این دانشمندان هم در عوض عملکرد خوبی داشته اند. گویا این هواپیما را از طریق حملات سایبری فریب داده اند به نحوی که سیستم هوشمند هواپیما تصور کرده که در خاک امریکا فرود آمده است. در واقع، ایران با استفاده از مهندسی معکوس، تاکنون چند هواپیمای بدون سرنشین دیگر متعلق به ایالات متحده را وادار به فرود در ایران کرده و در حال حاضر آنها در این منطقه پرواز می کنند.

او با اشاره با سخنان آقای روحانی می نویسد: روحانی، در اولین اظهارات عمومی خود گفته است که رابطۀ مخدوش با ایالات متحده و غرب را می توان ترمیم کرد. جالب توجه اینکه، انتخابات ایران ایده مدرن و متعارف دموکراسی را نفی می کند.

خبرگزاری استیتیسمن آمریکا در ادامه به بحث فسلفه تئوری حاکمان فیلسوف افلاطون اشاره کرده و می نویسد که افلاطون در کتاب "جمهوری" خود، اینگونه بیان کرده است که حاکم باید عاشق خرد، دانش و معرفت باشد. حاکمی فیلسوف که فلسفه می ورزد و به دانش حقیقی یعنی همان مفهوم کلی دولت دسترسی دارد. دانشی که نقطۀ مقابل دانش پایه و ساده انگارانه ای است که می تواند به سیاست های کوته بینانه و در بسیاری از موارد به اعمالی بیهوده و منافع محور منجر شود. رهبر ایده آل از نظر افلاطون رهبری نرم خو، خیراندیش و خیرخواه است که بی توجه به منافع شخصی خود و اطرافیانش و تنها در راستای منافع و به صلاح مردمش گام بردارد. همچنین می توان استدلال کرد که مفهوم "حاکم فیلسوف" ممکن است به فرم حکومتی موفق و خیرخواهانه نیز منجر شود. سنگاپور یکی از نمونه های این فرم حکومت است. چینِ تحت رهبریِ دنگ شیائوپنگ مثال دیگری از یک رهبر رویایی و ایده آل است که کشور خود را از هزار بحران اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به سلامت گذراند و آن را به دورهمدرن هدایت کرد. عمان نیز در دورۀ فعلی یعنی سلطنت سلطان قابوس بن سعید آل سعید ، نمونۀ بارز این دیدگاه است و نشان می دهد که چگونه یک رهبر نوع دوست، دلسوز و صالح می تواند به مردم و کشور خود خدمت کند.

این مقاله در پایان اینگونه نتیجه گیری می کند: حال این موارد را با سیستم دموکراتیک کثیف و وحشتناک ما مقایسه کنید، که در آنهر پروژه ای که به ابتکار دولت آغاز می شود به معنی انتقال بی شرمانۀ ثروت عمومی به جیب های شخصی است، سیستمی که کشوری غرق در منجلاب بدهی ها را برای نسل های آینده باقی می گذارد. مهم نیست که غرب چه نامی بر آن می گذارد، اما مردم احتمالا از ایده رهبری ملایم و خیراندیش حس قدرشناسی بیشتری در دل دارند.