کسب مدال در ۹۰ درصد تورنمنت‌های سال‌های اخیر کار هر کسی نیست

به گزارش بولتن نیوز، ذبیح‌الله پورشیب کاپیتان تیم ملی کاراته در حالی در بازی‌های آسیایی 2018 با کسب مدال برنز به دومین مدال خود در بازی‌های آسیایی دست یافت که طبق گفته اکثر کارشناسان حق او در دیدار نیمه‌نهایی این مسابقات مقابل " احمد مسفر" کویتی ضایع و ناداوری مانع از حضور او در دیدار نهایی شد. پورشیب که به دنبال دومین مدال طلای خود در بازی‌های آسیایی بود، بلافاصله بعد از این مسابقات همراه با دیگر ملی‌پوشان در مسابقات کاراته وان آلمان حاضر شد و با وجود خستگی به یک نشان برنز دیگر دست یافت.

کاپیتان تیم ملی کاراته در خصوص اتفاقات بازی‌های آسیایی، عدم توجه مسئولان ورزش ایلام و کسب نشان برنز کاراته وان آلمان به صحبت پرداخت که در زیر می‌خوانید:

 ابتدا در خصوص بازی‌های آسیایی 2018 اندونزی و اتفاقات آن مسابقات صحبت کن.

باید خدا را بابت کسب مدال در بازی‌های آسیایی شکر کنم. بازی‌های آسیایی 2018 دومین حضور من در این رویداد بود و موفق شدم بعد از کسب نشان طلا در بازی‌های آسیایی گوانگژو در اندونزی به مدال برنز دست پیدا کنم. خدا را شکر تمام بچه‌های ایران نتایج خوبی را کسب کردند که باعث خوشحالی جامعه کاراته شد. من برای کسب مدال طلا در اندونزی حاضر شده بودم اما متاسفانه نشد که به این مدال برسم. نمی‌خواهم چیزی را توجیه کنم، اما همه خبرنگاران، مربیان و ورزشکاران ایرانی و خارجی که در سالن بودند، مشاهده کردند که در دیدار نیمه‌نهایی و مبارزه با حریف کویتی با رقم زدن بدترین شرایط، مدال طلا را از من گرفتند. بعد از این اتفاق نیز با وجودی که از روحیه و انگیزه پایین برخوردار بودم برای کسب مدال برنز تلاش کردم، چرا که مدال بازی‌های آسیایی ارزشمند است.

بعد از ناداوری در دیدار مقابل حریف کویتی که منجر به عدم حضور تو در دیدار فینال شد، چگونه خودت را برای حضور در دیدار رده‌بندی آماده کردی؟

کاراته‌کا کویتی انصافا حریف بدی نبود اما در مسابقات جهانی و لیگ‌های کاراته وان هیچ وقت حضور ندارد. در دیدار نیمه‌نهایی نیز با وجود برتری شرایط به نحوی رقم خورد که مسابقه با شکست من به پایان رسید. بعد از  بازی اصلا از لحاظ روحی خوب نبودم و این که به آن صورت شرایط شکست من را رقم زده بودند برایم سخت بود، اما  کادرفنی و بچه‌ها خیلی به من روحیه و انگیزه دادند که حداقل مدال برنز را از دست ندهم. خدا را شکر در دیدار رده‌بندی نیز به مدال برنز دست یافتم تا دست خالی به کشور بازنگردم.

 با توجه به خستگی حضور در بازی‌های آسیایی اما در کاراته وان آلمان نیز به مدال دست پیدا کردی؟

حقیقتا بدنم از لحاظ آمادگی خیلی خوب بود. در 10 روزی که بین بازی‌های آسیایی و مسابقات کاراته وان آلمان  زمان بود، سعی کردم آمادگی‌ام را حفظ کنم، اما حضور در دو تورنمنت در فاصله زمانی 15 روزه باعث شد تا فشاری زیادی نیز به من وارد شود. حریفان اروپایی ما بسیار آماده در این مسابقات حاضر شده بودند و من با وجود خستگی مجددا برای این مسابقات وزن کم کردم که فشار زیادی را متحمل شدم. با وجود این شرایط تا قبل از دیدار نیمه‌نهایی بسیار خوب کار کردم و رقبای خوبی را شکست دادم اما واقعا در دیدار نیمه‌نهایی از لحاظ بدنی خسته بودم. در فاصله 15 دقیقه، به دلیل شرایط جدول مسابقات سه مسابقه برگزار کردم که این شرایط برای من که وزن کم کرده بودم خیلی سخت بود اما حریف من به دلیل برگزاری مسابقات خود در تاتامی دیگر با یک ساعت استراحت در مقابل من حاضر شد و همین موضع باعث شد تا او سرحال‌تر باشد.

 رقیبانت در این مسابقات چگونه بودند؟

من در آلمان حریفان خوبی را تا قبل از دیدار نیمه‌نهایی شکست دادم. حریفانی که قهرمانی جهان و قهرمانی مسابقات کاراته وان را در کارنامه خود داشتند و در جایگاه سوم تا پنجم رنکینگ هستند. همچنین مقابل مهدی خدابخشی یکی از جوانان خوب کاراته ایران به پیروزی رسیدم. در دیدار رده‌بندی نیز مقابل "آکتاش" ترکیه‌ای که رنکینگ دوم جهان را در اختیار دارد به برتری دست یافتم تا یک مدال دیگر را برای کشور عزیزم کسب کنم و از طرفی روند کسب مدال خود در تمامی مسابقات اخیر را ادامه بدهم.

 چه برنامه‌ای برای تداوم روند کسب مدال خود در مسابقات آینده داری؟

من در 5 تورنمنتی اخیری که شرکت کردم موفق شدم در 4 تورنمنت به مدال دست پیدا کنم و در یک تورنمنت نیز در دیدار رده‌بندی مغلوب شدم تا در جایگاه پنجم قرار بگیرم. از طرفی نباید فراموش کنیم این تورنمنت‌ها، مسابقات بسیار سخت و مهمی مانند لیگ‌های جهانی و بازی‌های آسیایی بوده است و حریفان بسیار قدرتمندی نیز در آن حضور داشتند. همچنین در بخش کومیته تیمی نیز در مسابقات قهرمانی آسیا به مقام قهرمانی دست یافتیم. خدا را شکر توانستم شرایط خود را از لحاظ آمادگی جسمانی و روحی و روانی حفظ کنم تا در تمام مسابقات ابتدا برای مدال طلا تلاش کنم و در شرایط غیر از این نیز حداقل سکوی قهرمانی خود را حفظ کنم.

 به نظر می‌رسد برای حفظ و تداوم روند کسب مدال سختی‌های زیادی را متحمل شدی.

واقعا حضور در مسابقات و کسب مدال اصلا کار راحتی نیست. برخی فکر می‌کنند کاراته‌کاها وقتی در چند تورنمنت پشت سر هم مدال کسب می‌کنند، به خاطر رقبای ضعیف و کار راحت آنها است، اما  اصلا اینگونه نیست و ما برای کسب هر مدال ماه‌های زیادی سختی را پشت سر می‌گذاریم و از همه چیز خود گذشت می‌کنیم تا به مدال برسم. کسانی که ورزش حرفه‌ای انجام داده باشند می‌دانند کسب مدال در 90 درصد تورنمنت‌ها واقعا کار بسیار سختی است و این اتفاق نیز کار هر کسی نیست. نباید فراموش کنیم قهرمان خوب دنیا نیز از حضور در چند مرحله مسابقه به یک یا دو مدال دست پیدا کنند و در چند مرحله نیز دست خالی باز می‌گردند. خدا را شکر کاراته‌کاهای ایرانی در سالیان اخیر توانستند قدرت خود را حفظ کنند که این نشان دهنده قدرت کاراته ایران و قابل احترام بودن آن است. بچه‌های ایرانی با کمترین امکانات به سختی تلاش می‌کنند تا از نام و پرچم ایران دفاع کنند.

 بعد از پایان بازی‌های آسیایی شاهد تقدیر استان‌های مختلف از نمایندگان مدال‌آور شهر خود بودیم. مسئولان استان ایلام برنامه‌ای برای تقدیر از تو داشتند؟

من هم شنیدم خیلی از استان‌ها از قهرمانان خود تجلیل کردند اما متاسفانه استانداری، شهرداری، شورای شهر و اداره کل ورزش و جوانان استان ایلام هیچ تجلیل و تقدیری از من نداشتند. همه از من توقع دارند و عنوان می‌کنند چرا رنگ مدال من به جای برنز به طلا تبدیل نشده اما هیچ کسی نمی‌گوید پورشیب 14 سال مداوم در حال کسب مدال برای ایران و استان ایلام است. برای مسابقه دادن هیچ وقت انگیزه‌ام کم نمی‌شود اما تا الان مسئولان استان ایلام آنقدر به من کم لطفی و بی‌مهری داشتند که نمی‌توانم حتی اسم آنها را بیاورم. در این سال‌ها مسئولان این استان هیچ کاری برای من نکردند.

 و به عنوان سوال پایانی نیز در خصوص شرایط تیم ملی کاراته برای مسابقات جهانی اسپانیا صحبت کن؟

تیم بسیار خوبی داریم و از راس کادرفنی تا تمامی اوزان همه برای بهترین نتیجه تلاش می‌کنند. در کنار این موضوع توانایی کسب خوشرنگ‌ترین مدال در تمامی اوزان و تکرار عنوان قهرمانی دو دوره گذشته در کومیته تیمی را نیز داریم. تک‌تک بچه‌های ما پتانسیل کسب بهترین مدال در مسابقات جهانی اسپانیا را دارند.