روایت انتظار ۱۶ ساله یک زن برای دیدن همسرش در «مثل هیچکس»

به گزارش بولتن نیوز،  مسعود رحیم پور کارگردان و بازیگر نمایش «مثل هیچکس»  درباره موضوع این نمایشنامه گفت: موضوع نمایش «مثل هیچکس» درباره جنگ و دفاع مقدس است و عواقبی که جنگ دارد، ماجرایی که برای یک زن و شوهر در حاشیه جنگ اتفاق افتاده و ما از خود جنگ و میدان جنگ چیزی نمی‌بینیم، ولی از پشت میدان جنگ که خانواده‌ها حضور داشتند، روایتی را می‌شنویم که راوی آن زنی است که همسرش یک سال بعد از ازدواجشان به جنگ رفته و به مدت شانزده سال نیز اسیر بوده است، اما زمانی که بازمی گردد ما با مردی که برادر دوقلوی او است، مواجه می‌شویم.

او ادامه داد: در روایت‌های بعدی این نمایش که شامل سه اپیزود است، متوجه می‌شویم که این‌ها رویا‌ها و خیال‌های زن در مدت شانزده سال است که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کرده و مرز بین واقعیت و رویا در این نمایش نشان داده می‌شود.

رحیم پور با اشاره به اینکه متن نمایشنامه «مثل هیچکس» نوشته چیترا نادری و علی کوچکی است، بیان کرد: پیش از این متن نمایشنامه را خوانده بودم و می‌دانستم نمایش «مثل هیچکس» دو پرسوناژ دارد. در شرایط نامناسب اقتصادی و کمک هزینه‌هایی که وجود ندارد، صلاح این است که متن‌هایی با پرسوناژ‌های کم و هزینه‌های کمتر کار کنیم که بتوان آن‌ها را روی صحنه برد. به هر حال هزینه‌های اجرای یک نمایش اعم از تبلیغات، پوستر و حتی هزینه‌های مختلف بسیار است. در ماه‌های اخیر همه مشاغل افزایش حقوق داشته اند، اما قشر تئاتر مظلوم مانده است.

او افزود: بودجه‌های تئاتر نصف شده، ولی هزینه‌ها بیشتر شده و همین فشار‌ها را زیاد می‌کند حتی نمی‌توان برای اعضای گروه نیز دستمزدی درنظر گرفت و شاید نام دستمزد خجالت آور باشد، زیرا مبلغ کمی برای اعضای گروه درنظر گرفته می‌شود.

کارگردان نمایش «مثل هیچکس» در خصوص انتخاب بازیگران نمایش گفت: پرستو کرمی از بازیگران شناخته شده تئاتر هستند، ما در خانه تئاتر و در هیئت مدیره انجمن بازیگران همکار هستیم. به هر حال کسی که قصد تشکیل گروهی را دارد از افرادی دعوت می‌کند که از لحاظ اخلاقی و رفتاری از یکدیگر شناخت کافی داشته باشند. خوشبختانه اخلاق ایشان حرفه‌ای است.

رحیم پور ادامه داد:من در این نمایش نقش مقابل پرستو کرمی را بازی می‌کنم و روز به روز به این نتیجه می‌رسم که نباید در این نمایش بازی می‌کردم، زمانی که کارگردان در نمایش خود بازی می‌کند از بسیاری از مسائل غافل و همین موضوع سبب تداخل در کار می‌شود.

او ادامه داد: خودم در این نمایش بازی کردم تا در کار و هزینه‌ها صرفه جویی کنم، اما حالا متوجه می‌شوم که این انتخاب، کار درستی نبود. حضور کارگردان در داخل صحنه سبب می‌شود که نتواند عوامل بیرونی را کنترل و هدایت کند و زمانی که روی صحنه هستید نمی‌توانید به طور کامل بازیگر باشید، زیرا بخشی از ذهن شما به عنوان کارگردان درگیر عوامل و کارگردانی است.

رحیم پور درخصوص استقبال مخاطبان از نمایش «مثل هیچکس» گفت: استقبال مخاطبان خاص (دوستان و همکاران تئاتری) از نمایش بسیار خوب بوده است. نسبت به اجرا‌های قبلی که در تماشاخانه ماه داشتیم، تماشاگران خوبی داشتیم، اما استقبال مخاطبان عام از نمایش راضی کننده نبوده است، زیرا در حال حاضر سالن‌های خصوصی، تبلیغات بسیار خوبی دارند و از سلبریتی‌ها استفاده می‌کنند و مخاطب عام هم به این نوع تئاتر کشیده شده است. این نوع از تئاتر‌ها در ظاهر جاذبه‌های زیادی دارد و تماشاگر بلیت آن را تهیه می‌کند، ولی اینکه آیا تفکری پشت این نمایش‌ها هست یا خیر، موضوعی است که باید به آن پرداخته شود.

او افزود: گویی این روز‌ها و در شرایط فعلی تئاتر این موضوع که مخاطب از نمایش راضی باشد یا خیر، مهم نیست و کسی خروجی‌ها را رصد نمی‌کند و باید دید در نمایش‌های پرفروش چند درصد از تماشاگران از نمایش راضی بوده اند. نمایش «مثل هیچکس» نمایشی بدون تهیه کننده و تبلیغات و بدون حضور سلبریتی‌ها است. نمایش‌های اینگونه باید از سوی دولت و مخاطبان عام حمایت شود، ولی متاسفانه این اتفاق رخ نمی‌دهد.

رحیم پور درباره کار‌های آتی خود گفت: سال‌هاست که چندین نمایشنامه و قصه در ذهن دارم که همیشه دوست داشتم آن‌ها را روی صحنه ببرم و به دلیل شرایط موجود نتوانستم آن را روی صحنه ببرم، زیرا زمانی که گروهی برای کاری جمع می‌شوند، توقع کار و دستمزد ایجاد می‌شود و چون این حمایت‌ها نبوده ما کمتر به سراغ اجرای آن رفته ایم، اما در حال حاضر در حال رایزنی برای اجرای نمایشی متفاوت از نمایش «مثل هیچکس» هستیم تا بتوانیم از اسپانسر‌ها استفاده و کار را به شکلی ایده آل به اجرا برسانیم.

نمایش «مثل هیچکس» از تاریخ ۶ الی ۲۵ مرداد هر شب ساعت ۱۹ در تماشاخانه ماه حوزه هنری روی صحنه می‌رود.