تئاتری بودن یا نبودن،مساله این است!

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر بولتن نیوز؛ موضوع مورد بررسی در جمعه گذشته در برنامه «هفت» کمی چالشی تر و جنجال برانگیزتر بود. موضوع این هفته در واقع هم سینمایی بود و هم تئاتری و از ترکیب این دو هنر سرچشمه می گرفت.این نکته که به یک مفهوم پیچیده در سینما و تئاتر بدل شده است،سال هاست که در این حوزه مورد بررشس قرار می گیرد اما به نتیجه مهمی دست پیدا نمی کند. در عین حال که مبحث ورود بازیگران به عرصه سینما به ظاهر ساده به نظر می رسید اما در این برنامه کمی به سمت درگیری و نزاع بین دو مهمان دعوت شده پیش رفت. این جلسه با حضور بهزاد فراهانی به عنوان یکی از پیشکسوتان تئاتر و آتیلا پسیانی به عنوان بازیگر و کارگردانی که سالها در عرصه تئاتر و به ویژه تئاتر تجربی فعالیت کرده است شکل گرفت.

از چهره ی مهمانان برنامه در همان وهله اول برمی آمد که از وضعیت موجود دلگیر هستند و با سکوت و نگاههایی که نسبت به یکدیگر رد و بدل می شد،چندان هم از شرایط موجود رضایت کافی ندارند. بحث با نمایش گزارشی از ورود بازیگران سینما به صحنه تئاتر آغاز شد که اتفقا موجب دلخوری و تعجب بهزاد فراهانی شد چون او در این زمینه اذعان نمود که که اکثر بازیگرانی که در این وله های تصویری دیده شدند،اتفاقا از کسانی هستند که در ابتدا تئاتری بوده اند و بعد به سینما وارد شده اند.او در ادامه سخنان فریدون جیرانی مجری برنامه در خصوص ویژگی های لازم برای ورود به تئاتر گفت: یک بازیگر باید ادبیات و تاریخ را بداند و به اصطلاح دیپلم این کار را داشته باشد.یک بازیگر باید سواد و دانش لازم برای تحلیل و ایفای نقش خود را داشته باشد تا خود را یک بازیگر بداند. این که هر کسی بخواهد به این عرصه وارد شود در ست شبیه جریانی خواهد شد که در زمان قدیم در تئاترهای لاله زار اتفاق افتاد و شکل اصلی تئاتر را به سمت ژانگولر و آتراکسیون سوق داد. او در ادامه مبحث، ورود بازیگران سینما به عرصه تئاتر را نوعی خطر دانست و این پرسش را نیز از پسیانی پرسید که آقای پسیانی با این وضعیت موجود،اجراهای تئاتر واقعا به کدام سمت کشیده خواهد شد؟... البته صحبت های آتیلا پسیانی در ادامه گفته های فراهانی این نکته بود که این اتفقا به هیچ وجه شبیه ژانگولر و آتراکسیون نیست و ما الان در حال صحبت درباره بازیگران هستیم نه اشیاء و جلوه های ویژه. او یادآور شد که وضعیت دستمزدها هیچ ارتباطی به مساله ورود بازیگران به عرصه تئاتر ندارد چون ما باید موضوع را از جای دیگری ریشه یابی نماییم.

وضعیت دستمزدها و کم کاری بازیگران تئاتر از جمله موارد مهمی بود که فراهانی به عنوان رئیس انجمن بازیگران خانه تئاتر بیان کرد و گفت: عده ای از بازیگران تئاتر ما مدت هاست که روی صحنه نرفته اند و ما الان با مشکل بیکاری روبرو هستیم؛از این رو دولت باید در این زمینه کمک رسانی کند. پسیانی در ادامه بحث گفت: من از دستمزدها اطلاع کافی دارم و فراهانی از وی سوالی پرسید که سقف دستمزدها را در سینما و در رابطه با ورود بازگیران به عرصه تئاتر توضیح دهد. پسیانی گفت: ولی مطمئن نیستم که می توانم این مبلغ را به زبان بیاورم یا خیر. همین نکته موجب شد تا بهزاد فراهانی به وی بگوید که اگر از چیزی اطلاع ندارد آن را به زبان نیاورد.

در بین صحبت ها نکته خیلی مهمی در برنامه خودنمایی کرد و شاید پاسخ برخی از سوالات بود که در واقع نظرات مردم در خصوص حضور بازیگران در آن نهفته شده بود. به نظر می رسید که اکثریت با حضور بازیگران سینما بر صحنه های تئاتر ابراز مخالفت داشته باشند و این نکته در گفته های آنان به وضوح دیده می شد. عده ای از مردم هم در این گزارش مردمی ابراز کردند که بدون برنامه دست به انجام کاری زدن،مهمترین نکته ای است که می توان به آن پرداخت چون این مساله در کشورهای دیگر نیز وجود دارد اما برنامه ریزی های دقیق آنها باعث دور شدن از این آشفتگی خواهد شد.   

گفته های پسیانی این نکته را به بیننده یادآوری می کرد که وی با حضوربازیگران سینما به عرصه تئاتر کاملا موافق است. او دلیل چنین موردی را این گونه بیان نمود که وقتی خودش به عنوان بازیگر تئاتر پا به عرصه سینما گذاشته است،با مخالفتی از سوی این گروه سینمایی مواجه نشده است. بنابراین اگر حالا او می بیند که مهناز افشار و یا دیگر بازیگران قصد ورود به عرصه تئاتر را دارند،از آنان استقبال خواهد کرد و به آنان خوشامد خواهد گفت. وی برای این گفته خود دلایلی داشت و از جمله این که وقتی بازیگر سینما به تئاتر وارد می شود،می تواند تجربه های متفاوت و عمیق تری را به عرصه سینما وارد نماید.این نکته از این نظر مورد توجه است و به همین خاطر بازیگران سینما می توانند تئاتر را تجربه نمایند و بعد به سینما بروند.     

حضور بازیگران در نمایش های در حال اجرا این نکته را به ذهن منبادر می سازد که این نکته مثل یک معضل به فکر هنرمندان و مخاطبان تئاتر رسوخ نموده است و حال باید برای ان چاره ای اندیشید.موضوع این هفته برنامه هفت را شاید بتوان کمی متفاوت با سایر موضوعات دانست که در نهایت نیز به قضاوت صحیحی دست نیافت. این برنامه که در اصل برای به چالش کشیدن مشکلات سینمایی از تلویزیون پخش می شود،تلاش خود را انجام داد تا بلکه نوعی بازنمایی از موضوع مورد بحث داشته باشد ولی به هر حال گویا برای چنین موضوعی باید به انتظار گذشت زمان نشست تا برنامه های آینده در سینما و تئاتر بازتاب روشن تری داشته باشند.  

فرناز عبادی