چرا فردوسی‌پور سانسور کرد؟

به گزارش مشرق، شب گذشته یک بار دیگر برنامه نود طبق روال هر هفته روی آنتن رسانه ملی رفت تا به آنچه که در این هفته در فوتبال کشور اتفاق افتاده بپردازد.
بسیاری از علاقمندان به این رشته و حتی افرادی که خیلی با فوتبال ارتباطی ندارند این هفته منتظر بودند تا ببینند چگونه فردوسی پور که ادعای اطلاع رسانی بدون غرض دارد، به حوادث رخ داده در ورزشگاه آزادی خواهد پرداخت که آقای مجری با سکوتش در خصوص این مسئله نشان داد تا چه حد به شعارهای که در این برنامه می دهد پایبند است.

مجری برنامه نود پروژه دور کردن اذهان مخاطبین از حوادث سکوهای ورزشگاه آزادی و فولادشهر را با نمایش نظر سنجی در خصوص دلایل محبوبیت آقای حجازی کلید زد.
فردوسی پور که می دانست اکثر مخاطبین این برنامه، اولا دوران بازیگری دروازه‌بان سابق استقلال را اصلا به یاد ندارند و ثانیا این مخاطبین از مربی گری ناصرخان شاهکار قابل ملاحظه ای ندیدند، به دلیل اظهارات غیر فوتبالی که اخیرا از کاپلوی فوتبال ایران شنیده اند و ظاهرا به مذاق آقای مجری هم خوش آمده، گزینه مورد نظر وی را انتخاب می کنند.
البته فردوسی پور برای دور کردن ذهن مخاطب از این مسئله که سکوهای ورزشگاه ها می تواند جایگاه مناسبی برای اعتراض به جنایات وحشیانه رژیم های عربی منطقه باشد، حتی دست به دامن سبیل مظلومی هم شد که ظاهرا و به زعم آقای مجری تراشیدن آن از باتوم هایی که ناجا بر سر جوانان و دانشجویان ایرانی زد مهم تر است.

البته این گونه رفتار های مجری نود خیلی هم دور از انتظار نیست، چه بسا در خصوص رپرتاژهای ویژه که در برنامه نود برای اصغر فرهادی رفت و یا ذهنیت سازی منفی که برای اخراجی های ده نمکی انجام داد خوش خدمتی خود به یک جریان فکری خاص را آشکار ساخته بود، اما مایه تاسف است از مدیران رسانه ملی بویژه آقایان پور محمدی و آقا زمانی که چرا در مقابل چنین رفتارهایی که منویات شخصی و عقده گشایی های فکری کاملا در آن دیده می شود سکوت کرده اند.