اگر ملتی خودباخته شد، خودش و روحش را در مقابل ملت دیگر باخت یعنی اگر استعمار روحی و فکری و فرهنگی شد، دیگر به دنبال آن با کمال افتخار استعمار سیاسی و استعمار اقتصادی را می‏‌پذیرد، یعنی سرمایه‏‌های مادی خودش را دو دستی به او تقدیم می‏‌کند و برای خودش هم افتخار می‌‏شمارد. نوکری بیگانه را با کمال افتخار می‌‏پذیرد، چرا؟ چون استعمار فکری و فرهنگی شده.