سبک و آلبوم‌ها
به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه صبح نو، سبک آهنگ‌هایش مخاطبان خاصش را داشت اما بعضی ترانه‌هایش برای همه ماندگار شدند. ترانه‌های «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونك»، «جمعه بازار»، «ایران» از این جمله هستند. وی پس از انقلاب و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با استاد فریبرز لاچینی و آقای احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت که در زمان خودش چندان مورد توجه قرار نگرفت. آلبوم‌های جان مریم، دلاویزترین،در ماه باران، جاودانه با عشق، شکوفه خاطرات، چراغی در افق، شکوفه در شکوفه و جلوه‌های ماندگار مجموعه کارهای مرحوم نوری در طول زندگی هنری‌شان بوده است.
از زبان شاگرد
آقای محمدرضا صادقی از شاگردان مرحوم نوری می‌گوید: استاد نوری به دلیل تولید آثاری ماندگار در این حوزه جایگاه عمیقی در موسیقی جدی کشور ما داشته و دارد. ما از گذشته تا امروز خوانندگان کلاسیک خیلی خوبی داشته‌ایم، استادانی از جمله مرحوم حسین سرشار، مرحوم بهجت قصری، احمد پارسی، فاخره صبا و دیگر خوانندگان خوب کلاسیک که یا خانه‌نشین شده یا مهاجرت کرده و به فعالیت هنری می‌پردازند.
وی درباره ویژگی صدای مرحوم نوری اضافه می‌کند: آقای نوری یک آموزش دیده در مکتب موسیقی و آواز کلاسیک بود و کاری هم که در حوزه خوانندگی انجام می‌داد همین بود؛ اما با بررسی آثارشان می‌توان دریافت که نه خیلی کلاسیک بود و نه خیلی پاپ. شاید بتوان به قول دکتر محمد سریر نام موسیقی نوین را بر این ژانر موسیقی و خوانندگی گذاشت.
آقای نوری به‌درستی تکنیک و توانمندی یک خواننده کــلاسیک را داشت با این حال من کارها و صدای ایشان را پلی بین موسیقی شرق و غرب می‌دانم. کارهای ایشان از جنسی است که می‌توان گفت نوعی پاپ مردم‌پسند است که ریشه در موسیقی محلی و علاقه‌مندی مردم به این فرم از موسیقی دارد و از طرفی به تکنیک جاری در موسیقی کلاسیک غربی گره خورده است. ایشان از شاگردان مرحوم فاخره صبا و ئولین باغچه‌بان بود که هر دوی این عزیزان از فارغ‌التحصیلان کنسرواتوار موسیقی کلاسیک در اروپا بودند.
وی درباره دلیل اقبال مردم به آثار مرحوم نوری نسبت به دیگر خوانندگان کلاسیک می‌گوید: این علاقه و استقبال مردم به‌خاطر جامعه شناسی عمیق ایشان است که به‌دلیل همکاری با شعرا و ترانه‌سرایان معاصر به مردم نزدیک شده و سعی بر تأثیرگذاری داشت. این در حالی است که دیگر خوانندگان کلاسیک فاقد این جامعه‌شناسی بوده و بیشتر در حوزه موسیقی کلاسیک غربی خود را محدود کرده و کمتر به خواسته عامه مردم توجه داشته‌اند. حال پس از استاد نوری چشم مردم به شاگردانی که وی تربیت کرده، روشن است. امید که آنان در این عرصه در موسیقی بازاری زمانه خویش حل نشوند و همچنان به آموزه‌های خود پایبند باشند.
روایت شهبازیان از «سفر برای وطن»
استاد فریدون شهبازیان آهنگساز قطعه «سفر برای وطن» سروده مرحوم نادر ابراهیمی که توسط مرحوم نوری خوانده شد، درباره این اثر می‌گوید:
نادر ابراهیمی ترانه‌ای به یادماندنی با نام «سفر به خاطر وطن» برای ایرانیان سروده که «محمد نوری» پس از سال‌ها آن را در مراسم «چهره‌های ماندگار» سال 85 بازخوانی کرد.
اجرای سال 85 این قطعه با تک‌نوازی ساز پیانو صورت گرفته است. این قطعه پیش از انقلاب اسلامی، برای یکی از سریال‌های تلویزیونی ساخته نادر ابراهیمی ساخته شده است که ظاهراً واکنش ساواک را هم در پی داشت. ساواک به ابراهیمی گفته بود که تو چه کسی هستی که براى ایرانخون دل خورده‌ای!
وی ادامه می‌دهد: برای این سریال مرحوم نادر ابراهیمی 2 تا شعر زیبا گفته بود که یکی «سفر برای وطن» و دیگری «ای وطن» بود که هر دو را محمد نوری خواند. ایشان از من خواست که برای این سریال بر اساس این دو شعر موسیقی بنویسم تا اجرا کنیم.
فیلمی که ساخته نشد
ایده اصلی ساخت فیلم «گل یخ» ابتدا برمبنای زندگی محمد نوری شکل گرفته بود. آقای کیومرث پوراحمد که به لحاظ هنری بسیار زیاد به صدای نوری علاقه داشت، می‌خواست فیلمنامه‌ای به‌نام «گل یخ» را براساس زندگی نوری نوشته و سپس با حضور خودِ وی آن را به فیلم تبدیل کند اما نوری با این مسأله موافقت نکرد. پوراحمد سپس این پیشنهاد را مطرح کرد که فیلمنامه براساس داستان زندگی محمد نوری نوشته شده اما یک بازیگر مطرح به جای او نقش آفرینی کند اما محمد نوری با این پیشنهاد هم موافقت نکرده و در جواب پوراحمد گفت: «کوچک‌تر از آنم که سناریویی براساس زندگی من نگاشته شود!»
و اینچنین شد که این فیلم با داستانی دیگر و بازیگرانی دیگر ساخته شد و سهم مرحوم نوری از سینما هیچ شد.
