حامیان خاندان علیف در ایران بصورت شبکه ای در نهادهای مهمی از کشور در حوزه تصمیم گیری و تصمیم سازی نفوذ کرده اند که نه تنها حاکمیت را مجاب به عدم مواضع جدی در برابر شیطنت های رسانه ای باکو کرده و بلکه مانع انجام هر اقدام مستقل و آگاهی بخش رسانه ای نیز می شوند. طرح این گزاره علاوه بر آنکه دارای مابه ازای خارجی و شواهد و مدرک می باشد بلکه به نوعی حاکی از تمایلات علیفیستی در درون ساختار موجود در کشور می باشد.