«سرزمین موعود» خریدار ندارد / شهر ارواح در سواحل مدیترانه؛ سقوط آزاد «رویای صهیونیستی» در ویرانه‌های بازار مسکن تل‌آویو

گروه بین الملل: سکوت، سنگین‌ترین صدایی است که این روزها در بنگاه‌های املاک شمال تل‌آویو و برج‌های سر به فلک کشیده حیفا شنیده می‌شود. بازاری که دهه‌ها به عنوان «گاوصندوق خاورمیانه» برای یهودیان سراسر جهان تبلیغ می‌شد، حالا به باتلاقی عمیق تبدیل شده است. آمارهای محرمانه و علنی که قطره‌چکانی از وزارت دارایی رژیم صهیونیستی به بیرون درز می‌کند، دیگر روایتگر یک «رکود ساده» نیستند؛ آن‌ها فریادگر یک «فروپاشی ساختاری»اند. وقتی خریداران خارجی چمدان‌ها را می‌بندند و جوانان اسرائیلی رویای خانه‌دار شدن را با رویای مهاجرت معکوس طاق می‌زنند، یعنی زلزله‌ای مهیب‌تر از بمب و موشک، زیربنای اقتصاد اسرائیل را لرزانده است.

به گزارش بولتن نیوز سال ۲۰۲۵ برای اقتصاد رژیم صهیونیستی با یک شوک بزرگ آغاز شد. گزارش‌های رسمی وزارت دارایی نشان می‌دهد که بازار مسکن، که همواره به عنوان ضربه‌گیر اقتصاد اسرائیل عمل می‌کرد، در ژانویه ۲۰۲۵ با صورت به زمین خورده است. ثبت کاهشی ۳۲ درصدی در فروش واحدهای مسکونی نسبت به ماه قبل (دسامبر)، آماری است که در دو دهه اخیر بی‌سابقه بوده است. این عدد تنها یک درصد ریاضی نیست؛ نمادی از «وحشت محض» در میان فعالان اقتصادی است.

اگر ژانویه آغاز سقوط بود، ژوئن (خرداد و تیر) ۲۰۲۵ را باید ماه تثبیت فاجعه نامید. طبق اسناد وزارت دارایی، در این ماه تنها ۵,۸۴۴ معامله ملکی به ثبت رسیده است. برای درک عمق فاجعه کافی است بدانیم این رقم ۲۹ درصد کمتر از مدت مشابه سال قبل و ۱۳ درصد کمتر از ماه پیش از آن است.

اما بخش ترسناک‌تر ماجرا در بازار «آپارتمان‌های نوساز» نهفته است؛ جایی که امید پیمانکاران و نبض ساخت‌وساز در آن می‌تپد. کاهش خیره‌کننده ۴۶ درصدی فروش در این بخش، یعنی نیمی از پروژه‌های ساختمانی عملاً مشتری ندارند و به «سازه های بتنی متروکه» تبدیل شده‌اند. این یعنی ورشکستگی قریب‌الوقوع شرکت‌های ساختمانی و بیکاری هزاران کارگر در ماه‌های آینده.

تل‌آویو همیشه به دلارهای یهودیان نیویورک، لندن و پاریس زنده بود. اما گزارش‌ها حاکی از آن است که این شریان حیاتی قطع شده است. کاهش نزدیک به ۴۰ درصدی خرید توسط سرمایه‌گذاران خارجی، پیامی روشن و هولناک برای کابینه نتانیاهو دارد: «اسرائیل دیگر امن نیست.»

سرمایه‌گذاران خارجی که روزگاری بی‌توجه به تنش‌های سیاسی، املاک ساحلی را با قیمت‌های نجومی می‌خریدند، اکنون دریافته‌اند که در سایه ناامنی‌های گسترده و موشک‌باران‌ها، املاکشان در اسرائیل نه یک سرمایه، بلکه یک بدهی خطرناک است. خروج ۴۰ درصدی سرمایه خارجی، در حکم کشیدن ضامن از نارنجک اقتصاد مسکن است.

فروپاشی تنها مختص به خارجی‌ها نیست. در داخل اراضی اشغالی نیز، امید به آینده رنگ باخته است. خرید «خانه اول» برای خانوارهای اسرائیلی ۱۵ درصد کاهش یافته است. این آمار نشان می‌دهد که جوانان و خانواده‌های جدید، یا توان اقتصادی خود را در سایه تورم جنگی از دست داده‌اند و یا اساساً افقی برای زندگی بلندمدت در این سرزمین نمی‌بینند که بخواهند برایش خشت روی خشت بگذارند.

آنچه امروز در بازار مسکن تل‌آویو رخ می‌دهد، آینه‌ای تمام‌نما از وضعیت رژیم صهیونیستی است. مسکن، کالایی است که بیش از هر چیز به «ثبات» و «امنیت» وابسته است. وقتی ۴۶ درصد از خریداران واحدهای نوساز و ۴۰ درصد از خارجی‌ها بازار را ترک می‌کنند، یعنی اعتماد به «پایداری اسرائیل» از بین رفته است.
تل‌آویو که می‌خواست دبی مدیترانه باشد، حالا با برج‌های خالی و بنگاه‌های سوت‌وکور، بیشتر شبیه به صحنه‌ای از یک فیلم پسا-آپاکالیپتیک شده است. بازار مسکن فرو نریخته است؛ بلکه اعتماد به نفس سیاسی و امنیتی یک رژیم است که زیر آوارِ آمارهای اقتصادی دفن می‌شود.