شکرخدا گودرزی با اعلام اینکه همچنان بعد از 6 سال اجرای نمایش «سهروردی» بلاتکلیف است،تاکید کرد برای پیشتولید این کار،500 میلیون احتیاج است.
به گزارش بولتن نیوز، این کارگردان و مدرس تئاتر دربارهی سرنوشت اجرای نمایش «سهروردی» گفت: در اولین افطاری رئیسجمهور با هنرمندان شرکت کردیم و همانجا با توجه به شعار پرداختن به شخصیتهای ملی در آثار هنری، بابت اجرای نمایش «سهرودی» پیگیر شدم البته که در همان مقطع قولهایی مبنی بر همکاری برای اجرایی شدن این پروژه داده شد اما هنوز عملی نشده است.
او یادآور شد: البته همزمان این نمایشنامه را در دو مسیر دیگر پیش بردیم و مسئولان سازمان تبلیغات اسلامی و دوستان انجمن حکمت و فلسفه هم نمایشنامه را مطالعه کردند و مشکلی در آن ندیدند. در نهایت آقای شفیعی (مدیرکل هنرهای نمایشی) با پرداخت ۸۰ میلیون تومان برای اجرای این کار موافقت کرد و مسوولان معاونت هنری هم حمایت پنجاهمیلیونی یک بانک را برای این کار جلب کردند.
شکرخدا گودرزی با اشاره به اینکه نمایش «سهروردی» پروژهی سنگینی است و برای پیش تولید حداقل ۵۰۰ میلیون تومان لازم داشت، افزود: نمیشد با این مبالغ وارد کار شویم چون کار جلوههای ویژهی خاصی داشت که باید لوازم آن تهیه میشد به هرحال اتفاق بزرگی داشت رخ میداد و علاوه بر پروداکشن سنگین قرار بود افراد برجستهای در بخشهای مختلف اجرایی همکاری کنند و حتی قرار بود بهزاد عبدی برای این نمایش یک سمفونی بنویسد. بازیگران کار هم انتخاب شده بودند اما در نهایت کاری انجام نشد و تا امروز هنوز پروندهی اجرای این اثر مسکوت مانده است.
گودرزی در بخش دیگری از این گفتوگو با اشاره به نامگذاری سالی به نام «تئاتر» ادامه داد: چرا سالی را به نام تئاتر نامگذاری میکنند اما اتفاقی نمیافتد؟ به هرحال وزیر جدید باید تعاملش را با خانواده تئاتر و نمایندهی اصلی آن که همان خانه تئاتر است بیشتر کند به هر حال تئاتر دریچهای به فرهنگ جامعه است؟ وزیر باید مشخص کند نگاهش به تئاتر شهرستانها، جشنوارهها، آموزش و پژوهش در تئاتر چیست، آیا اساساً چشماندازی برای سازمان تئاتر دارد یا ندارد؟ آیا میتواند از تئاتر اعادهی حیثیت کند و آن را به سمت تبدیل شدن به یک سازمان ببرد تا مثل سازمان سینمایی، یک سازمان تئاتر هم داشته باشیم؟
گودرزی دربارهی سرنوشت تئاتر «سهروردی» ادامه داد: از اجرای این کار منصرف نمیشوم چون شش سال از عمرم را روی این کار گذاشتهام.
او دربارهی اینکه آیا نمیتوان چنین نمایشی را با سرمایهگذاری بخش خصوصی به انجام رساند نیز گفت: سرمایهگذار خصوصی گیشهمدار است نه اندیشهمدار؛ بنابراین سمت چنین کاری نمیآید. نمایشی مثل «سهروردی» باید به تربیت ایرانی فکر کند نه به اینکه چقدر فروش کردیم. این همه تئاتر هست که فروش میکند؛ مسئله این است که ما یک کار فاخر تولید کنیم که سرمان را بالا بگیریم. اگر هنرمندان شهرستانها هم بدانند از تولید چنین آثاری حمایت میشود، شخصیتهای بسیاری در کشور هست که از کنج عزلت بیرون میآیند و دیگر «مرد عنکبوتی» نمیشود الگوی بچههای ما.