عقلانیت ایمانی و شجاعت پیش‌دستانه: چشم فتنه را پیش از کوران شدن، باید کور کرد

گروه بین الملل: در آستانه فتنه‌ای تازه، که با شعار «خلع سلاح مقاومت» و بهانه‌ی «امنیت منطقه» در حال شکل‌گیری‌ست، عقلانیت ایمانی و دوراندیشی راهی جز اقدام پیش‌دستانه باقی نمی‌گذارد. تجربه‌ی تلخ جنگ‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، و ۲۰۲1 نشان داده که هرگاه رژیم صهیونیستی در تدارک حمله‌ای به لبنان بوده، در پی آن، پروژه‌های صلح‌آمیز ایران نیز در تیررس قرار گرفته‌اند. این بار نیز، نشانه‌ها از تکرار همان سناریو حکایت دارد.

به گزارش بولتن نیوز در چنین شرایطی، حزم و دوراندیشی به‌معنای درنگ نیست، بلکه به‌معنای اقدام به‌موقع است. شجاعت، نه در واکنش پس از فاجعه، بلکه در پیشگیری از آن معنا می‌یابد. حمله پیش‌دستانه به فرودگاه‌ها، زاغه‌های مهمات، و تاسیسات صنایع هوایی رژیم صهیونیستی، در چارچوب حقوق بین‌الملل، مصداق روشن دفاع مشروع پیش‌گیرانه است؛ به‌ویژه زمانی که تهدید قریب‌الوقوع، مستند، و آشکار باشد.

حزم و دوراندیشی و شجاعت و لزوم اتکا به مردمی که اهمیت غزه و لبنان را میدانند.

منشور ملل متحد در ماده ۵۱، حق دفاع مشروع در برابر حمله‌ی قریب‌الوقوع را به رسمیت می‌شناسد. وقتی دشمن، آشکارا تهدید به حمله می‌کند، و زیرساخت‌های نظامی خود را برای اجرای آن بسیج می‌نماید، تأخیر در اقدام، نه عقلانیت، بلکه غفلت است. در چنین موقعیتی، دست پیش گرفتن، نه تجاوز، که صیانت از حریم ملت‌هاست.

چشم فتنه را باید پیش از آنکه از ره عقلِ بی‌جهاد، در تاریکیِ حِزم و تردید، فتنه‌ای نو بتند، کور کرد. این چشم، بارها خواب کودکان قانا، غزه، و دیر یاسین را به خاک و خون کشیده است. اکنون، دفاع از لبنان، دفاع از ایران است؛ و دفاع از ایران، دفاع از حق است.

در این میدان، حرم، عقل، و شجاعت در کنار هم‌اند. و هرکه درنگ کند، نه از حزم، که از غفلت است. و هرکه پیش‌دستی کند، نه آغازگر جنگ، که حافظ صلح است.
 
Preemptive Defense: A Strategic and Legal Necessity

As Israel prepares for another potential assault on Lebanon under the guise of “disarming Hezbollah,” regional observers warn of a broader agenda—one that may soon target Iran’s peaceful nuclear infrastructure. In this context, strategic prudence and moral clarity demand a preemptive response.

International law, particularly Article 51 of the UN Charter, recognizes the right to anticipatory self-defense when an imminent threat is evident. Israel’s mobilization of airbases, munitions depots, and aerospace facilities constitutes such a threat. Targeting these installations before they are activated is not aggression—it is lawful defense.

This is not a call for war, but a call for vigilance. The same eyes that once watched over the massacres of Qana, Gaza, and Sabra & Shatila are now fixed on new prey. To wait is to risk repetition. To act is to protect peace.

In this moment, prudence, courage, and faith converge. True wisdom lies not in hesitation, but in decisive action that prevents catastrophe. The defense of Lebanon is the defense of Iran. And the defense of Iran is the defense of justice.

الدفاع الاستباقي: ضرورة شرعية واستراتيجية

في ظل استعدادات الكيان الصهيوني لعدوان جديد على لبنان تحت ذريعة \"نزع سلاح حزب الله\"، تتزايد المؤشرات على نوايا أوسع قد تطال المنشآت النووية السلمية في إيران. في هذا السياق، يصبح الحزم والشجاعة واليقظة واجبًا شرعيًا وعقليًا.

ينص ميثاق الأمم المتحدة في مادته ٥١ على حق الدفاع المشروع في حال وجود تهديد وشيك. وتحركات إسرائيل العسكرية، من تجهيز المطارات والمخازن والمرافق الجوية، تمثل تهديدًا واضحًا. استهداف هذه البنى التحتية قبل استخدامها ليس عدوانًا، بل دفاع مشروع.

ليست هذه دعوة للحرب، بل دعوة للوعي. فالعين التي رأت مذابح قانا وغزة وصبرا وشاتيلا، لا تزال تحدق في ضحايا جدد. الانتظار خيانة، والفعل المبكر حماية للسلام.

في هذا المفصل التاريخي، يلتقي الحِلم بالحزم، والعقل بالشجاعة. ومن يتردد اليوم، يفتح الباب للكارثة. الدفاع عن لبنان هو دفاع عن إيران، والدفاع عن إيران هو دفاع عن الحق.

La Défense Préventive : Une Nécessité Stratégique et Légitime

Alors qu’Israël s’apprête à lancer une nouvelle offensive contre le Liban sous prétexte de « désarmer le Hezbollah », les signes d’un plan plus vaste se multiplient—visant potentiellement les installations nucléaires pacifiques de l’Iran. Dans ce contexte, la prudence stratégique et la lucidité morale imposent une riposte préventive.

Le droit international, notamment l’article 51 de la Charte des Nations Unies, reconnaît le droit à la légitime défense anticipée face à une menace imminente. L’activation des bases aériennes, dépôts de munitions et infrastructures aérospatiales israéliennes constitue une telle menace. Les neutraliser avant leur usage n’est pas une agression, mais un acte de défense légitime.

Ce n’est pas un appel à la guerre, mais un appel à la vigilance. Les mêmes yeux qui ont vu Qana, Gaza et Sabra & Chatila sont à nouveau braqués sur de nouvelles cibles. Attendre, c’est risquer la répétition. Agir, c’est préserver la paix.

Aujourd’hui, la sagesse, le courage et la foi se rejoignent. La véritable prudence n’est pas dans l’hésitation, mais dans l’action décisive. Défendre le Liban, c’est défendre l’Iran. Et défendre l’Iran, c’est défendre la justice.