نامه یک حقوقدان ایرانی به همتای فرانسوی‌اش: «عدالت، نه ویزیت‌کارت، که روح بشریت است»

نامه یک حقوقدان ایرانی به همتای فرانسوی‌اش: «عدالت، نه ویزیت‌کارت، که روح بشریت است»

جناب برو عزیز
متشکرم از لطف شما
عالم حقوق عالم عدالت است و از فرد شروع میشود
تا زمانی که عدالت در حد یک علامت وکالت در روی کت به جای گل گلایل استفاده شود نام آن تجارت است
از نوشته های پدرتان روحی عدالت خواه را فهمیدم متشکرم در خصوص توضیح شما در مورد حقوق بین المللی و فرجام خواهی در دیوان
اما اخذ خسارت جانی و مالی و معنوی یک فرانسوی از یک جنایتکار هرچند در خارج باشد به حقوق داخلی ارتباط دارد ،درحقیقت همه قربانیان جنگ دوست من هستند از جمله فرانسویان ان،
واین از دیدگاه من عدالت است
فرانسه بعد جنگ جهانی و اشغال آن توسط آلمان با حمایت آمریکا و تلاش ژنرال دو گل دولت در سایه وملت فرانسه توانست از اشغال آلمان رهایی یابد.
تقسیم کشورها بعد جنگ و ایجاد سازمان ملل با حق وتو با کمک آمریکا قابل درک است که دولت فرانسه از آمریکا متابعت کند حتی وقتی زور میگوید و بخاطر مشتی دلار با عدالت میجنگد واین از نشانه های نوظهور بودن وتازه به دوران رسیدن است وگرنه کشوری با تمدن و فرهنگ کهن ودرخشان همانند ایران یا فرانسه برای پول هر کاری نمی‌کند اما مطمینا مردم فرانسه و آزادیخواهان از این مسیر جدا هستند روح عدالت خواهی در بشریت مشترک و در نهایت پیروز میگردد واین سنت الهی است و در سنت الهی تغییر نخواهد بود.
آزادگان جهان میدانند رژیم صهیونیستی سرطانی نامشروع وغاصب هست که با نقشه آمریکا و انگلیس و حمایت چند کشور اروپایی و غرب جهت تسلط بر منابع خاورمیانه و دور کردن خطر اقتصادی یهود به بهانه اعمال هیتلر که کار آلمان بود ایجاد و هفتاد سال است جنایت میکند وحق مردم فلسطین را پایمال کرده در حال پیشروی وخیال تسلط به همه اعراب و مسلمانان را دارد کینه یهودی از ادیان الهی از جمله مسیحیت و بخصوص اسلام سوخت تقویت کننده این نقشه تلخ تاریخی بوده و هست
در این میان حقوق دانان واز جمله قضات و وکلا می‌توانند علیرغم موضع دولتها در استقرار حق بکوشند وراه عدالت را از سیاست آلوده به پول جدا کنند 
در اروپا نیز اقداماتی در خصوص اثبات حقوق قربانیان این رژیم جعلی و بالاخص نتانیاهو ، علیرغم موضع رسمی دولتها میتواند در این فرایند تسریع کند در نهایت تاریخ خواهد دید نامی از رژیم جنایتکار اسراییل در بیست سال آینده نخواهد بود و سرنوشت فلسطینیان توسط مردم آن سرزمین با رای مشخص خواهد شد اقدامات هر چند کوچک و فردی فقط به انجام وظیفه وجدانی فرد وایستادن در سمت درست تاریخ کمک می‌کند  و گرنه سمت تاریخ با اراده الهی مشخص است در این راستا مجددا این سوال را مطرح میکنم آیا در حقوق فرانسه راهی جهت جبران خسارات وارده به یک فرانسوی از جنایات یک فرد وجود دارد آنچه که در حقوق ایران ممکن هست،
در نهایت ضمن تشکر مجدد به اطلاع میرساند در اینجا زندگی جاریست من ترجمه میکنم فرش بافته میشود و خانه زیبای من در شمال که شبیه قصر های کوچک باستانی فرانسوی است در حال ساخت هست و بلبلان میخوانند هرچند صدای آنها از  رنج کشته شدن کودکان و زنان و 
 دانشمندان و نظامیان ما باا ندوه هست
ارادتمند
حمید عیدی نجف آبادی

در ادامه نسخه فرنسه این نامه را نیز منتشر می‌کنیم:

**Cher M. Bore
Je vous remercie pour votre bienveillance.  
Le monde du droit est celui de la justice, et celle-ci commence par l'individu.  
Tant que la justice ne dépasse pas le symbole d'une broche d'avocat sur une veste au lieu d’un brin de glaïeul, son nom est commerce.  
À travers les écrits de votre père, j'ai perçu un esprit épris de justice. Je vous remercie également pour votre explication concernant le droit international et les recours devant la Cour.  

Cependant, l’indemnisation physique, morale et matérielle d’un citoyen français par un criminel – même à l’étranger – relève du droit interne. En vérité, toutes les victimes de guerre sont mes amis, y compris les Français. C’est là, pour moi, la définition même de la justice.  

La France, après la Seconde Guerre mondiale et son occupation par l’Allemagne, a pu se libérer grâce au soutien des États-Unis et aux efforts du général de Gaulle, ainsi qu’à la résistance de son peuple.  
Il est compréhensible que le gouvernement français suive les États-Unis, même lorsqu’ils imposent leur volonté et combattent la justice pour une poignée de dollars. Cela reflète le fait d’un pouvoir encore jeune et nouvellement établi. Un pays au patrimoine ancien et à la civilisation brillante, comme l’Iran ou la France, ne sacrifie pas ses valeurs pour de l’argent.

Le peuple français, les amoureux de la liberté, sont certainement différents de cette logique. L’âme de la justice est universelle et triomphera, car telle est la tradition divine — et il n’y a pas de changement dans la tradition divine.  

Les libres penseurs du monde savent que le régime sioniste est un régime cancéreux, illégitime et usurpateur, né d’un plan anglo-américain avec l’aide de certains pays occidentaux pour s’emparer des ressources du Moyen-Orient et détourner la question juive née en Allemagne. Depuis 70 ans, ce régime opprime le peuple palestinien, avance ses pions et rêve de dominer les Arabes et les musulmans. La haine religieuse envers l'islam et le christianisme a toujours alimenté cette tragédie historique.  

Les juristes — juges et avocats — peuvent œuvrer à l’établissement de la justice, indépendamment de la position des États, et détacher le droit de la politique corrompue par l’argent.  
En Europe aussi, des actions peuvent être entreprises pour faire reconnaître les droits des victimes de ce régime, en particulier face à Netanyahu, et ce, malgré les positions officielles des gouvernements. L’Histoire retiendra que dans vingt ans, ce régime criminel n’existera plus, et que le destin des Palestiniens sera déterminé par leur propre peuple, par la voie des urnes.  

Même les petites actions individuelles ne sont que l’accomplissement d’un devoir de conscience et un positionnement du bon côté de l’histoire. Car en vérité, le cours de l’histoire est entre les mains de la volonté divine.  

Dans cette optique, je réitère ma question : le droit français prévoit-il une possibilité de réparation pour un citoyen français ayant subi des dommages causés par un individu criminel, comme c’est possible en droit iranien ?  

Enfin, je vous remercie encore une fois. La vie continue ici : je fais des traductions, les tapis sont tissés, et ma belle maison au nord, semblable à un petit château ancien français, est en construction. Les rossignols chantent, même si leur chant est imprégné de tristesse face aux souffrances des enfants, des femmes, des chercheurs et des militaires tués.  

Avec mes salutations distinguées,