تیتموس بر این عقیده است که دولت همان‌طور که مسئول امور رفاهی است، مسئول امور نا رفاهی هم هست؛ بنابراین دولت باید تنها به فکر تخصیص مزایا نباشد بلکه در تخصیص ناکامی‌ها نیز مسئولیت خود را جدی بگیرد.