رئیس‌جمهور چگونه می‌توانست روز کارمند را مبارک کند؟

گروه اقتصادی: دکتر مجید سجادی پناه - استاد دانشگاه، در یادداشت پیش رو به این موضوع که «چگونه رئیس‌جمهور می‌توانست روز کارمند را مبارک کند» پرداخته و آورده است: این احتمال وجود دارد که کلید بحران‌های اجتماعی در کشور این بار توسط کارمندان دولت روشن شود؛ زیرا آن‌ها به‌وضوح می‌بینند که دولت از تمکن لازم برای ترمیم حقوق دوباره آن‌ها در سال 97 برخوردار است ولی اقدام مؤثری انجام نمی‌دهد.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به‌صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرارگرفته، به شرح زیر است:

کاهش قدرت خرید به میزان 50 درصد سفره کارمندان دولت را روزبه‌روز کوچک‌تر کرده است افزایش 35 تا 50 درصدی اجاره‌بها، افزایش قیمت گوشت، افزایش سرسام‌آور قیمت میوه، افزایش قیمت پوشاک و افزایش قیمت سایر اقلامی که سبد معیشتی او را تشکیل می‌دهد رشد حقوق 6 درصدی ابتدای سالش را کاملاً بی‌معنی کرده است و اگر به‌سرعت این شکاف بین حقوق و هزینه‌های زندگی کارمندان ترمیم نشود، در کنار کاهش مسلم بهره‌وری، این احتمال نیز وجود دارد که کلید بحران‌های اجتماعی در کشور این بار توسط کارمندان دولت روشن شود؛ زیرا آن‌ها به‌وضوح می‌بینند که دولت از تمکن لازم برای ترمیم حقوق دوباره آن‌ها در سال 97 برخوردار است ولی اقدام مؤثری انجام نمی‌دهد.

دولت در سال 97 درآمدهای خود را از فروش نفت، 48 میلیارد دلار، با میانگین صادراتی 2 میلیون و 410 هزار بشکه در روز و به نرخ هر بشکه 55 دلار در قالب بودجه اعلام کرد؛ اما آنچه در عالم واقع و در پنج‌ماهه اخیر اتفاق افتاد این بود که نرخ هر بشکه نفت از 55 به 73 دلار و نرخ ارز از 3500 به بیش از 8000 تومان در بازار ثانویه افزایش یافت؛ بنابراین با یک حساب سرانگشتی می‌توان پیش‌بینی نمود که درآمدهای دولت حداقل در امسال به دو برابر درآمدهای پیش‌بینی‌شده در بودجه افزایش یابد بنابراین سازمان برنامه‌وبودجه قادر است حقوق کارمندان دولت را در شهریورماه برای بار دوم با توجه به تورم افسارگسیخته ماه‌های اخیر ترمیم نماید و حتی می‌تواند برای جلوگیری از بار تورمی آن این افزایش را برای حمایت از تولید ملی به‌صورت مزایای غیر نقدی پرداخت نماید تا چرخ کارخانه‌های تولیدی نیز مانند چرخ سانتریفیوژها بچرخد.

یادمان نرود که در بحران سال 1929 که برخی از مردم دنیا زباله می‌خوردند راه‌حل کینر برای خروج از بحران این بود که دولت افرادی را استخدام کند تا چاله‌ای را بکنند و عده دیگر را بکار گیرد که همان چاله را پر کنند. تا از برآیند پرداخت حقوق به آن‌ها قدرت خریدی به وجود آید تا تقاضا تحریک و براثر تحریک تقاضا چرخ‌های تولید کارخانه‌ها به گردش درآید.

انتهای پیام/#