چرا تنها دعوت به صرفه جویی انرزی در خانه ها کافی نیست؟

گروه اقنصادی: این سنت هر ساله‌ای است که در ایران وجود دارد، تابستان‌ها این وزارت نیرو است که همکاری مردم را برای صرفه جویی در مصرف آب و برق طلب می‌کند و زمستان‌ها نیز این وزارت نفت و شرکت ملی گاز است که خواستار کاهش مصرف گاز برای گذران روزهای سخت، بدون قطعی گاز می‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، هر چند همکاری مردم برای عبور از روزهای به شدت گرم و روزهای به شدت سرد، لازم است و بررسی‌ها نیز نشان می‌دهد میزان مصرف انرژی در ایران بالاتر از استانداردهای بین المللی است اما باید توجه داشت، چه عواملی سبب شده است خانه‌های ایران یا به عبارت دیگر واحدهای مسکونی و اداری ایران تبدیل به سیاهچاله‌های انرژی شوند.

برآوردهای سرانگشتی نشان می‌دهد مصرف انرژی در ساختمان‌های ایرانی بین 6 برابر ساختمان‌های کشورهای اروپایی و 6.2 برابر استانداردهای جهانی است. آنچه سبب ایجاد چنین وضعیت نابسامانی شده است بدون تردید عواملی جز فرهنگ بوده است؛ به عبارت دیگر تنها فرهنگ شهروندان ایران در بیش از حد گرم کردن خانه‌ها در زمستان و بیش از حد سرد کردن خانه‌ها ر تابستان نیست که به مصرف بالای انرژی در ایران دامن زده است بلکه استاندارد نبودن وسایل گرمایشی و سرمایشی خود یکی از عوامل مهم بروز این وضعیت است.

بر اساس این گزارش نه تنها بخاری‌های گازی، اجاق گازها و سایر وسایل گرمایشی ایران استانداردهای لازم را در بازدهی نسبت به متوسط جهانی ندارند، بلکه وسایل سرمایشی مانند کولرهای آبی نیز از این معضل بزرگ رنج می‌برند.

استاندارد نبودن ساختمان‌ها

در کنار مصرف بالای انرژی در وسایل گرمایشی و سرمایشی و پخت و پز باید توجه داشت در موعد ساخت ساختمان در ایران، توجهی به استانداردهای لازم برای مصرف انرژی نمی‌شود از این رو ساختمان‌ها نه مانند عایقی برای نگهداری دما که به عنوان رسانای انرژی در ایران عمل می‌کنند و سبب می‌شوند انرژی به شدت هدر برود.

شاید اگر در کنار هشدارهایی از این دست، برنامه ریزی برای بهسازی ساختمان‌ها و سائل گرمایشی و سرمایشی مورد استفاده در آن صورت می‌گرفت، در یک دوره 10 ساله نه تنها شدت مصرف انرژی در ایران کاهش می‌یافت بلکه خانه‌های ایرانی خود به محیطی برای بهبود وضعیت مصرف انرژی تبدیل می‌شدند.

نبود کالای جایگزین

در حالی برخی ارزانی قیمت انرژی در ایران را عامل مهم بالا بودن مصرف عنوان می‌کنند که بررسی‌ها نشان می‌دهد سبد مصرف انرژی در ایران به شدت محدود است و همین محدودیت معادلات قیمت و مصرف را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال در حوزه خودروی سواری بنزین عمده‌ترین سوخت مصرفی است. حتی اگر قیمت بنزین به شدت افزایش یابد، تأثیر چندانی بر میزان مصرف ندارد چرا که تأثیر گذاری قیمت زمانی رخ می‌دهد که کالای جایگزین در دسترس به مصرف کننده معرفی شود. این کالای جایگزینیم تواند حمل و نقل عمومی یا سوختی مانند گاز و گازوییل و ... باشد.

این وضعیت در خانه‌ها نیز مشهود است، وقتی عمده سوخت مصرفی در زمستان گاز و عمده سوخت مصرفی در تابستان برق است و کالای جایگزین دیگری وجود ندارد، نمی‌توان به تأثیرگذاری افزایش قیمت بر میزان مصرف امیدوار بود چراکه حتی اگر در بدو امر، تحت تأثیر این اتفاق کاهش مصرف اتفاق بیفتد، در میان‌مدت مجدداً وضعیت به روال سابق بازخواهد گشت.