کدخدایی و یک تصمیم هوشمندانه برای شکستن مرزهای خودی و ناخودی

گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: عباسعلی کدخدایی سخنگو و عضو حقوقدان شورای نگهبان قانون اساسی در توئیتی عنوان کرده است که پگاه آهنگرانی شبهاتی درباره انتخابات 88 داشته و وی سعی کرده به آن ها پاسخ دهد. در پایان نیز از آهنگرانی دعوت کرده است که به عنوان ناظر مردمی در انتخابات پیش رو که در اسفند ماه برگزار خواهد شد، به شورای نگهبان کمک کند و از نزدیک با روند کار آشنا شود و شبهاتش برطرف شود.

 

به گزارش بولتن نیوز، سعی کدخدایی مبنی بر اینکه با صبوری مساله ای را که همچنان جای بحث دارد برطرف کند و هوشمندانه، نه یک فرد عادی، بلکه یک سلبریتی را برای این هدف انتخاب کرده است، جای تقدیر دارد. احتمالا بعضی از دوستان زبان به اعتراض بگشایند که چرا این سلبریتی ها را بزرگ می کنید و برایشان ارزش قائل هستید. اما این عزیزان گویا فراموش کرده اند که طبق تجربه چند انتخابات اخیر، گروه مرجع برای عامه مردم تغییر پیدا کرده است و نه تنها یک سلبریتی هنرمند، بلکه یک اینفلوئنسر نیز اکنون تبدیل به مرجعی برای انتخابات گشته است.

 

حال با علم به این قضیه واقعا رواست که ما با این تصمیم سخنگوی شورای نگهبان مخالفت کنیم؟! اتفاقا به نظر می رسد که ایشان خیلی خوب آسیب ها را شناخته اند و در زمین بازی نیز هوشمندانه قدم برداشته اند. زیرا اگر آهنگرانی این پیشنهاد را نپذیرد، نشان داده است که بر عکس شعارهایی که می دهد و می دهند، حاضر به گفتگو نیست و چیزی هم در چنته ندارد و در اذهان طرفداران و مردمی که به او به عنوان یک مرجع نگاه می کنند، قطعا آسیب خواهد دید. و از قضا وی این اشتباه را انجام داد و با یک واکنش خام دستانه و ناشی از عجله و ترس از رسوا شدن این پیشنهاد را نپذیرفته است.

 

 

اما اگر وی می پذیرفت که در روند انتخابات در کنار شورای نگهبان باشد و نظارت کند بر روند کار این نهاد، قطعا پس از مشاهده آن نمی توانست در مقابل افرادی که از وی توقع شفافیت و حق گویی و راست گویی دارند، چیزی جز حقیقت بگوید وگرنه بی شک خود رسوا می شد. در واقع کدخدایی توپ را در زمین آهنگرانی انداخت و در هر حالتی پیروز این بازی بود و هست. 

 

رفتار عباسعلی کدخدایی قطعا می تواند الگویی باشد برای سایر نهادها و مسئولان تصمیم گیر و تصمیم ساز که به دور خود دیوار نکشند و دایره داخلی و خارجی درست نکنند. اتفاقا همین باز کردن دایره بسته و نشان دادن اینکه امثال آهنگرانی نیز برای نظام اهمیت دارند و نظام آن ها را خارج از مرزهای خود نمی داند، نه تنها منفی نیست، بلکه می بایست از کدخدایی تقدیر هم بشود که قدم اول را برداشته و یک راه کار عملی را برای حل این معضل انتخاب کرده است.