«تردیدی وجودمان را فراگرفته بود. نمی دانستیم جدایی مان را جشن بگیریم یا ماتم. لیک از آنجا که جدایی را گریزی نیافتیم، ناچار بر آن شدیم تا این پایان را با یادی خوش به خاطرمان بسپاریم. جشنی تدارک دیده ایم و چشمان مان را در انتظار حضور شما به راه دوخته ایم».