برگزاری نشست گفتمان «ضرب اصول»، واگذاری صدور مجوز کنسرت به استان ها و تاثیر مثبت موسیقی بر مغز انسان

گروه موسیقی، اولین نشست گفتمان «ضرب اصول» با هدف بررسی عملکرد ۱۵ ساله خانه موسیقی ایران در حالی برگزار شد که سخنرانان این نشست از نواقص موجود در اساسنامه این نهاد غیردولتی به شدت انتقاد کردند.

به گزارش بولتن نیوز، نقد عملکرد خانه موسیقی در نشست گفتمان «ضرب اصول»، واگذاری صدور مجوز کنسرت های زیر 500 نفر به استان ها، طنین موسیقی آذربایجان از ونکوور تا اردبیل و تاثیر مثبت موسیقی روی مغز انسان، سرخط مهمترین اخبار «بولتن موسیقی» امروز هجدهم خردادماه را به خود اختصاص داد.

رضا مهدوی کارشناس و مجری این نشست که یکشنبه ۱۷ خردادماه در پردیس سینمایی قلهک برگزار شد، در توضیح برگزاری سلسله نشست های گفتمان «ضرب اصول» توضیح داد: گفتمان ضرب اصول بنا دارد تا گفتمانی را رایج کند که همه ما به نوعی از آن عبور کردیم و در محافل غیر رسمی صحبت هایی را پشت سر هم انجام دادیم که بهتر است آنها را به صورت رو در رو انجام دهیم. اتفاقا بعد از اینکه چنین فضایی به وجود آمد بسیاری به صورت شفاهی اشتیاق و عرض ارادت خود را اعلام کردند. به هر ترتیب آنچه برای ما در این سلسله نشست ها بسیار اهمیت دارد مفهوم واقعی نهادینه کردن حکومت مردم بر مردم است که بیاییم نقدپذیر باشیم، اشکالات خود را بپذیریم و اگر حقی در رابطه با انتقادها داریم از آن دفاع کنیم.

این آهنگساز ادامه داد: قرار بود این سلسله نشست ها از سه تا چهار هفته گذشته به صورت یک گفتمان صمیمی برگزار شود اما به دلیل برخی از فشارهایی  که انجام گرفت، برگزاری این نشست به تعویق افتاد. اما امیدواریم از این پس این نشست ها بتواند به شکل منسجم و اصولی در نقد و مباحث پیرامون موسیقی شکل منسجم تری به خود بگیرد. ضمن اینکه ما چند موضوع را در این رابطه مدنظر قرار دادیم که این بار قرعه به نام خانه موسیقی افتاد و خوشبختانه اهالی موسیقی نیز از آن استقبال کردند.

ابوالحسن مختاباد بازرس سابق خانه موسیقی و از منتقدان اصلی عملکرد ۱۵ ساله این نهاد که فایل صوتی سخنرانی اش در این جلسه پخش شد با بیان اینکه نقد خانه موسیقی را باید از نقد درون صنفی به بیرون از این نهاد آورد، توضیح داد: متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و بحث اصلی و اساسی ما این است که هیات مدیره خانه موسیقی به عنوان یک نهاد دموکراتیک نیازمند فرد دموکراتیک است که رعایت قواعد صنفی در پله اول و پایبند بودن به دموکراسی و قواعد آن در پله دوم مدیریت این نهاد است. ما باید به نظر دیگران احترام بگذاریم، انتقادات را بشنویم، اگر درست است پیگیری کنیم و اگر کاری را اشتباه انجام دادیم از آن عذرخواهی کرده و در نهایت در رفع آنها تلاش های لازم را انجام دهیم، که متاسفانه هیات مدیره خانه موسیقی چنین ویژگی را ندارد.

وی افزود: با گفتن اینکه ما در نشست های ماهانه انتقادات را می پذیریم، نمی توان ادعا کرد که انتقادپذیر هستیم. متاسفانه انتقادات به خانه موسیقی در این ۱۵ سال فراوان است اما تمرکز من به اساسنامه این نهاد است که برای تمامی هنرمندان عرصه موسیقی مانند قانون اساسی برای رییس جمهور است که به طور طبیعی اگر رییس جمهور این قوانین را رعایت نکند با پرسش هایی مواجه خواهد شد. متاسفانه خانه موسیقی چه در حوزه شورای عالی و چه در حوزه هیات مدیره عملکرد مناسبی نداشته است و حتی همه می دانیم که دوره فعالیت سه ساله شورای عالی گذشته، اما کسی چیزی نمی گوید. حال این سئوال برای من مطرح می شود که آیا جمع کردن آدم ها برای انجام امور صنفی و انتخاب هیات مدیره و شورای عالی خانه موسیقی اینقدر برای آقایان سخت است؟ آیا آقایان نوربخش و سریر که در حوزه حقوق تحصیلات عالیه دارند، اساسنامه را مطالعه نکرده اند که بدانند یکی از وظایف اصلی آنها، اجرای قواعد اصولی اساسنامه و برگزاری مجامع عمومی است؟

مختاباد با مطرح کردن برخی از مباحث حقوقی در تشکیل مجمع عمومی و اساسنامه خانه موسیقی بیان کرد: آیا این رعایت قواعد صنفی است که عده ای از اعضا به شما اعتماد کنند و شما دستمزدهای میلیونی بگیرید. آیا این دوستان که حقوق دو و نیم میلیون تومانی می گیرند نباید وقتی کاری را انجام می دهند اطلاع رسانی کنند؟

این منتقد و روزنامه نگار در ادامه صحبت های خود گفت: شما باید به انتقاداتی که به شما وارد است، پاسخ دهید اما فقط مشغول حرف زدن هستید. چرا نباید اساسنامه خانه موسیقی تا چند روز پیش در سایت این نهاد که متعلق به همه است، وجود داشته باشد؟ چندی پیش قانون دسترسی آزاد اطلاعات توسط رییس جمهور ابلاغ شده و اگر کسی از اجرای این قانون سرپیچی کند، این یک جرم است و می دانید که بعد از ارتکاب جرم همه می توانند از آن شکایت کنند. نکته جالب توجه برای من این است که آقایان حتی حاضر نیستند در نشست دوم این جلسه نقد و بررسی حضور داشته باشند. این چه معنی دارد؟ اگر نقدها درست است که باید بپذیرید و اگر هم این نقدها درست نیست، پس منتقدان نیز باید با توضیحات شما به اشتباه خود پی ببرند. من معتقدم اگر یک قاعده دموکراتیک را بپذیریم اعضای هیات مدیره در این فضا باید لطف کنند و استعفا دهند و مطمئن باشند اگر سکان هدایت خانه موسیقی را به افراد دیگری واگذار کنند، چیزی از هم پاشیده نمی شود.

عضو سابق کانون پژوهشگران خانه موسیقی بیان کرد: شما ترکیب سنی هیات مدیره را ببینید متوجه می شوید که فقط یک نفر زیر ۵۰ سال سن دارد و بقیه بالای ۶۰ سال سن دارند که قاعدتا اگر جایی برای آنها وجود داشته باشد فقط شورای عالی خانه موسیقی است، پس می بینید که آنها انرژی آنچنانی برای کار جدی ندارند و این موضوعی است که باید حتما مورد توجه دوستان قرار بگیرد.

ساسان فاطمی نویسنده و پژوهشگر موسیقی نیز در نشست بررسی عملکرد ۱۵ ساله خانه موسیقی، توضیح داد: بنده از سال ۸۶ تا ۸۷ عضو هیات مدیره خانه موسیقی بودم، ضمن اینکه از سال ۸۱ تا ۸۳ در کانون پژوهشگران و از سال ۸۵ تا ۸۷ عضو هیات مدیره و رئیس هیات مدیره کانون پژوهشگران بودم، اما در این مدتی که در این حوزه صنفی فعالیت می کردم باید بگویم که خانه موسیقی نگاه عمیقی به درون خود نمی کند و تاکنون کارهایی را انجام داده که خیلی ثمری نداشته است.  متاسفانه این نهاد موسیقایی غیردولتی تا حدود زیادی منفعلانه عمل کرده است که عدم توجه به تشکیلات، بی توجهی به اساسنامه و مواردی از این دست از مهمترین ضعف هایی است که می توان به آن اشاره کرد. نکته جالب اینجاست وقتی در همین یکی دو روزه اساسنامه خانه موسیقی را مجددا روی سایت گذاشتند محتوای اساسنامه هنوز از واژه کمیته به جای کانون ها استفاده کرده است. یعنی حتی اصطلاحاتی که در اساسنامه تغییر کرده، به شکل قدیم آن در سایت گذاشته شده و آقایان فقط تنها تغییری که روی این اساسنامه دادند، در مدت زمان فعالیت هیات مدیره خانه موسیقی بوده که دو سال را به چهار سال تغییر دادند.

وی افزود: من هنوز نمی دانم اعضای مادام العمر هیات مدیره خانه موسیقی دوست دارند این اساسنامه را با دقت مطالعه کنند یا خیر؟  من باز هم تاکید می کنم هیچ ایرادی به نوع اساسنامه نوشتن نیست، بلکه ایراد این است که وقتی اشکالی در اساسنامه به وجود می آید کسی برای حل کردن آن کاری را انجام نمی دهد. متاسفانه در این مدت آنچه مشاهده کردم این بود که برخوردها در خانه موسیقی به هیچ عنوان زیبنده هنرمندان نیست و اساسنامه این نهاد موسیقایی که باید بخشی از آن درباره نحوه فعالیت کانون ها و اینکه به چه شکل باشند، نبود.

فاطمی با انتقاد از نحوه برگزاری مجامع عمومی خانه موسیقی نیز توضیح داد: یکی از مشکلات مهم خانه موسیقی، گسترش بی رویه اعضای آن بود که من در زمان حضورم در هیات مدیره می خواستم جلوی آن را بگیرم که متاسفانه نه در این حوزه و نه در هیچ حوزه دیگری موفق نشدم. ما در آن مدت تلاش کردیم که تمامی نمایندگان هیات مدیره کانون های وابسته به خانه موسیقی در جلسات هیات مدیره به صورت مرتب حضور داشته باشند که متاسفانه این هم میسر نشد. ما درباره وظایف سازمانی و مدنی هیات مدیره خانه موسیقی نیز پیشنهاداتی را ارائه دادیم که این هم مورد پذیرش آقایان قرار نگرفت. البته در این راه پیشنهاد ما این بود که مدیرعامل را از هیات مدیره انتخاب نکنیم، اصولا بر این باور بودم که ضرورتی ندارد که مدیرعامل اهل موسیقی باشد و پیشنهاد دادم که از خارج از نهاد مدیرعامل را انتخاب کنید که این موضوع را نیز قبول نکردند.

عضو اسبق هیات مدیره خانه موسیقی در ادامه صحبت های خود با اشاره به تلاش های انجام گرفته درباره تغییر اساسنامه درباره نحوه برگزاری مجمع عمومی، گفت: طی جلسات متعددی که پیرامون تغییر اساسنامه برگزاری مجامع عمومی خانه موسیقی برگزار کردیم، نتیجه این شد که تغییرات ۶۰ درصدی پیرامون اساسنامه مجمع عمومی اعمال شود اما نکته جالب اینجاست بعد از اینکه ما از هیات مدیره رفتیم، این تغییرات ۶۰ درصدی نه تنها اعمال نشد بلکه هم اکنون اساسنامه ای که در سایت منتشر شده، همان چیزی است که قبل از این تغییرات ۶۰ درصدی وجود داشته است و جالب اینجاست که این تغییرات، تصویب شده بود و گویا بعد از اینکه من از سمت خود در هیات مدیره خانه موسیقی کناره گیری کردم، این تغییرات به شیوه قبلی خود انجام گرفت.

این مولف و پژوهشگر با اشاره به برخی از مشکلات صنفی دیگر در خانه موسیقی، تصریح کرد: دوستان برای ختم مادر یکی از موسیقیدانان پول خرج می کردند اما برای کارهایی که ما می خواستیم، می گفتند پول نداریم. من واقعا نمی دانم دوستان چه علاقه ای برای خریدن ساختمان جدید دارند و اصلا نمی دانم اینها به چه دردی می خورند. البته اینجا لازم است به نکته دیگری نیز اشاره کنم، اینکه هیات مدیره خانه موسیقی اصلا حق ندارد که هیات مدیره کانونی را معلق کند و این موضوع هم در کنار موارد دیگر از مهمترین مواردی است که باید به آن توجه کرد.

فاطمی در بخش دیگری از صحبت های خود تاکید کرد: در حال حاضر دوران فعالیت شورای عالی خانه موسیقی که سه سال بود، تمام شده است. حتی دوران تصدی گری هیات مدیره فعلی خانه موسیقی روز سوم بهمن ماه سال ۹۳ به اتمام رسیده است اما من فکر می کنم دوستان اساسنامه ای که سال ۹۱ تصویب کردند مدنظر خود قرار داده اند، چرا که اگر دوران فعالیت هیات مدیره فعلی را ۴ سال در نظر بگیریم و به این نکته مراجعه کنیم که سوم بهمن ماه سال ۸۹ این هیات مدیره انتخاب شده اند، پس باید بدانیم این دوره نیز به اتمام رسیده است. ما از دموکراسی صحبت می کنیم اما گویا آنها مثل دیکتاتورهای آفریقایی تلاش می کنند که به انواع و اقسام مختلف به دوران فعالیتی خود اضافه کنند که به نظر من دیگر با این شیوه مجمع عمومی برگزار کردن معلوم است که می مانند و دیگر احتیاجی به کارهای دیگر نیست.

وی تصریح کرد: هیچ آدم غیردموکراتیکی حق ندارد از مواهب دموکراسی استفاده کند. به نظر من دوستان خانه موسیقی باید به این نکته توجه بیشتری کنند.

محمد سعید شریفیان آهنگساز و اولین مدیرعامل خانه موسیقی نیز در این نشست با اشاره به اهمیت خانه موسیقی و نقش آن در ترویج فعالیت های موسیقایی و اقتصادی حوزه موسیقی، گفت: وقتی صحبت از تدوین اساسنامه شد تعدادی از اهالی موسیقی از جمله آقای روشن‌روان و دیگر دوستان دور هم جمع شدند و اساسنامه خوبی را تدوین کردند که شاید در حال حاضر دارای ایراداتی باشد اما نسبت به زمان خود، اساسنامه خوبی بود که در حالت بسیار دوستانه ای تدوین شد. در آن زمان بود که تعدادی از دوستان از من دعوت کردند تا به عنوان مدیرعامل در این نهاد حضور داشته باشم، من هم با کمال افتخار و خوشحالی پذیرفتم که در اولین نهاد مدنی موسیقی قدم بگذارم و بازوی کمکی باشم برای سر و سامان دادن به موسیقی.

وی با اشاره به اقدامات انجام گرفته خانه موسیقی در دوران مدیریتی خود، توضیح داد: آن چیزی که در آن سال ها برای ما بسیار حائز اهمیت بود، وجه حقوقی خانه موسیقی بود که برای ثبت قانونی آن اقدامات لازم را انجام دادیم و گر چه در این زمینه هم با مشکلات بسیار زیادی مواجه شدیم اما بالاخره توانستیم این نهاد را به ثبت قانونی برسانیم، اما در دیگر فعالیت ها، سرعتی که می خواستم وجود نداشت و بعد پس از آن صحبت های پراکنده دیگری را نیز شنیدم که باعث شد از سمت خود استعفا دهم.

وی با انتقاد از شرایط این سال های خانه موسیقی، بیان کرد: یکی از بحث های مهمی که در خانه موسیقی طی این سال ها مطرح بوده، کم کاری خانه موسیقی بود که اگر چه فعالیت های کم و بیش صنفی در این فضا انجام گرفته، اما واقعا در مجموع آن چیزی که باید انجام می شده است، اتفاق نیفتاد. یکی از همین موارد بحث ارکسترها بود که خانه موسیقی آن را خیلی دست‌کم گرفت و بعد از آنکه بحث هایی در مورد نحوه حضور نوازندگان و خارج شدن آنها از ارکستر به وجود آمد، خانه موسیقی وارد ماجرای ارکسترها نشد.

این آهنگساز ادامه داد: توقع ما از خانه موسیقی این است که از عرصه سیاست زدگی به کنار باشد که متاسفانه نه تنها این اتفاق انجام نگرفته، بلکه خانه موسیقی مستقیما وارد مسائل سیاسی شد و ما در انتخابات ریاست جمهوری اخیر دیدیم که خانه موسیقی موضع مشخصی در طرفداری از آقای قالیباف می گیرد در حالی که  صنف اصلا اجازه ندارد وارد مسائل سیاسی شود اما ما دیدیم که هیات مدیره خانه موسیقی به آقای قالیباف تمایل خود را نشان داد.

این هنرمند گفت: بحث آموزشگاه های موسیقی نیز یکی از مهمترین مواردی بود که باید در این ۱۵ سال وارد آن می شدیم اما متاسفانه این کار انجام نگرفت و اگر خانه موسیقی زودتر از اینها وارد فضا می شد، شاید هم اکنون این بلبشو را نداشتیم.

کامبیز روشن‌روان مدیرعامل سوم خانه موسیقی نیز در این نشست گفت: من جزو اولین نفراتی بودم که همراه با تعدادی دیگر از هنرمندان دور هم جمع شدیم و تلاش کردیم تا تشکیلات مدنی خانه موسیقی را شکل دهیم و در این راه هم کارهایی را انجام دادیم که در راستای اهداف صنفی قرار گرفت. اما لازم است در اینجا به نکته ای اشاره کنم که در مورد نحوه برگزاری مجمع عمومی است که عده ای از دوستان معتقدند باید بتوانیم هر۷ هزار نفر را در مجمع عمومی داشته باشیم که من لازم است بگویم تا آنجایی که یادم می آید، تلاش ما این بود تا با تلفن و نامه این کار را انجام دهیم. حتی در این راه از پست برای انجام امور استفاده می کردیم که متاسفانه به دلیل مشکلات پستی که در آن سال ها وجود داشت، با مشکلات متعددی پیرامون دعوت از احزاب برای حضور در مجمع عمومی مواجه می شدیم که کار را برای ما سخت می کرد.

این آهنگساز در مورد موضوع انتخاب مدیرعامل از خارج از خانه موسیقی، گفت: موردی که آقای فاطمی به آن اشاره کردند صحبتی بود که در زمان من مطرح شد، ولی به هر حال نظر جمع این بود که مدیرعامل باید کسی باشد که هم از موسیقی سر در بیاورد و هم امور مدیریتی را بتواند هدایت کند. بنابراین تصمیم بر این شد که در ابتدا از بین اعضا مدیرعامل انتخاب شود، بعد اگر دیدیم گزینه مناسبی پیرامون این موضوع وجود ندارد، برویم و از بیرون مدیرعاملی را برای هدایت امور انتخاب کنیم

بر اساس این گزارش بعد از پایان صحبت های منتقدان حاضر در جایگاه، رامتین غفاری بازرس تعاونی مسکن خانه هنرمندان با اشاره به عملکرد خانه موسیقی در دفاع از حقوق مادی و معنوی هنرمندان موسیقی به انتقاد از عملکرد هیات مدیره خانه موسیقی در این دوره پرداخت.

اجرای صحیح اساسنامه، تلاش برای آشنایی اعضا با امور صنفی، انتقاد از اعلام نشدن تغییرات اساسنامه، تضییع حقوق هنرمندان عضو تعاونی مسکن، تعلیق کانون سازندگان ساز، حضور غیرقانونی اعضای هیات مدیره فعلی، نحوه انتخاب بازرسان تعاونی مسکن از جمله موارد دیگری بود که غفاری در این نشست به آن اشاره کرد.

شروین مهاجر عضو دیگر خانه موسیقی نیز در این نشست گفت: دوستان باید پاسخ دهند که در این چند سال فعالیت هیات مدیره چه بوده است؟ من معتقدم دوستان به ما باید پاسخ دهند که کی ما باید جوانان موسیقی بمانیم و آنها هنرمندان بزرگ موسیقی این سرزمین.

شهرام صارمی نیز در این نشست گفت: بسیار منتظر هستیم که دوستان تاریخ مشخصی را برای برگزاری نشست مشترک اعلام کنند تا ما نیز بتوانیم با آنها وارد گفتگو شویم. من از همین حالا استعفای خودم را از عضویت در خانه موسیقی اعلام می کنم و هر زمان که دیدم از من حمایت کردید، دوباره بازخواهم گشت.

فروغ بهمن پور پژوهشگر و عضو دیگر خانه موسیقی نیز در پایان این مراسم با انتقاد از عملکرد خانه موسیقی و معاونت هنری وزارت ارشاد در کم توجهی به وضعیت جسمانی فرهنگ شریف نوازنده پیشکسوت موسیقی کشورمان که این روزها در بستر بیماری است، گفت: دیگر لازم به توضیح نیست که بگویم استاد فرهنگ شریف در این مدت با مشکلات بسیار زیادی به لحاظ جسمانی و بیمه نیز مواجه شدند، کما اینکه این استاد بزرگ موسیقی ایرانی برای درمان خود مجبور شد یکی از سازهای خود را به فروش برساند که بتواند از عهده هزینه درمان برآید.

وی افزود: متاسفانه شرایط حمایتی از پیشکسوتان هنر موسیقی در بدترین شرایط ممکن قرار دارد، اما همین جا اعلام می کنم که اگر خدای نکرده استاد فرهنگ شریف از این دنیا رفت، خانه موسیقی حقی ندارد که بالای سر جنازه او بیاید و آقای سجادی از آقای مرادخانی تشکر کند و خانه موسیقی هم از معاون هنری تقدیر انجام دهد.

دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخشنامه ای اختیار صدور مجوز اجرای صحنه ای زیر 500 نفر را به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها واگذار کرد.

براساس بخشنامه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و به دستور علی مرادخانی معاون هنری، از تاریخ 17 خردادماه، همه مجوزهای اجرای صحنه ای موسیقی برای تمامی فضاهای عمومی، توسط ادارات کل استانی پس از هماهنگی با مراجع ذی صلاح، با رعایت مفاد آئین نامه اجرای صحنه ای و حفظ شئون اسلامی درحین برگزاری و انجام تبلیغات، بلامانع است.

این بخشنامه شامل: اجراهای صحنه ای موسیقی- محلی، تلفیقی، نواحی، مقامی، سنتی ، پاپ، کلاسیک، آموزشی و پژوهشی – سفره خانه ها و گردهمای خواهد بود.

در بخش دیگر این بخشنامه آمده است: مجوز زیر 500 نفر در تهران شامل سالن های رودکی ، مجموعه فرهنگی برج آزادی و فرهنگسرای نیاوران نبوده و این سالن ها کماکان برای اجرای برنامه های زیر 500 نفر باید از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کنند.

براساس اختیارات قانونی، تمامی اجراهای موسیقی در کشور اعم از کنسرت ها و اجراهای موسیقی میان برنامه ای باید مجوز لازم را از دفتر موسیقی یا ادارات کل استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کنند.

در سال های اخیر بعضی از نهادها و سازمان ها از جمله شهرداری های چندین شهر بدون اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اقدام به برگزاری کنسرت هایی کرده بودند که مشکلاتی را به وجود آورد، براساس این تفویض اختیار همه نهادها، شرکت ها و سازمان ها برای استفاده از برنامه های موسیقی، ملزم به دریافت مجوز از اداره یا اداره کل ارشاد آن استان یا شهرستان هستند.

پیش از ابلاغ این بخشنامه، از حدود یک سال گذشته این طرح به صورت محدود در دو استان اصفهان و فارس اجرا و نتایج حاصله از آن ارزیابی و مشکلات و موانع برطرف شد.

خواننده و آهنگساز موسیقی فولکلور کشورمان به زودی با انتشار تازه‌ترین آلبوم موسیقایی خود، کنسرت‌های شهرستان و خارج از کشورش را برگزار خواهد کرد.

رحیم شهریاری ضمن تشریح تازه‌ترین فعالیت‌های موسیقایی خود توضیح داد: به تازگی کار ضبط و تولید آلبوم جدیدم را به پایان برده‌ام و تصمیم دارم تا یک ماه آینده آن را در بازار موسیقی منتشر کنم. این آلبوم از جمله آثار موسیقایی گروه «آراز» است که در کشورهای کانادا، ترکیه، جمهوری آذربایجان و ایران میکس و مستر شده و دارای ویژگی‌های جالب توجهی است که می‌تواند برای مخاطبان مورد استفاده قرار گیرد.

وی در مورد ویژگی‌های این آلبوم موسیقایی توضیح داد: تفاوتی که این آلبوم با کارهای دیگرم دارد، این است که من در این اثر دو آهنگ ترکیه‌ای دارم که تاکنون در کارهای قبلی‌ام آن را تجربه نکرده بودم و همه مخاطبان می‌دانند که عمده کارهایی که انجام گرفته، بیشتر آذربایجانی بوده است. ضمن اینکه من در این آلبوم قطعه موسیقایی را بازسازی کرده‌ام که مربوط به ۳۰۰ سال پیش است که حتی اهالی قدیمی شهر تبریز نیز نمی‌دانند که آهنگساز این کار کیست.

شهریاری افزود: گرچه آثار زیادی را در حوزه موسیقی آذربایجان کار کرده‌ام، اما تا به امروز کاری را با لهجه تبریزی تجربه نکرده‌ام. در این آلبوم که هنوز نام مشخصی ندارد، ضمن حضور رضا رضوی به عنوان یکی از آهنگسازان، بنده دو ملودی را نیز ساخته‌ام که می‌توان گفت ۵۰ درصد اثر ایرانی و ۵۰ درصد دیگر ترکیه‌ای است.

این آهنگساز و خواننده در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چرا علاقه چندانی برای انتشار آثار مشترک با خوانندگان پاپ ایرانی ندارد، گفت: طی سال‌های اخیر خواننده‌های پاپی بوده‌اند که پیشنهاد داده‌اند تا آثار مشترکی را به زبان فارسی و ترکی بخوانم اما به دلیل اینکه موسیقی آذربایجانی و موسیقی ایرانی تفاوت‌های عمده‌ای با هم دارند، ترجیح دادم که در این فضا حضور نداشته باشم. البته اگر خواننده فارسی‌زبانی پیدا شود که تمایلی برای اجرای یک اثر موسیقایی به زبان آذری داشته باشد، این کار را انجام خواهم داد ولی هنوز خواننده‌ای را سراغ ندارم که توانایی این کار را داشته باشد. به هر ترتیب باز هم به این نکته اشاره می‌کنم که آنچنان موافق خواندن ترکی و فارسی در یک قطعه مشترک نیستم.

وی ادامه داد: ادغام کردن موسیقی آذربایجان با موسیقی‌های اسپانیایی، یونایی و حتی سوئدی موضوع جالب توجهی برای من است و ممزوج شدن این دو گونه موسیقایی تاکنون تجربه‌های خوبی را فراهم کرده است. حتی ما می‌بینیم که بسیاری از خوانندگان فارسی زبان با استفاده از ملودی‌های مشهوری چون «ساری گلین» یا «کوچلر» توانسته‌اند آثار فارسی خوبی را به مخاطبان ارائه دهند اما به هر حال من تاکید دارم که نباید قطعه‌های ترکی و فارسی را با هم خواند.

شهریاری درباره تازه‌ترین کنسرت‌های گروه نیز گفت: بعد از تور کنسرت‌های ۲۰ روزه‌ای که در کشور کانادا به ویژه شهر ونکور داشتیم، قرار است در شهرهای کرج، اردبیل و تبریز نیز برنامه‌هایی داشته باشیم که امیدوارم مورد پسند مخاطبان قرار گیرد.

دکتر «عبدالرحمان نجل رحیم» متخصص مغز و اعصاب (نورولوژی) به تازگی در جمع اعضای کارگروه روان شناسی خانه ی اندیشمندان علوم انسانی با اشاره به اهمیت و جایگاه موسیقی تاکید کرد که موسیقی روی مغز انسان تاثیر مثبت دارد.

نجل رحیم در سخنرانی اش در خانه ی اندیشمندان در تهران، به بررسی و تحلیل موسیقی از دیدگاه مغز محور پرداخت و گفت : موسیقی از این جهت اهمیت دارد که هنری است که از کنش های مغز برای ارتباط با دیگری بهره می برد. به عنوان پزشک علاقه مند هستم که کنش انسان را درباره ی تاثیر موسیقی بررسی کنم.

وی افزود: موسیقی را می توان از 2 دیدگاه نگاه کرد. یک نوع موسیقی کلی که ما به عنوان یک موجود زنده برای این که بقا و ادامه ی حیات بدهیم به آن نیاز داریم و در ارتباط و تعامل با دیگران ضروری به نظر می رسد. این نوع از موسیقی از زمانی که نوزاد متولد می شود برای هماهنگ کردن حرکاتش که ریتم خاصی را دنبال می کند در طول مسیر زندگی با او همراه است و در ما به صورت بیولوژیک وجود دارد. نوع دوم، آن موسیقی است که به عنوان یک هنر در اجتماع مطرح است.

این متخصص مغز و اعصاب تصریح کرد: یکی از تجربه های من درباره ی تاثیر موسیقی روی مغز در ارتباط با یکی از بیمارانم رخ داد. این بیمار که گیتاریست بود دچار تیک های عصبی می شد. نکته ی مهم این بود که هنگامی که وی گیتار می زد و ریتم خاصی را دنبال می کرد دیگر اثری از تیک های عصبی نبود که این موضوع نشان دهنده ی اهمیت موسیقی در کنش یک فرد است.

او ادامه داد: زمانی که این فرد شعر می خواند، دوباره تیک های عصبی شروع می شد ولی هنگامی که یک نوع موسیقی همراه با شعر خواندن ادامه پیدا می کرد، باز هم ما شاهد بودیم که تیک های عصبی از بین می رفت. از این رو درمی یابیم که تاثیر موسیقی از شعر در ارتباط با این موضوع به مراتب بیشتر است.

وی هنر موسیقی را محصول مغز کنشگر اجتماعی دانست و گفت: موسیقی با انسان متولد می شود و با انسان می میرد و نظریاتی که آن را طرد می کنند قابل قبول نیست. موسیقی در هر زمان و مکان با توجه به شرایط اجتماعی جاری است و موسیقی به زندگی نظم، هماهنگی و تفاهم می بخشد.

نجل رحیم افزود: یک موسیقی می تواند در شرایط مختلف بر روی یک فرد تاثیرهای متفاوتی داشته باشد و مانند صوت از انعطاف پذیری زیادی برخوردار است و زمانی که آن را به صورت جمعی و گروهی بشنویم با زمانی که آن را در تنهایی گوش کنیم، قابل مقایسه نیست. این هنر می تواند معانی مختلفی را ایجاد کند و احساس های گوناگونی را برانگیزد. 

این متخصص مغز و اعصاب تاکید کرد: موسیقی به اندازه ی تمام آدم های روی زمین متنوع است و تفاوت و تنوع موسیقی نشان دهنده ی تفاوت در ویژگی های انسان ها محسوب می شود. زمانی که پدیده ای می تواند آن قدر به شما نزدیک باشد که با تار و پود شما بازی کند، این پدیده باید خیلی انعطاف پذیر باشد تا بتواند چنین تاثیراتی روی انسان بگذارد.

به گفته ی نجل رحیم در موسیقی فهم مشترک از اهمیت زیادی برخوردار است. زمانی که از یک موسیقی شاد یا غمگین لذت می بریم، شادی و غم در وجودمان را در بیرون می بینیم و یک نوع احساس هم دلی و هم زبانی به وجود می آید.

وی در باره ی شرایط اجتماعی و فرهنگ جامعه در ارتباط با موسیقی گفت: این که موسیقی در شرایط مختلف اجتماعی، گوناگون و متفاوت است، می تواند زمینه ی مطالعات مناسبی برای پژوهشگران فراهم کند تا به بررسی آن بپردازند. موسیقی در قالب فرهنگ و یک زمینه ی تاریخی در طول زمان یه یک نتیجه ی خاص و جایگاه مشخصی می پردازد و فرهنگ و شرایط اجتماعی تاثیر ویژه ای بر این پدیده ی فرهنگی دارند. هنر، ساز و کار (مکانیزم) فرهنگی است که شما را آماده می کند و برای واقعیت های زندگی تمرین می دهد.

انتهای پیام/