عالمان گمنام

به گزارش بولتن نیوز - دکتر حسین شهزادی  نوشت:  دو تن از علمای بزرگ اسلام و شیعه که نقش مهمی در زمینه های اجتماعی و سیاسی دوران خود داشتند و پایه گذار کارهای نیک و ماندگار شدند را یاد می کنیم : 

مرحوم حاج شیخ هادی نجم آبادی و مرحوم آیت الله حاج سید رضا فیروزآبادی.

حاج شیخ هادی نجم آبادی

شیخ هادی نجم آبادی از علمای مشهور دوران ناصرالدین شاه قاجار و مظفرالدین شاه بود. وی در سال 1214 شمسی در تهران به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی جهت فراگیری علوم دینی به نجف اشرف رفت و پس از سالها تحصیل علوم دینی به ایران بازگشت.

شیخ هادی نجم آبادی از علما و مجتهدان روشنفکری بود که افکار و اندیشه های نو در زمینه های اجتماعی و سیاسی داشت و از پایه گذاران فکری جنبش مشروطه در ایران بود. او را "معلم مشروطه" نام نهاده‌ اند، چرا که همه آنهایی که در جهت بیداری ایرانیان تلاش می کردند، از مریدان و شاگردان او بودند.

وی از حامیان حقیقی نیازمندان بود وهمواره بدون هیچگونه چشمداشت به آنها کمک می کرد. دغدغه اصلی او، انسانیت بود و به همه سفارش می‌کرد که بشر دوست و فروتن باشند و به شدت مخالف استبداد بود و همیشه حامی آزادیخواهان بود و آزادی مردم را در آگاهی آنها می‌دانست.

او معتقد بود که برای آگاهی هرچه بیشتر ایرانیان، شیوه‌های سنتی آموزش پاسخگو نیست. به همین دلیل از تاسیس مدارس و شیوه های نوین آموزش در ایران حمایت کرد. همچنین همسر و دخترش، آغا بیگم نجم ‌آبادی، نیز با تاسیس " انجمن مخدرات وطن " ، گام مهمی در راستای ارتقای سطح اجتماعی و سیاسی زنان برداشتند.

او هرگونه مسایلی را که باعث ذلت انسان می‌شد را حرام می‌دانست. یکی از فتاوای معروف او، تحریم دایمی استعمال دخانیات در همه اوقات بود.

دکتر ابوالقاسم نجم آبادی (1348 – 1284 شمسی)، فرزند آغا بیگم نجم ‌آبادی و نوه آیت الله حاج شیخ هادی نجم آبادی، از بنیانگذاران علوم تشریح و دانشکده پزشکی تهران است.

شیخ هادی نجم آبادی در سال 1284 شمسی چشم از جهان فروبست و در خانه خود به خاک سپرده شد.

آیت االله حاج سید رضا فیروز آبادی

سید رضا فیروزآبادی در سال 1254 شمسی در روستای فیروزآباد شهرری به دنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدایی جهت فراگیری علوم دینی به مدارس علمیه تهران و نجف اشرف رفت و پس از بازگشت به ایران، از علما و سیاستمداران مشهور اواخر قاجار و دوران پهلوی بود.

وی فردی روشنفکر بود که در زمینه های سیاسی و اجتماعی دوران خود بسیار اثر گذار بود. از خصوصیات او می توان به ساده زیستی، قناعت، پشتکار، شهامت در ابراز عقاید، خوش سلوکی و رسیدگی به امور نیازمندان اشاره کرد. در سیاست، وی فردی آزادیخواه و مخالف استبداد بود. وی نماینده چندین دوره مجلس شورای ملی و از مخالفان استبداد بود. او در راستای شوق وعلاقه ایی که در خدمت به نیازمندان و بیماران داشت، کلیه حقوق چندین دوره نمایندگی خود در مجلس را صرف خرید زمینی در شهرری جهت احداث بیمارستان کرد و بنیانگذار "بیمارستان فیروزآبادی" شد.

جمله معروفی بر سردر فیروزه ایی رنگ مریضخانه فیروزآبادی نقش بسته است :

 " این مریضخانه وقف است بر فقرا و رعایا و غربا و بیچارگان ... لعنت بر کسی که تخلف نماید "

این بیمارستان هم اکنون از مراکز مهم درمانی و آموزشی در جنوب تهران است.

از دیگر موقوفات آیت الله سید رضا فیروزآبادی می توان به مسجد فیروزآبادی اشاره کرد.

ایشان در سال 1344 شمسی چشم از جهان فروبست. 

روحشان شاد و یادشان گرامی.