مایکل کین، مردی برای تمام نقش‌ها

در سینمای امروز کمتر بازیگری هست که برای هر نقشی آماده باشد، اما مایکل کین نشان داده که در ایفای متفاوت‌ترین نقش‌ها مهارت دارد. هنرپیشه انگلیسی این روزها هشتاد و چهار ساله می‌شود.

 

به گزارش بولتن نیوز، مایکل کین الگوی هنرمندان خودساخته است: شالوده‌ی خلاقیت او بر استعداد ذاتی، تجربه‌اندوزی و پشتکار فراوان شکل گرفته است. او تحصیلات مرتبی نداشت و هیچ آموزش ویژه‌ای ندید، اما با تلاش و کوشایی و البته مقداری خوش‌شانسی به یکی از مهمترین بازیگران سینمای امروز بدل شد.

مایکل کین بچه‌ی ناف لندن است. نگاه خیره، رفتار پراحساس، لهجه غلیظ، حالت بی‌قید و اندکی زمخت خود را از همین شهر گرفته که به آن عشق می‌ورزد و گفته است که تا دم مرگ به آن وفادار خواهد ماند.

 

مایکل کین در ۱۴ مارس ۱۹۳۳ در خانواده‌ای محروم در حومه‌ی جنوب شرقی لندن به دنیا آمد. پدرش در بازار ماهی‌فروشان باربر بود و مادرش پیش‌خدمت. آنها بچه‌های خود را با محنت و بدبختی بزرگ کردند.

 اما پسرک شیطان و بااستعداد جز به کنجی خزیدن و مطالعه کردن، سرگرمی و تفریحی نداشت.

 

کتاب بود که در زندگی محنت‌بار به او فرهنگی غنی داد و چشم او را به افق‌های دورتر باز کرد. او در مصاحبه‌ای گفته است که در سالهای سرشار از فقر و محنت کودکی "کتابخانه بهشت من بود".

او از کودکی به دنبال راهی برای فرار از رنج بی‌نوایی بود. شاید کسب درآمد مهمترین انگیزه‌ای بود که او را به دنیای هنرپیشگی سوق داد.

 

 همبازی‌های او در کوی و برزن به زودی به مهارت او در تقلید رفتار دیگران پی بردند و او بر آن شد که بخت و اقبال خود را در همین راه بیازماید. خودش گفته است که این پیشرفت را در خواب هم نمی‌دید: "انگار که در بخت‌آزمایی بالاترین برد را کرده باشم.»

مایکل کین در آغاز کار از دنیای نمایش انتظار زیادی نداشت. پس از پایان بردن خدمت سربازی برای کسب معاش به کارگری در پشت صحنه و بعد ایفای نقش‌های کوچک در سینما و تئاتر پرداخت.

 

نخست سیاهی لشکر بود و در دهها فیلم و سریال تلویزیونی نقش‌های کوچک ایفا کرد. پس از ورود به سینما با هر فیلم توجه بیشتری کسب کرد و نقش‌های بزرگتری به عهده گرفت.

 

مایکل کین با فیلم "الفی" (۱۹۶۶) به کارگردانی لویس گیلبرت به ستاره‌ای واقعی بدل شد و به اوج شهرت رسید.

لازم به ذکر است که فیلم موفق "الفی" در سال ۲۰۰۴ بار دیگر به روی پرده سینما آمد و این بار جود لا نقش اصلی را به عهده داشت، اما برای بسیاری از سینمادوستان هنرنمایی مایکل کین، که نزدیک ۴۰ سال قبل صورت گرفته بود، بسی دلنشین‌تر است.

مایکل کین در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در دهها فیلم سینمایی و چندین نمایش تئاتری نقش‌هایی بسیار متفاوت ایفا کرد. او هنرنمایی در فیلم "مردی که می‌خواست سلطان باشد" محصول ۱۹۷۵ به کارگردانی جان هیوستن را یکی از دستاوردهای هنری بزرگ خود می‌داند.

 

 در این فیلم که بیشتر صحنه‌های آن در افغانستان امروز می‌گذرد، نقش اصلی را شون کانری به عهده داشت.

مایکل کین دو بار جایزه اسکار را برای ایفای نقش دوم یا نقش مکمل برنده شد: برای فیلم "هانا و خواهرانش" به کارگردانی وودی الن در سال ۱۹۸۶ و برای فیلم "مقررات خانه سیدر" به کارگردانی لاس هالستروم در سال ۱۹۹۹. فیلم اخیر بر پایه رمانی موفق از جان ایروینگ، نویسنده معروف امریکایی، ساخته شده است.

 

نگاه خمار همیشگی مایکل کین به بیماری چشمی باز می‌گردد که او از بدو تولد بدان مبتلا شد. 

مایکل کین در عالم هنرپیشگان زندگی به نسبت آرام و دور از جنجال داشته است. درباره مشغولیات خود گفته است: "بازیگری تنها اعتیادی است که به آن مبتلا هستم".

او در سنین سالخوردگی نیز در فیلم‌های سینمایی زیادی شرکت کرد، از آثار جدی هنری تا فیلم‌های سرگرم‌کننده و پرجنجال مانند بتمن و "شوالیه تاریکی". او از ملکه بریتانیا لقب "سر" دریافت کرده است.

مایکل کین در هشتاد و چهار سالگی همچنان فعال است و قصد ندارد از حرفه‌ای که به آن عشق می‌ورزد، کناره بگیرد.