ژاپن - عربستان و دستان پر از هیچ ما!

منظورتان گاو شیرده وجوان نادان است

نگارنده مطلب می نویسد :
در مورد رویکرد هوشمندانه‌ سعودی
باید گفت :
برخلاف تصویر سازی‌ رسانه‌های داخلی،
بن سلمان، به هیچ وجه فرد سبکسر
و ساده لوحی نیست،
و سیاست متوازن در روابط با جهان غرب
و شرق آسیا در پیش گرفت،
* که دقیقاً درست است،
برخی رسانه های داخلی،
چنان بر طبل شادانه کوبیدند!
و یکی دو ملاقات را بشدت بولد کرده،
از فتح الفتوح روابط دم زدند!
که ایهاالناس ببینید ...
چگونه با سرانگشت تدبیر،
کاری کردیم کارستان!
و این طیف، یا از این‌طرف بام می افتند،
یا از آن‌طرف بام، با اندیشه خام،
و حداکثر دیدن چند ده متر جلوتر؟
و نکاتی فراتر از مطلب نگارنده هست،
در تایید نظرات نامبرده،
که جایش در اینجا نیست،
یکی دو ماه پیش،
در یادداشتی به ...........؟
گفته شد که هلهله برخی؟
در شوق ایجاد روابط!
ناگفته هایی دارد،
که بماند به وقت مقتضی؟

به نظر من مقایسه درستی نبوده. در واقع اصولا مقایسه سیاست های دو کشور آنهم دو کشور غیر همتراز کار درستی نیست و از یک فردی که زمینه کاری و تحصیلی در این موارد دارد قابل انتظار نیست. جایگاه ایران با عربستان و ژاپن بسیار متفاوت است. اینجا صحبت از ایرانی است که دارای پایگاه مذهبی ریشه دار و قدرتمند است که نباید با عربستان که صرفا چند مکان مقدس اسلامی در آن است مقایسه شود و یا ژاپن تقریبا بی مذهب( درصد کمی از مردم ژاپن مذهب بودایی یا تائوئیست دارن و بیشترشون بی مذهب و خرافه پرستن)، ما ایدئولوژی مذهبی تاریخی بسیار بزرگ و غنی داریم که در تضاد و تقابل با ایدئولوژی غرب است و به همین خاطر کشورهای بلوک غرب با ما سر سازگاری ندارند. ژاپن و حتی عربستان را باید در بلوک غرب تعریف کرد. حالا در این بین دو کشور تسلیم شده به غرب و فاقد ایدئولوژی رفتن با هم معامله ای انجام داده اند چندان چیز عجیبی رخ نداده. توجه کنید که امریکا در هر دو کشور پایگاه نظامی داره به ویژه که بزرگترین پایگاه نظامی خارج از خاک اصلی امریکا در ژاپن است و به نوعی از جنگ جهانی دوم این کشور تحت اشغال است و اختیار واقعی در امور خارجی خود ندارد. البته من نمی خواهم عملکرد ضعیف دولتمردان خودمان را توجیه کنم ولی اگر عملکرد خوبی هم داشتند باز کشوری همچون ژاپن اجازه نداشت که با ما وارد تجارت ها و سرمایه گذاری های کلان بشود. در بهترین حالت اگر عملکرد دولتمردان ما خیلی هم خوب می بود شاید تجارت غیر شفاف ما با ژاپن چند برابر رقم کنونی میشد و انتظار چند میلیاردی شدن تجارت با کشوری اشغال شده توسط امریکا به نظر من توهمی بیش نیست. انتقادی اگر هست به کارکرد مسئولین در مورد روابط ضعیف و دلاریزه شده با کشورهای همسوست. نمونه اش همین عراق که اشتراک های مذهبی تاریخی و حتی خانوادگی گسترده با آن داریم ولی به خاطر ابرام دولتمردان ما در تجارت دلاری با کشورها از جمله عراق با مشکل مواجه شده ایم. یا مثلا اندونزی با بزرگترین جمعیت مسلمان که اتفاقا مردمش علاقه مند به انقلاب اسلامی ایران هم هستند چون خودشان هم از این دست انقلاب ها داشته اند گرچه نه به موفقیت ما ولی متاسفانه به خاطر کار نابلدی دولتمردان ما اکنون این کشور در جبهه امریکا قرار گرفته که مثلا شاهد توقیف نفتکش های ما در آبهای اندونزی هستیم. اگر قرار است نقدی شود باید به اینها شود که کارهای راحت و زود نتیجه را رها کرده اند و پیگیر نیستند نه اینکه انتظار داشته باشیم کل انرژی دستگاه دیپلماسی ما صرف ارتباط با کشورهایی همچون کره و ژاپنی شود که همه چیزشان شدیدا در امریکا ادغام شده و تابع محض اوامر آن کشور هستند. خلاصه اینکه ما دوستان ارتباط قوی برقرار کنند ارتباط و معامله با شریکان دشمنانمان پیشکش. شاید مقایسه این مقاله را بتوان تشبیه به این کرد که مثلا یک روزنامه نگار امریکایی بیاید دولتش را نقد کند که روسیه و چین طی دو سال گذشته تجارتشان چند برابر شده ولی دولتمردان ما از تجارت با روسیه غافلند! این در حالیست که خود چین هم در حال کوچک کردن تجارت و وابستگی خود به امریکاست تا در جنگ احتمالی پیش رو اهرم فشار دست دشمنش نداشته باشد چه رسد به روسیه که اکنون به راستی در اوکراین در حال نبرد با امریکاست، اما در ایران برخی بیایند توصیه کنند که روابط تجاریت را با همرزمان دشمنت زیاد کن تا به وقت جنگ از همان نقطه گزیده شوی، همچون بلوکه شدن اموال ما در کره جنوبی!! جنگ شیر پلنگ آغاز شده ولی هنوز برخی در توهم همنشینی گل و بلبل هستند!! واقعیت این است که کشورهایی همچون ژاپن و کره هرگز شریک تجاری و سرمایه گذار برای ما نخواهند شد، آنها در جبهه دشمن ما هستند، انتظار دوستی داشتن از آنها عین خامی است. گفتگوی تمدن ها خیال خام و سرابی دروغین بیش نبود. جنگ تمدن ها هم اکنون در جریان است، در میدان اوکراین، در تجارت بین چین و امریکا یا کلی تر بین بریکس و جی ۷