چرا آتش به اختیار؟

گروه فرهنگی: سید مختار موسوی در یادداشت پیش رو که پیرامون دلایل صدور حکم آتش به اختیاراز سوی فرماندهی کل قوا به افـسـران جنگ نرم نگاشته معتقد است: فرمان آتش به اختیار یعنی افسران جنگ نرم مؤمن باتقوا و با بصیرت و سرباز واقعی ولایت، هر وقت خطایی دیدند، انحرافی دیدند؛ سهل‌انگاری دیدند، کوتاهی مسئولی را دیدند، با رعایت اصول اخلاقی و مر قوانین آن خطا و انحراف و کوتاهی و هل انگاری را به مقامات بالاتر و شخص موردنظر تذکر بدهد و تا پیگیری و حصول نتیجه و رفع مشکل سکوت نکند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به‌صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرارگرفته، به شرح زیر است:

برای اینکه دستگاه فرهنگی آنطوریکه بایدوشاید مطیع و مجری اوامر و نواهی ابلاغی از سوی فرماندهی و ولی امر مسلمین نبوده است؛ و در انجام مأموریت‌های محوله بر اساس شرح وظایف قانونی‌شان درست عمل‌نکرده‌اند.

یعنی حوزه‌های علمیه؛ سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت آموزش‌وپرورش، کمیسیون فرهنگی مجلس؛ صداوسیما و شورای عالی نظارت بر صداوسیما، سازمان سینمایی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی در انجام وظایف محوله کوتاهی نموده و مرتکب تسامح و تساهل فرهنگی شده‌اند. وضعیت بحرانی و غیرقابل‌تحمل حجاب و عفاف در جامعه، ترویج بی‌حیایی وبی عفتی در جامعه، ساخت و اکران فیلم‌های مستهجن، ساخت و پخش فیلم و سریال‌ها و موسیقی‌های نامناسب، انتشار کتاب و نشریات نامناسب، وضعیت بحرانی و غیرقابل‌قبول فضای مجازی در کشور؛ تصویب و اجرای سند ننگین 2030 و ده‌ها مورد کوتاهی فرهنگی دیگر.

برای اینکه از دستگاه دیپلماسی و دیپلمات‌ها، همان صدایی که از فرماندهی و رهبر انقلابی شنیده می‌شود، به گوش نمی‌رسد؛ و همان مواضع انقلابی که توسط فرماندهی و رهبری حکیم نظام اتخاذ می‌گردد توسط دستگاه دیپلماسی اتخاذ نمی‌گردد.

یعنی، دستگاه دیپلماسی با نگاه تیزبین انقلابی حوادث جهانی و منطقه‌ای را رصد نکرده و با رویکرد انقلابی و ادبیات انقلابی گستاخی‌ها و تهدیدات دشمنان نظام اسلامی و انقلاب اسلامی و ملت مسلمان ایران را پاسخ نداده‌اند؛ و این تسامح در امر دیپلماسی دشمنان خبیث را خیلی جسور و به طمع انداخته است.

آری صدور فرمان آتش به اختیار، برخلاف آن‌ها که در مصداق آیه شریفه ««فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ [1]»» به مرض و بیماری مزمن دل بیماری، کوردلی وبی بصیرتی و نق زدن مبتلا هستند؛ و صدور چنین فرمانی را عامل هرج‌ومرج می‌دانند، هرگز چنین معنا و مفهومی از این حکم حکیمانه مستفاد نمی‌شود.

برای اینکه مخاطبین این فرمان ولایت، همه مؤمن و اهل تقوا بوده و خداوند سبحان به‌واسطه این ایمان و تقوا؛ به آن‌ها قوه فرقان [2] و بصیرت و تشخیص حق از باطل و تمیز خیر از شر را اعطا فرموده و همه مخاطبین ان شاءالله در جایگاه مالک اشتر و سلمان فارسی‌های زمان برای علی زمانشان انجام‌وظیفه می‌کنند؛ و اتفاقاً یکی از دلایل این فرمان و خروجی آن پیشگیری از ایجاد هرگونه هرج‌ومرج و اعمال سلیقه در عرصه‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی و... است.

فرمان آتش به اختیار یعنی افسران جنگ نرم مؤمن باتقوا و با بصیرت و سرباز واقعی ولایت، هر وقت خطایی دیدند، انحرافی دیدند؛ سهل‌انگاری دیدند، کوتاهی مسئولی را دیدند، با رعایت اصول اخلاقی و مر قوانین آن خطا و انحراف و کوتاهی و هل انگاری را به مقامات بالاتر و شخص موردنظر تذکر بدهد و تا پیگیری و حصول نتیجه و رفع مشکل سکوت نکند.

آتش به اختیار یعنی انجام فریضه امربه‌معروف و نهی از منکر توأم با بصیرت و صبر انقلابی؛ که قطعاً اگر چنین بود ظفر انقلابی و رضای الهی نیز محقق خواهد شد.

آتش به اختیار یعنی مبارزه قاطع و انقلابی با مظاهر انواع فساد و تخلف در عرصه‌های مختلف در چارچوب شرع مقدس و قانون و اخلاق و عرف متعارف و پیگیری تا حصول نتیجه.

آتش به اختیار یعنی اینکه باید به آن حد از بصیرت برسیم که دیگر منتظر نباشیم تا مولایمان خود را برای هر مسئله ریزودرشتی هزینه کند؛ و منتظر نباشیم که در هر مسئله فرعی نظر و مواضع ولایت را بشنویم. با عمار شناس بود و در مواردی که مولا به دلایلی که فقط خدا واو می‌داند سکوت اختیار نموده است طبق رهنمودهای عمارهای ولایت عمل کنیم.

---

الاحقرسید مختار موسوی

چهاردهم رمضان المبارک 14398 هجری قمری

19 خرداد 1396 هجری شمسی

[1] ـ قرآن کریم ـــوره مبارکه بقره آیه شریفه دهم (در دلهای ایشان بیماری (جهل و عناد) است، خدا بر بیماری آن‌ها بیفزاید و برای ایشان است عذابی دردناک، به سبب آنکه پیوسته دروغ می‌گفتند.)

[2] ـ آیه شریفه 29 از ــــوره مبارکه انفال (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ) ترجمه: (ای اهل ایمان، اگر خدا ترس و پرهیزکار شوید خدا به شما فرقان بخشد (دیده بصیرت دهد تا به نور باطن حق را از باطل فرق گذارید) و گناهان شما را بپوشاند و شما را بیامرزد که خدا دارای فضل و رحمت بزرگ است.)