تصویر ایران مان بر پرده غیرت؛ وقتی رسانه ملی صدای شهیدان می‌شود/ جوانانی که ایستادند…

گروه سیاسی: در روزگار تلاطم و تهدید، آنچه ایران را ایران نگه داشت نه سلاح‌های سنگین بود و نه سازوکارهای سیاسی؛ بلکه قلب‌هایی بود که می‌تپیدند برای خاک، برای ناموس، برای باور. جوانانی که گمنام یا با نام، دل به میدان سپردند و مرزهای این سرزمین را با خون خویش رنگین کردند. از سنگرهای تنگستان گرفته تا کوچه‌های خون‌چکان خرمشهر، از آسمان‌های پدافند تا زیرزمین‌های مقاومت هسته‌ای، ایران فرزندانش را در سخت‌ترین نبردها شناخت.

به گزارش بولتن نیوز،  آری، آن‌هایی که رفتند، مانده‌اند در حافظه تاریخ؛ اما امروز، اگر در برابر سیل تحریف و فراموشی، یادشان همچنان زنده است، یکی از دلایلش صدایی‌ست که در گوش جان ملت می‌پیچد: صدای روایت درست. صدای رسانه‌ای که نه فقط خبر می‌گوید، بلکه حافظ هویت است.

در سال‌های اخیر، رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران گامی بلند برداشته است برای زنده نگه داشتن چراغ نام و آرمان شهدایی که هر یک ستونی از این وطنند. تیزرهای «ایران مان» نه یک تبلیغ صرف، بلکه قطعاتی مستند، هنری و آگاهی‌بخش‌اند که بی‌پیرایه اما پرقدرت، روایتی ملی از حماسه و ایستادگی با کمک هوش مصنوعی را به تصویر می‌کشند.

تیزرهایی چون دلیران تنگستان، بازتاب غرور جنوب ایران در نبرد با استعمار. یا شهید شاهرخی‌فر که سیمای مقاومت یک جوان در پدافند مقدس را در جان مخاطب حک می‌کند. یا آنچه درباره پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران ساخته شده، که عمق آمادگی، شرافت و فداکاری را در خطوط دفاع هوایی کشور به نمایش می‌گذارد. همچنین اشاره‌های دقیق و پرمغز به هسته‌های مقاومت در قالبی کوتاه اما تاثیرگذار، گواهی است بر نقش رسانه‌ای که تاریخ را نه فقط برای مخاطب داخلی، بلکه برای وجدان جهانی بازگو می‌کند.

این تولیدات، تلفیقی هوشمندانه از تحقیق، هنر تصویری، روایت تاریخی و زبان احساسی‌اند که می‌توانند جوان امروز را نه با شعار، بلکه با واقعیت‌هایی ملموس و انسانی، به گذشته پرافتخار پیوند بزنند. رسانه ملی در این مسیر، به وظیفه‌اش فراتر از خبررسانی عمل کرده است؛ به وظیفه‌ای که در ذات رسانه‌های ملی نهفته است: پاسداری از حافظه جمعی ملت.

در جهانی که رسانه‌ها گاه ابزار تحریف واقعیت‌اند، و جبهه‌گیری‌ها مرز حق و باطل را درهم می‌ریزند، ساخت چنین تیزرهایی نه فقط یک کار فرهنگی بلکه یک موضع‌گیری استراتژیک است. ایران، کشوری با هزاران شهید، به رسانه‌ای نیاز دارد که بتواند نسل فردا را با نسل عاشورا پیوند دهد. رسانه ملی در این مسیر، هر چند گاهی با محدودیت‌ها و نقدهایی مواجه بوده، اما در ماجرای تیزرهای شهیدان، کارنامه‌ای درخشان از خود به جا گذاشته است.

جا دارد از تمامی دست اندرکاران ساخت این تیزرها  که در همین مدت جنگ 12 روزه با کمک هوش مصنوعی ساخته شد، تشکر و قدردانی می شود. آنها نشان دادند که تصویر می‌تواند سلاح باشد، روایت می‌تواند جهاد باشد، و رسانه می‌تواند سنگر باشد.

در پایان، باید گفت که «ایران مان» فقط نام یک مجموعه نیست؛ بازتاب آینه‌ای از مردانگی، مقاومت و تاریخ سرزمینی است که فرزندانش را فراموش نمی‌کند. و چه بهتر که این تصویر، از پنجره رسانه‌ای ملی به خانه‌های ما می‌رسد.